เมื่อผมบอกกับใครๆว่า “ผมจะไปปัตตานี” ทุกๆสายตาที่มองมา เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ทุกคนที่ผมรู้จักต่างก็ห้ามผม บอกกับผมว่าอย่าไปเลย มันอันตราย เพิ่งจะมีเหตุการณ์ระเบิดเกิดขึ้นเอง ทำไมต้องไป ฯลฯ แต่ผมคิดว่า อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถ้าหากว่าการที่ผมจะไปปัตตานีแล้วมันจะต้องเป็นเหตุให้เกิดอะไรขึ้นกับผม มันก็คงเป็นกรรมลิขิตของผมเอง ผมเลยไม่ฟังคำทัดทานจากใครทั้งสิ้น แล้วผมก็ไปจนถึงปัตตานีจนได้
ปัตตานีในวันนี้ ยังคงความงดงามทางวัฒนธรรมจาก 3 ชนชาติ ไทยพุทธ, ไทยมุสลิม, และชาวจีนฮกเกี้ยนที่เข้ามาจากยุคสมัยที่ดินแดนแห่งนี้ยังเป็นเมืองท่าสำคัญของคาบสมุทรมาลายู ประวัติศาสตร์อะไรทั้งหลายคิดว่าน่าจะหาอ่านกันได้ไม่ยาก ดังนั้นผมคงไม่ต้องเขียนอะไรมากมายเนอะ
จุดหมายแรกที่ผมไปก็คือที่วัดช้างไห้ อำเภอโคกโพธิ์ เพื่อไปกราบสักการะหลวงปู่ทวด จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวในย่านคนจีนของจังหวัดปัตตานี ได้รู้ประวัติความเป็นมาของเจ้าแม่ ได้ไปเห็นสุสานของท่านที่อยู่ข้างๆกับมัสยิดกรือเซะ มัสยิดที่ต้องคำสาบไม่ให้สร้างเสร็จ จบทริปปัตตานีที่มัสยิดที่สวยที่สุดในประเทศไทย มัสยิดกลางจังหวัดปัตตานี
การที่ผมตัดสินใจไปปัตตานีครั้งนี้ ทำให้ผมได้เห็นความน่ารักของชาวไทยมุสลิมที่มีต่อชาวไทยพุทธ ทุกๆพื้นที่ที่ผมไป ผมพบกับรอยยิ้ม แม้ว่าปัตตานีจะโดนเหตุการณ์ความไม่สงบเล่นงานเสียจนธุรกิจท่องเที่ยววูบลง แต่ผู้คนที่นี่ก็หวังไว้ว่าวันหนึ่ง ปัตตานี จะกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ขอบคุณความ “ดื้อ” ของผมที่ทำให้ได้ไปเห็นความงดงามแห่งดินแดน “ลังกาสุกะ” ขอบคุณ สนง.ท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดปัตตานีที่ดูแลผมและทีมงานเป็นอย่างดี แล้ววันหนึ่ง ผมจะกลับไปเยือนปัตตานีอีกครั้ง
ป.ล. รูปทุกใบ ผมถ่ายด้วยกล้องจากโทรศัพท์ไอโฟน 5 โดยไม่ผ่านการตกแต่งใดๆ ยกเว้นภาพมัสยิดกรือเซะใบเดียวที่ผมแต่งภาพให้ดูเก่าเพื่อเพิ่มความขลังของภาพ ขอบคุณครับ
