วันนี้พี่ซิสมีเรื่องมาเล่าอีกแล้วค่ะ ตอนแรกพี่ซิสคิดว่าคงจะไม่มีน้องเจอแบบนี้บ่อยๆ แต่วันนี้พี่ซิสได้อ่านinboxของน้องคนนึงที่ส่งมาหาพี่ซิส ประเด็นคือ
พี่ซิสคะ มีพี่คนนึงเขานัดเจอหนู ก็เหมือนจะไม่มีอะไร เจอกันคุยกัน ไม่โอเค ก็แยกย้าย แต่เนื่องด้วยหนูเองช่วงนั้นไม่มีเงินติดตัวเลย ผ่านไปสองวันเลยขอยืมเงินพี่เขาเป็นจำนวนหนึ่งพันบาท แต่พี่เขาบอกว่า พี่ให้ครับ หนูเองก็ไม่คิดอะไร ดีใจด้วยซ้ำที่มีพี่ดีๆแบบนี้ คิดในใจเขาคงให้ค่าเสียเวลาละมั้ง แต่เมื่อคืนพี่เขาไลน์มาถามว่า โอนเงินมาคืนรึยัง หนูงงค่ะพี่ซิส คือหนูยืมเมื่อประมาณวันที่20กว่าๆ ตอนนั้นหนูถามย้ำว่าพี่ให้หรือให้ยืมคะ เขาก็ยืนยันว่า พี่ให้ (อันนี้ซิสได้อ่านบันทึกสนทนาระหว่างที่น้องเขาส่งมาด้วยค่ะ)
หลังจากซิสได้อ่านก็ทำได้แค่ถอนหายใจ นึกในใจโชคดีของน้องแล้วค่ะที่ไม่ให้ผู้ชายคนนี้ดูแล วันดีคืนดี ได้กับน้องแล้ว มันคงขอเงินคืนด้วย จริงๆเงินหนึ่งพันกับค่าเสียเวลาของน้อง มีพี่อีกเยอะแยะมากมายยอมจ่ายเพราะมีเขามีจิตสำนึก อันนี้ที่พี่ซิสอ่านแล้วรู้สึกขัดใจคือ วันนั้นพี่คนนี้ใจป๋ามาก พอมาวันนี้มาทวงเงินน้อง เป็นพี่ซิส พี่ซิสจะโอนคืนมันค่ะ โอนให้ไปสัก1,001บาท 1บาทให้มันเก็บเหรียญไว้อมก่อนตาย พี่ซิสจะบอกนะคะว่า พี่แบบนี้ทีน้อยถึงน้อยมาก อาจจะเป็นคราวซวยของน้องที่มาเจอคนแบบนี้แต่ในความซวยคือบุญด้วยค่ะ บุญที่ไม่ได้ตกลงปลงใจกับมัน ฝากถึงน้องๆอีกหลายๆคนนะคะ ถ้านัดเจอกันแล้วไม่โอเค ถ้าจะขอค่าเสียเวลาจากผู้ชาย ก็บอกมันเลยค่ะ เวลาเป็นเงินเป็นทอง อย่าให้ใครมาเอาเปรียบได้นะคะ ใครจะว่าเราหน้าเงินก็ช่างหัวมันค่ะ ในเคสของน้องคนนี้พี่ซิสอ่านบันทึกสนทนาแล้วแอบเห็นใจจริงๆ เสียเวลาคุยกับมันมานาน เอาเป็นว่า โอนคืนมันนะคะแต่โอนเศษสตางค์ไปให้มันเก็บไว้อมด้วย