การบ้านของผู้หญิงชุดดำ
รวบรัด 4 ตอนนั่งเล่น เอกมัย
เราไปนั่งเล่นกันไหม
เราไปยืนเต้นกันไหม
เราไปฟังเพลงกันไหม
เราไปด้วยกันไหม
การพูดคุยในท่ามกลางเสียงผู้คนมากมาย ก็เป็นความรู้สึกดีอีกแบบ
การยืนเต้นท่ามกลางผู้คนมากมาย ก็สร้างความใกล้ชิดได้อีกแบบ
หมดแก้วแล้ว .. . แต่อย่าเพิ่งหมดเอ็นดูหนูนะ
66 station
คืนนั้นอากาศดีเนอะ
ลมกำลังดี มือกำลังอุ่นเลยเนอะ
วันนั้นเรายังพูดคุยยังไม่จบเลย
วันหน้าเราไปด้วยกันอีกเนอะ
บรรยากาศที่เคยชิน ดนตรีที่เคล้าคลอ ไม่เสียงดังจนเกินไป
...พร้อมที่จะมองหน้า รับฟัง คนข้างหน้า...
รอยยิ้มของพี่ยังคงวนเวียน ถ้าได้อ่านข้อความนี้
หนูขอบอกพี่ว่า คิดถึงนะ
Novotel เพลินจิต
2 ชั่วโมงกว่ากับการรอ แลกด้วยมิตรภาพเรื่องราวระหว่างเรา
เมื่อเราพบกันพี่อธิบายถึงสาเหตุเรื่องราว
งานของพี่สำคัญ ทุกอย่างจึงย่อมหักล้าง
วันนั้นเรานั่งพูดคุยกัน
พี่บอกว่าอยากเจอหนูมานานแล้ว แต่ไม่เคยมีโอกาสสักที
เซฟไอดีไลน์ไว้แล้ว แต่ไม่มีโอกาศแอดสักที
เรามีอะไรที่คล้าย ๆ กันหลาย ๆ อย่าง
ทุกอย่างกำลังราบรื่น แต่ ยังไงยังไง งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกรา
ในวันถัดไปพี่ก็บินกลับ บินมา กทม. รอบหน้ามาหาหนูอีกนะ
The sea factory
'ไปกินข้าวกัน มีร้านแนะนำไหม
ขอร้านใกล้ ๆ ที่พักหนู'
จึงเป็นที่มาของรูปภาพนี้
ขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนนะคะที่เข้ามาเติมแสงสว่างในความมืดของหนู