ความตั้งใจแรกของเพิร์ธที่เข้ามาที่นี่เลย คืออยากได้เงิน
ทั้งที่จำเป็นต้องใช้เงินมาก ๆ แต่เพราะคิดว่าตัวเองยังเด็กอยู่ เรื่องที่ไม่ดีก็เลยอยากจะพยายามทำให้น้อยที่สุด ไม่อยากเสียประวัติ ไม่อยากทำให้ตัวเองมีเรื่องที่ต้องเสียใจทีหลัง กลัวอันตราย กลัวถูกหลอกด้วย
พี่ ๆ บางคนอาจเคยลองคุยกับเพิร์ธ จะพบว่าค่อนข้างพารานอยด์ ไม่มีรูป ไม่ให้ไลน์ ติดต่อได้ทางเมลหรือโทรศัพท์เท่านั้น คุยกันนานมาก กว่าจะตัดสินใจไปพบกัน
ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรมากมาย มือยังไม่ได้จับเลยด้วยซ้ำ
บางคนไม่เข้าใจ ทำไมต้องทำให้วุ่นวาย อาจรำคาญ (หรือด่ามาบ้าง ก็เข้าใจนะคะ ไม่เป็นไร)
แต่พี่คนนั้น ก็ทำให้สังคมที่นี่ ดูเปลี่ยนไป
_______________________________________________________________________________
จริง ๆ เรื่องของเราเริ่มไม่ค่อยดีเท่าไหร่
หลังจากที่พี่คนนั้นได้สัมผัสความเยอะของเพิร์ธ ตอนแรกพี่ก็พูดจาใจร้ายใส่เพิร์ธเหมือนกัน
ตอนแรกเพิร์ธก็คิดว่า เขาต้องไม่พอใจมากแน่ ๆ แต่พอหลังจากนั้นไม่กี่วัน พี่ก็กลับมาคุยด้วยใหม่อีกครั้ง
คราวนี้เหมือนว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป
พี่ดูใจเย็นมากขึ้น (จนเพิร์ธระแวง ฮ่าๆๆๆ) ไม่รีบ ไม่เร่งรัด
พอคุยกันมากขึ้น ก็เห็นว่าเรามีความสนใจตรงกันหลายอย่าง งานอริเรกของพี่เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นแทบทุกงาน
แต่ละอย่างที่เราคุยกัน พี่ก็ค่อนข้างเชี่ยวชาญด้วย
เพิร์ธชอบฟังคนที่รู้ ชอบฟังคนเก่งพูด พอเริ่มรู้สึกแบบนั้น เลยเริ่มอยากพบ แต่เราก็ยังไม่ได้นัดกัน
จนวันนึง
วันที่เพิร์ธมีปัญหาหนักมาก ฮ่าๆๆ
ในที่สุดก็มีปัญหาที่แก้เองไม่ได้ ถ้าให้คนอื่นช่วยก็คงต้องเสียเงินมากแน่ ๆ
แต่เป็นปัญหาที่ตรงกับสายงานของพี่คนนั้นพอดี
พอโทรไปปุ๊บ พี่ก็บอกว่า เข้ามาหาพี่ได้เลย เพิร์ธที่กำลังเสียสติ อดหลับอดนอนเพราะเพิ่งเลิกเรียนเลิกฝึกงาน ก็เลยตีรถจากต่างจังหวัดเกือบร้อยกิโลเมตร กลับมากรุงเทพ
แถมยังหลงอีกต่างหาก วนไปวนมา มารู้ทีหลังว่าไม่ได้ไกลจากบ้านตัวเองเลย
วันนั้นที่ไปเพิร์ธเหนื่อยมาก ไม่ได้นอน แต่งตัวชุดฝึกงานไม่ได้แต่งหน้า
ไม่ได้สวยน่ารัก (ไม่นะ เพิร์ธยังเชื่อว่าตัวเองน่ารักอยู่) พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
สุดท้ายพี่ช่วย ถึงจะบอกว่า จ่ายเงินได้ (ขอราคามิตรภาพ) แต่พี่ก็ไม่เก็บเงิน อยู่นั่งคุยเป็นเพื่อนด้วย
ถึงปัญหาจะยังไม่ได้จบตรงนั้น แต่ก็ขอบคุณมาก พี่ยังบอกด้วยว่า ถ้ามีเวลาก็กลับมาทำให้จบนะ
แต่ก็ไม่ได้กลับไป
เกรงใจค่ะ
_______________________________________________________________________________
สุดท้าย
เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้ว
เพิร์ธเขียนมายาวมาก คิดว่าบางคนที่อดทนอ่านมาถึงตรงนี้ คงสงสัยว่า ตอนนี้เรายังติดต่อกันอยู่หรือไม่
จริง ๆ แล้ว
มิตรภาพ อาจพบได้ถ้าเราเปิดใจ
_______________________________________________________________________________
สุดท้ายอีกที
พี่คะ
ขอบคุณมากที่ยัง keep in touch
ในโลกจริง ๆ เพิร์ธมีเพื่อนน้อยมาก ความสัมพันธ์กับพี่ ถึงมันจะอยู่นาน หรือไม่นาน แต่ก็ขอบคุณจริง ๆ ที่วันนั้นพี่สนใจและทำให้เราได้คุยกัน
ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือ ให้คำแนะนำในเรื่องที่เพิร์ธทำไม่ได้ ไม่มีประสบการณ์
และสุดท้าย ถึงจะไม่ค่อยอยากพูดเรื่องนี้ แต่ก็ขอบคุณที่พี่ช่วยดูแลเรื่องนั้นให้ ถึงจะไม่ได้จ่ายเงิน แต่ความสัมพันธ์ของเรา ก็คงพูดไม่เต็มปากว่าไม่ได้แลกด้วยเงิน เพราะพี่ก็มีต้นทุนที่ช่วยเพิร์ธในครั้งนั้นเหมือนกัน
เพิร์ธไม่แน่ใจว่าพี่อยากเปิดตัวมากแค่ไหน เลยไม่ได้ใส่รายละเอียดของพี่ลงไป
แต่ถ้าพี่อยากทักทาย อ่านมาถึงตรงนี้แล้วรู้สึกว่าใช่ตัวเองแน่ เชิญเลยนะคะ
สาว ๆ มีโอกาสได้พบพี่คนนี้ นี่คือคนที่มีคุณภาพ คนเก่ง คนดี แรร์ไอเท็มของจริงคนหนึ่ง
ถ้าจริงใจกับพี่คนนี้ พูดจาตรง ๆ เข้าใจง่าย ๆ คุณอาจจะได้คนดี ๆ เข้ามาในชีวิตอีกคนก็ได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ