อยากให้การรู้จักกันของเราเปรียบเสมือนเส้นขอบฟ้า ที่ขนานกันไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด
แต่บางทีเราอาจจะลืมไป ว่ามันไม่มีทางมาบรรจบกันได้
และในบางครั้ง ก็น่าเศร้า ที่เรากลายเป็นแค่ลมวูบหนึ่ง วูบสั้นๆ ที่พัดเข้าไปในชีวิตของใครคนหนึ่ง
.....และลมวูบนั้นก็หายไป
และก็น่าเศร้าเช่นกัน ที่เขาก็เป็นลมวูบหนึ่งในชีวิตของเราเช่นกัน
หลังจากที่ไม่ได้เข้ามา ณ ที่แห่งนี้ มานาน
หลังจากที่สัญญาว่าจะไม่เข้ามาอีก
ขอโทษจริงๆที่ทำไม่ได้
แค่คิด ว่าบางทีพี่อาจเข้ามา ตั้งกระทู้อะไรสักอย่าง
แค่อยากรู้ความเป็นไป
ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึงและนึกถึง