อ่านให้จบนะ ^^
สเปคเราเคยมี...และที่เคยมีเราตั้งไว้สูงมาก "ต้องสวย ต้องหล่อ ต้องผิวพรรณดี ต้องเรียนเก่ง ตี๋หน่อยก็ได้ หมวยหน่อยก็ดี เล่นกีฬาเป็นเลิศ ดนตรียิ่งแจ๋ม มีรถขับ มีบ้านหลังใหญ่"
แต่พอวันหนึ่ง วันที่เราได้เรียนรู้ความรัก
ค่อยๆสะสมจากความรักที่ดี/ที่พลาด
บางช่วงของความรักก็สุขจนล้น
บางช่วงของความรักก็ทุกข์จนช้ำ
เราก็ย้ำถามตัวเอง
"เมื่อไรที่เราจะมีความรักที่อาจจะสุขหรืออาจจะทุกข์ปะปนกันไป แต่ขอเป็นความรักจากคนคนเดียว"
พอเจ็บช้ำกับคนนี้ ก็ทำใจ จากนั้น
ก็เพียงหาใหม่ "ตั้งเป้าหมายไว้ ต้องดีกว่าเก่า รวยกว่าเดิม อึ๋มกว่าที่เคยจับ"
จนบางครั้งเราก็ลืมคิดไปว่า หากเราต้องการอะไรที่มันตลอดไป
"สิ่งที่ฉาบไว้ภายนอก มันอยู่ได้ไม่นาน"
เราอาจจะเคยสงสัย
บางคู่เขามีแฟนสวย
แต่ผู้ชายหน้าตาธรรมดา
(สงสัยผู้ชายคงรวย)
บางคู่เขามีแฟน (ผู้หญิง) หน้าตาธรรมดา แถมอ้วนอีก
แต่ผู้ชายหล่อ จนขอปาดหน้า
(สงสัยผู้หญิงเป็นสายเปย์)
ทั้งที่ความจริงมันมีสองด้าน
บางคู่อาจเป็นเรื่องจริง (ตามที่สงสัย)
แต่บางคู่มันอาจไม่ใช่ทั้งหมด
เมื่อถึงจุดที่เราอิ่มตัวของความรัก
เราจะไม่เพียงมองหา
คู่ชีวิตที่มีดีแต่ภายนอก
แต่สิ่งที่เราต้องการก็แค่คน
ที่เขาเข้าใจในตัวตนเรา
ยอมปรับเพื่อให้ความรักเข้าหากัน
สำคัญสุด ก็คือ ความซื่อสัตย์ที่มีต่อกัน
ก็เพราะคู่ชีวิต ไม่ใช่เครื่องประดับ
หากภายนอกที่ได้มานั้นจะดีหรือร้าย
ก็คิด่าเป็นของแถม
เพราะกว่าจะเจอคนที่เข้ากันได้และซื่อสัตย์ต่อกัน.....มันยากมากกับสังคมในยุค 4g
"ต่อให้สวยหล่อเดินปาดหน้า ฉันคงทำได้แค่ชำเลืองมองแล้วเลยผ่านไป
เพราะคนที่ฉันอยากจะยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ไปจนแก่เฒ่า ก็มีแต่เธอ" #ก๊อปเค้ามาแต่มันโดน
