โลกมันไม่ได้กว้าง แต่เพราะตัวเรามันเล็ก
เหมือนดั่งเพลง "นกเขาไฟ" ของน้าหมู พงษ์เทพ
ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก
ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล
ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่
นกเขาไฟ พาใจเรามา
หากเราทำตัวเล็กๆ ลีบๆ ต่อให้แค่ถนนกว้างแค่ 1 เมตร มันก็ดูกว้างใหญ่เกินกว่าเราจะฝ่าข้ามไป
หากเราทำตัวให้ใหญ่ ถนนกว้าง 10 เมตร เราก็ฝ่าข้ามไปได้ไม่ยาก 
ฟับเพลงนี้ที่ไรหนูคิดถึง..
หนุ่มชาวเขากำลังเกี้ยวสาวที่ตัวเองหมายปอง
ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล
ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่ นกเขาไฟ พาใจเรามา
ดอกไม้ มาแซมเสียบผม เด็ดดม ชมทั่วภูผา
เรียงร้อย เป็นมาลา โปรดมา รับมาลัยแต่ง
ดอกไม้ มาลัยห้อยคอ แก้มหนอ ก็ทาสีแดง
ผ้าถุงนั้นผืน อีหล้าฮักแพง เสื้อแดง แต่งแต้มลายดอก
ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล
ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่ นกเขาไฟ บินร่ายเล่นลม
เจ้าฟ้อน ไม่อ่อนแต่สวย ผ้ามวยโพกสวยสุดสม
ผิวคล้ำ ผมดำ ตาคม เอวกลม ฟ้อนรอบกองไฟ
สูบยา พันด้ายสีแดง ลงแรง ถางดงพงไพร
ดอกเหงื่อนั้น หอมหวลนวลใย สุขใจ ไร่ข้าวหอมกรุ่น
ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล
ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่ นกเขาไฟ ลงไร่ปลายนา
ดอกไม้ มาแซมเสียบผม เด็ดดม ชมทั่วภูผา
เรียงร้อย เป็นมาลา โปรดมา รับมาลัยแต่ง
ดอกไม้ ซ่อนในรวงข้าว หนุ่มสาว เจ้าช่วยออกแรง
ตีข้าว เอาดอกไม้แดง ญาติแย่ง ไปรอบลอมฟาง
ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึก แต่ว่าเมืองมันไกล
ภูบ่เล็ก แต่ว่าฟ้ามันใหญ่ นกเขาไฟ ดวงใจชาวดอย
ภูผา เวลาเย็นย่ำ ถิ่นถ้ำ เสียงน้ำตกย้อย
หนุ่มสาว คลอเคล้าใจลอย เกี่ยวก้อย นกน้อยละเมอ
ภูผา เวลาย่ำค่ำ ถิ่นถ้ำ เสียงน้ำตกเพ้อ
นกน้อย ใจลอยละเมอ เกี่ยวเธอ ฟ้อนรอบกองไฟ
เกี่ยวเธอ ฟ้อนรอบกองไฟ
เกี่ยวเธอ ฟ้อนรอบกองไฟ
