เขาเคยทิ้งเราไปแล้วรอบนึง เรากัดฟันเลี้ยงลูกคนเดียวโดยไม่คิดหาแหนใหม่ เพราะคำว่ารัก และรอว่าถ้าเขากลับมา เราจะกลับมาเหมือนเดิมรอๆๆๆจน6 ปี แล้ววันหนึ่งก็เจอเขาโดยบังเอิญ ความรัก การรอคอยและคำถามมากมาย ทำให้ลืมสิ่งที่เขาทำไว้
เหมือนคนจีบกันใหม่ ฉันภูมิใจมากที่การรอคอยฉันทำให้ลูกมีพ่อที่ให้กำเนิดเขา อีก 2 ปีต่อมา ปัญหาการเงิน เศรษฐกิจ การงานเขามีปัญหา ก็สู้กันมา แต่ก็พลั้งมีลูกอีกคน ทุกอย่างมันแย่ไปหมด ้้เขาบอกไม่ไหว ให้เราทำแท้ง เรายืนกราน ต่อให้อดตายก็ไม่ทำ นับวันการเงินยิ่งแย่ เขาบอกต้องออกไปหากินตจว. เราก็คิดแล้วว่าคงเหมือนเดิม ทำใจไว้แล้ว สุดท้ายก็เป็นจริง เขาเริ่มหายไป ติดต่อได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เราต้อฃกาหมอประจำเดือนเอง ไปคลอดเอง กลับบ้านเอง เลี้ยงลูกเอง โดยมีคนโต 8 ขวบคอยช่วยเหลือ ตอนนี้เงินเก็บเราไม่เหลือแล้ว ต้องเอาลูกออกจากเอกชน มาเรียนรร.วัด และต้องเลี้ยงคนเล็กไปด้วย หาอะไรทำรายวันไปด้วย ในวันที่ไม่เหลือเงินสักบาทคิดอะไรไม่ออก หา้ในเว็บ แต่ก็กลัว เลยหาโพสต์หาคนใจดีให้งานทำ ทีแรกก็คิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างไม่งั่นอดตาย เจอเว็บ ผู้ใหญ่ใจดีช่วยเหลือ... ก็คิดว่าคงมีคนใจดี ใจบุญช่วยได้บ้าง แต่บอกตรงๆ ไม่คิดทำอย่างนั้น แม้จะอดตาย ไม่อยากให้ซ้าเติมกัน แต่ขอแค่เศษทานน้ำใจ อยากได้งานที่ดูแลลูกได้ อยากมีคนจริงใจที่คุยด้วยใจจริงๆ
ส่วนความรัก หรือพ่อของลูก เขาจะเป็นความทรงจำที่เลวร้ายเพื่อไว้เตือนตัวเอง แต่ก็อโหสิกรรมให้ เพราะคงหมดกรรมกันแล้วจริงๆ
