Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก > คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า

ชีวิตจริงยิ่งว่าละคร

(1/5) > >>

bum1977:
ไว้ว่างๆ จะมาเล่าต่อคะ **36**

bum1977:
ตอนนี้ครึ่งชีวิตแล้ว  เคยผ่านการมีชีวิตครอบครัว 
ตกสถานะม่ายเพราะความตั้งใจของเราเอง  เพื่อยุติทุกปัญหา
ตัดสินใจสร้างทางเลือกให้เธอเอง   เจ็บปวด แค่ไหนรู้ไหม 
ก็เจ็บได้ ร้องไห้เป็น 
ที่อดทนมาเพื่อครอบครัวของเรา อยากให้เป็นครอบครัวที่สวยงาม 
มันเหนื่อย มันท้อ มันล้า แค่ไหนรู้มั้ย 
ที่อดทนครั้งแล้วครั้งเล่า  สุดท้าย...ก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี 
ส่องกระจกดูตัวเอง ก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ เรายังีจะตาย (แอบเข้าข้างตัวเองด้วย)
แล้วทำไม...ต้องทำให้คนหน้าตาดีต้องเสียใจ  (แอบตลกเล็กๆ)
ไว้ค่อยเล่าต่อดีกว่า ง่วงนอนแระนะ อย่าเพิ่งเบื่อเสียก่อน

โนเนม:
เจอปัญหาคร้ายๆกันเลยนะค่ะ
แต่นี่ผ่านปัญญานั้นมาแล้ว..ด้วยสถิติฆ่าตัวตายทั้งหมด5ครั้ง..
เพราะผู้ชายแพศยาที่ได้ชื่อว่าสามีคนเดียว

bum1977:
อย่าเิพิ่งเบื่อนะคะ..มาต่อแล้วคะ
ผู้ัหญิงตจว.คนนึง ต้องการมีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีความรักกับคนๆ เดียว ที่หวังฝากชีวิตให้ดูแล
และก้าวฟันฝ่าอุปสรรคไปพร้อมๆ กัน  เชื่อว่าหาไ้ด้ยากในปัจจุบัน..เราไม่เคยมีใคร ไม่เคย
นอกใจ  ไม่ีเคยมีคนอื่น ทำงาน เป็นแม่บ้าน พร้อมทุกอย่าง  สร้างฝันที่สวยงาม  โดยมี
กำลังใจจากตัวเล็กๆ สองคน(แต่ตอนนี้โตแล้ว ลูกสาวอายุสิบปีแระ ส่วนลูกชายอายุแปดปี)
มาเล่าเรืื่องราวความรักของคุณแม่ต่อนะคะ(ทนๆ อ่านนะคะ บังเอิญว่าอยากเล่าแย่แล้วหละ)
ชีวิตก็ดูว่าจะไปได้ดีมีความสุขแบบบ้านๆ นะคะ  ลมเพ ลมพัด ทำให้สองเราต้องแยกกัน
ด้วยหน้าที่การงานของคุณสามี  ส่วนตัวเราก็ต้องทำงานอยู่บ้านและดูแลลูกที่ตจว. ซึ่งจริงๆ
ก็ไม่ไกลกทม.นัก  จุดหักเห..ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว  ปัญหาก็เริ่มมาแล้วหละ  พัฒนาการด้าน
เศรษฐกิจและการเงินดีขึ้น  ทำให้คนเราลืมตัว ลืมความลำบากที่เคยเป็นคู่ทุกข์คู่ยากกันมา
อะไร..ที่เป็นความสุข รัก โลภ โกรธ หลง  เริ่มบังเกิดขึ้น  กิเลสตัณหาครอบงำ ดูเหมือนจะ
ฉุดดึงเขากลับมาไม่ได้แล้ว  เราเองช่วงนั้นก็ตั้งใจเป็นคุณแม่ที่แสนดีดูแลลูกและงานบ้าน รวมถึง
ทำงานประจำ ไม่เคยมีเรื่องใด..เสีย  เลย ทุ่มเทร่างกายจิตใจ  ให้กับชีวิตความเป็นแม่จนหมดสิ้น
งานบ้าน.. งานประจำ  จนไม่มีเวลาว่าง  ไปจ้องจับผิดคู่ชีวิต  ถึงมีก็ไม่ได้สนใจเพราะคิดว่ายังงัย
เขาก็ต้องให้ความสำคัญกับเรามากกว่า  ปล่อยเวลาล่วงเลยไปนานมาก จนมิรู้เลยว่าเขาแอบมี
ใครลับๆ อยู่นานถึงเกือบสามปีกว่า  ไม่รู้เลยสักนิัด  ไว้ใจมาก  จริงๆ แล้วเขาเรียกว่าโง่  เพราะ
การมองโลกในแง่ดี  คิดว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม เขารักลูกและรักครอบครัวมาก

จริงๆ ที่ว่าความลับไม่มีในโลก  และแล้วมันก็โผล่ขึ้ืนมาฟ้อง โดยเราไม่เคยไปดิ้่นรนหามันวิ่งเข้ามาหาเราเอง
มางัยรู้มั้ย  คุณๆ ที่ใช้โทรศัพท์ระวังไว้ให้ดีนะคะ  อาจเกิดเหตุการแบบนี้ึขึ้นกะตัวก็ได้ 
โทรศัพท์ของคุณสามีโทรมาหาเรา  ทั้งที่เพิ่งคุยกันไปไม่เกินชั่วโมง  บอกรักคิดถึง  แหมอยู่ตั้งหลายปี ช่างโรเมนติกได้อีก
ครั้งนี้...ไม่ได้คุยกะเรานี่น่า   คุณคุยกะใครอยู่นะ  เอ๊ะ...แอบฟังดีกว่า  จริงๆ เสียมารยาทนะ..แต่อยากรู้ว่าเขาไปทำอะไร
เสียงสามีดังออกมา  เมื่อวานไม่ได้เป่าเค้กวันเกิดให้เลย  เด๋ววันนี้เรามาเป่าเค้กกันดีกว่า  เอาเทียนมาปักดีกว่า แต่เทียนที่ซื้อ
แท่งเล็กไปมั้ย  เอาเทียนของพี่ปักดีกว่าแท่งใหญ่กว่าักันเยอะ  ไอ้...... ตอนนั้นของขึ้นมาก นังผู้หญิงเป็นใคร เสียงหัวเราะ
ต่อกระซิกช่างมีความสุขเหลือเกิน  แต่ตรูนี่แหละ...กำลังจะตาย  เจ็บจี๊ดในใจ...ปานจะขาดใจตายตรงนั้นให้ได้ ทนฟังจน
โทรศัพท์ตัดไปเอง  ความยับยั้งช่างใจไม่ีมีแระ...โทรไปจิก  ถามว่าอยู่ไหนทำรัย  ช่างไม่เนียนเลยเรา  ระเบิดอารมณ์ร้องไห้
เต็มที่  เลยผ่านตรงนี้ไปนะ  แค่อยากบอกว่าอย่าหลงไปทำแบบนี้ให้ใครจับได้นะ   เด๋วมาต่อนะ

bum1977:
เหตุการณ์ข้างบนผ่านไปด้วยดี  เพราะไปคุกเข่าขอโทษคุณพ่อตา บอกว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีก  ทั้งที่ใครใช้ก็ไม่รู้
เราก็ไม่ได้เล่าอะไรให้พ่อฟังเลย  ไปสารภาพตัวเอง..นึกว่าเราหนีไปบอกพ่อที่บ้าน พ่อก็ไม่ว่ารัยให้อภัยสิ
อยากให้อยุ่เป็นครอบครัว 
จ
ทุกคนลองเดาสิคะ...ถ้าแฟนเรามีคนอื่น...กี่เปอร์เซ็นต์ที่จะเลิกได้เด็ดขาด...ส่วนของเราก็เป็นแบบนั้น

ไม่ได้เลิกลากันเลย  อยุ่บ้านแฟนเรา ออกไปทำงานแฟนใครไม่รู้ 

เขาไปทำงาน ธุรกิจเกี่ยวกับหมึกพิมพ์  ต้องเดินทางหาลูกค้าตลอด  อ้างว่าต้องอยู่กทม.เพราะส่วนใหญ่ลูกค้า
และสินค้าที่ต้องประสานงานอยู่ที่นั่น  จะกลับบ้านตจว.เสาร์อาิทิตย์เท่านั้น
สบายหมูเลย   อาิทิตย์เย็นถึงค่ำคืนวัุกร์  อยู่กับ..คนนั้นของเขา  เราจะไปรู้รัย   

เขาก็ไม่ได้เลิกกันจริงๆ  หลวมตัวไปขนาดนั้นแล้ว มีเงินให้ใช้ มีรถพากินเที่ยวทั่วทั้งประเทศก็ว่าได้นะ
อิ่มเอมกับความสุข และเป็นช่วงขาขึ้นเงินทองสะพัด   ใช้ชีวิตสบาย  คนที่แย่คือเรานี่แหละ 
จมกับความทุกข์ตลอดเวลา รู้ทั้งรู้ก็ต้องทำเป็นไม่รู้  เพื่อรักษาครอบครัว หวังไว้สักวันนึงจะกลับมาเป็น
ครอบครัว เด๋วก็เลิกกะคนของเขา  เพราะเรามีโซ่ทองคล้องใจตั้งสอง  มีภาษีกว่ากันเยอะ  อดทนๆๆๆๆ

แม่ง..คนอะรัย..โคตรจะทนเลย  อยากให้ลุูกไม่ขาดพ่อ  อยากให้พ่อเป็นพ่อของลูก ไม่อยากให้ครอบครัว
แ่ตกแยก  เรือ่งเลิกกันจึงไม่ได้เข้ามามีบทบาท  แต่ความเจ็บปวด..มันอัดแ่น่นในใจ อยากบอกไม่ถูก

ท่องไว้ในใจ  ทนเพื่อลูก  ทนเพื่อลูก 

ทนกระทั่งต้องยอมให้พาผู้หญิงของเขาเข้าบ้าน  เพื่อให้ลุกได้เห็นหน้าพ่อ  มิงั้น..เขาจะไม่ค่อยกลับบ้าน
เพราะกลัว...คนนั้น...แอบมีชู้   เลยต้องอยุ่เฝ้า  หรือไม่กลับมาบ้ืานได้แป๊บก็แอบยอ่งขับรถกลับ กทม.
ไปแอบดู...เพิ่งกลับมาได้สองชม. ไปอีกแล้ว มันจะมาทำไมเนี้ย    เฝ้าฝืนทน  ก็เลยต้องให้มันพากลับ
มาด้วย  ไม่งั้น..ลูกๆ จะร้องให้เกาะขาพ่อไม่ให้ออกจากบ้านไป  เห็นแล้วน่าเวทนาลูกตัวเอง  พ่อสะบัดขา
ตัวเองเืพ่อให้ลูกที่เกาะขาอยู่หลุด  แล้้วออกจากบ้านไป เป็นภาพที่ยังอยู่ในความทรงจำ และรู้สึกแย่มาก

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป