จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ความรักกับความหลัง
ประจวบฯ เป็นจังหวัดที่น้องถั่วชอบมากเป็นพิเศษ
เป็นที่แรกที่เราเริ่มสนิทกัน แม้ไม่มีเรื่องแบบนั้นมาเกี่ยวข้อง
และเป็นที่ล่าสุดที่เราได้ใช้เวลาร่วมกันอีกครั้ง
พี่ชายเข้ามาในชีวิตแบบเรียบๆ เรื่อยๆไม่หวือหวา
แต่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต คอยให้คำปรึกษา
สเต็ปต่อไปคือการชวนไปหาอะไรกินที่ไกลมากขึ้น...
นานมาแล้ว เราชวนกันไปทานข้าว ณ หัวหิน แต่ว่าเราได้แค่จับมือกัน
แค่นั้นมันอาจจะเป็นความรู้สึกที่พิเศษแล้ว
กิจกรรมที่ไปกี่ครั้งก็ต้องทำคือการกิน
กิน กิน กิน
( อยากจะแนะนำเพื่อนๆ ให้ไปกินกันแยะๆค่ะ )
กิจกรรมล่าสุดที่ได้ทำด้วยกันคือชวนกันวิ่งเลียบชายหาดครั้งละสามกม.เช้าเย็น เพราะถั่ววิ่งมากไม่ไหว
สรุปยังตอบกับตัวเองไม่ได้ การไปเที่ยวแบบไม่มีโมเมนต์โรแมนติคแต่ว่ามีความบ้านๆ แบบนี้ พี่ชายคิดอะไรกับน้องบ้างหรือเปล่า ช่างมันเถอะ รู้แค่ได้แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้ว
(แปลกดีมีคนแบบพี่เค้าด้วย หรือจะเป็นที่น้องถั่วไม่มีsex appeal)
เรื่องราวเปลี่ยนผันไปตามกาลเวลา แต่ว่ารักแท้ของถั่วยังเหมือนเดิมจินะคะ
พี่ชายที่ไม่อ่อนหวานแต่อ่อนไหว พี่ชายที่ไม่แข็งกร้าวแต่แข็งแกร่ง
พี่ชายที่ฉลาดมากแต่ไม่เคยเอาเปรียบใคร พี่ชายที่งานยุ่งแต่มีเวลาถ้าเราต้องการคำปรึกษา
นี่คงเป็นเหตุผลที่ถั่วรักเค้า...
ขอบคุณที่พาไปกินกะไปวิ่งแข่งนะคะ
พี่ชาย.. หวังว่าพี่จะเลื่อนขั้นให้น้องถั่วบ้างนะคะ 555
