Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก > คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า

เริ่มต้นจาก ร้อย อีกคนเริ่มต้นจากศูนย์

(1/3) > >>

๐๐gigszy๐๐:
นับวัน นานไป แฟนก็เริ่มน้อยลงทุกที นี่เข้าปีที่ 4 ครอบครัวเรากับเค้า ยังไม่เคยรู้จักกันเลย
พอถามเค้า  เค้า ก็นิ่ง ๆ เฉย ๆ แม้เรื่องอนาคตก็ยังไม่เคยวางแผนอะไร

เราก็คิดอยู่คนเดียว จากที่เคยรัก เคยห่วงใยใส่ใจ นับวันยิ่งลดลงจนอ้างว้าง
พยายามทำทุกทางให้เราเข้ากันได้

ปรับทุกอย่างแต่ดูเหมือนเราคนเดียวที่ปรับ......

เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย  บางครั้งทำอย่างกะเราไม่ใช่แฟน ไม่คิดจะใส่ใจเลย
เห็นแก่ตัวเอง เอาความรู้สึกตัวเองมาก่อน นึกอยากทะอะไรก็ทำ โดยไม่ห่วงความรู้สึกกัน

ถ้าม่ายจริงจัง  ฉันยอมโสดยอมเหงา อย่างน้อย 30 ก็ยังแจ๋ว

admin:
 **24**

สู้ๆครับ

Older Sister:
ความรักมีทางเลือกเสมอ...
จะรอให้ความรู้สึกเหลือ...ศูนย์...เท่าๆกัน
หรือเหลือเท่าที่เหลือ...แล้วเก็บความทรงจำดีๆ...
แล้วจากกัน...ความรู้สึก...อาจเจ็บเท่าๆกัน...
แต่รอให้เหลือ...จนไม่เหลือ...อาจเจ็บนานกว่า... **24**





Minta:
เอาใจช่วยนะค่ะ 30 ยังแจ๋วอยู่แล้ว **36**

n.noonut:
อาจเป็นเพราะเหตุผลบางอย่าง สนิทกันมากแล้ว เหมือนเพื่อนที่คบกันมานานจนไม่ต้องขอเวลาจะหยิบของ ๆ เรา
แต่ด้วยความที่ ผญ. อย่างเรา ๆ ขี้น้อยใจ มันเลยอาจทำให้คิดอะไร ๆ ไปไกล ..
ลองคุยกัน เพื่อปรับความเข้าใจ จูนกันให้ตรงช่อง สัญญาณแทรกซ้อนจะได้ไม่มาก เวลามองอะไร ๆ จะได้ชัดเจน

ถ้าสุดท้าย สิ่งที่เราคิด มันคือความจริง ก็ถอยออกมาเถอะค่ะ อายุไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เราดูแย่เวลาที่จะเริ่มต้นใหม่กับใคร

จะ 3 หรือ 4 ก็ยังเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ : )
หรือถ้าอยู่คนเดียว อยู่กับหมา กับแมว มันสะดวกใจกว่าก็ทำแบบนั้นเถอะค่ะ

อะไรก็ได้ ที่เราสุขใจแล้วไม่ได้ทำร้ายใคร สู้ ๆ นะค๊ะ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

Go to full version