หนูตัดสินใจสมัครเว็บนี้เมื่อ 2 ปีก่อน ได้เจอคนที่คุยด้วยบ้าง ไปกินข้าวบ้าง จากนั้นความลับไม่มีในโลก แฟนจับได้ค่ะ ก็เลยทะเลาะจนเกือบเลิกกัน เพราะแฟนโกรธมาก แต่ความรู้สึกหนูคือ ไม่ได้ต้องการเลิกกับแฟน แต่ที่ทำไปเพราะแค่เหงาและมองหาบางอย่างมาเติมเต็ม จนกระทั่งเวลาผ่านไป หนูกับแฟนก็ระหองระแหง เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย รักๆเลิกๆ แต่สุดท้ายก็กลับมาอยู่ด้วยกัน ยอมรับว่าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนก่อน แฟนระแวงตลอดเวลา เช็คโทรศัพท์ตลอด แต่หนูก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะคิดว่า เราเองที่เป็นฝ่าย ทำให้เขาไม่ไว้ใจ ล่าสุดเมื่อต้นเดือนมีนา เราก็ทะเลาะกันหนักค่ะ เพราะหนูเจอว่าเขาคุยไลน์กับผู้หญิงคนหนึ่ง และแอบนัดเจอกันตอนกลางวัน ซึ่งวันนั้นเราทั้งคู่ก็ไปทำงานด้วยกันตามปกติ แต่ทำงานกันคนละที่ หนูปรี๊ดแตกมาก ร้องไห้ แต่ก็ไม่ถึงกับโวยวาย พอถามเขาก็บอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว เขาพยายามทำเหมือนกับที่หนูทำกับเขาไว้ จนวันนั้นเราทั้งคู่ก็ระเบิดความอึดอัดออกมา เขาบอกให้หนูเก็บของออกจากบ้านเขาไปอยู่ที่อื่น หนูก็เก็บค่ะ ทั้งๆที่ในใจ ไม่อยากจากไปไหนเลย หนูออกบ้านมาได้ 2 วัน ก็เลยตัดสินใจไปเอาของที่เหลือที่บ้านเขา ปรากฏว่า เขาไม่อยู่บ้าน ไม่กลับมานอนบ้าน หนูไปตามหาเขาที่ทำงาน แต่เขาก็เลิกงานไปก่อนเวลา ไม่รู้ไปนอนที่ไหนกับใคร โทรหาไม่รับ ไลน์หาไม่อ่าน ปิดเครื่อง หนูทำอะไรไม่ถูก ใจมันสั่น อกจะแตกตาย จนผ่านไปอีกคืน ตื่นเช้ามาหนูโทรหาเขาทั้งวัน จนเขารับโทรศัพท์ ทั้งๆที่กำลังยุ่งกับงานอยู่ แต่หนูไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย หนูขอให้เขากลับบ้าน มาเจอหน้ากัน คุยกันดีๆอีกสักครั้ง เขายืนยันว่าไม่อยากเจอ ไม่มีอะไรจะคุย หนูก็พยายามตื้อเขานานมาก จนเขาบอกว่า ขอคิดดูก่อน สุดท้ายเขาก็มารับหนูที่ทำงานเพื่อกลับบ้านพร้อมกันเหมือนเช่นทุกวัน ช่วงนั้นยอมรับว่า เหมือนโลกอีกใหม่ ตอนเราคบกันใหม่ๆ แต่เขาก็ยืนยันว่า เขาไม่ได้รักและไม่ได้คิดอะไรกับหนูแล้วนะ ที่ผ่านมาหนูคิดไปเองว่าเขายังรักหนู คืนนั้นหนูร้องไห้จนตาบวมค่ะ แต่ก็จบลงด้วยเรื่องบนเตียง ช่วงนั้นหนูก็รับปริญญาด้วย เขาไม่ยอมไปร่วมงาน ก็ไม่เป็นไรค่ะ กระทั่งถึงวันที่ 17 มีนา วันรับจริงของหนู เขาขับรถไปส่งและถ่ายรูปรับปริญญาให้ เพราะครอบครัวหนูก็มาจากต่างจังหวัด ผ่านมาถึงวันที่ 19 มีนา เขาก็โกรธ ไม่คุย และไม่รับโทรศัพท์เหมือนเดิม บอกว่าหนูกลับไปเพื่อหวังผลประโยชน์จากเขาเรื่องรับปริญญา เขาไล่หนูออกจากบ้าน ตอน 5 ทุ่ม ซึ่งมันดึกมากและไม่รู้ว่าจะออกจากบ้านไปยังไง ขอเขาว่านอนอีกคืนนึง พรุ่งนี้เช้าจะรีบไปทันที เขาก็ไม่ยอม ลากหนูลงจากที่นอนให้ไปเก็บของแล้วไล่ออกจากบ้านไป หนูไม่รู้จะทำยังไง หนูทำใจไม่ได้ อาจเป็นเพราะหนูทำไม่ได้กับเขาไว้เยอะ ถึงเวลาก็เลยต้องรับกรรมบ้าง ป่านนี้เขาคงใช้ชีวิตตามที่เขาต้องการ อยู่กับคนที่รู้สึกดีและรักเขาจริงๆ (หนูหวังว่าอย่างนั้น) เวลานี้เป้นเวลาที่ทรมานสุดๆ แผลสดๆ มันเจ็บปวด จะผ่านคืนนี้ยังไง ข้างกายไม่มีเธออยู่ ..... ขอบคุณที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่านค่ะ