:: สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ไม่ว่าสมาชิกเก่าหรือ สมาชิกใหม่ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน เพื่ออะไรก็แตกต่างกันไปตามแต่บุคคล
หนูไม่ได้เข้าเวปนี้ มา สี่ปีเต็ม..
สี่ปีที่แล้ว ...หนูลองเข้าเวปนี้มาเพื่อลองเล่น เพื่ออยากรู้ ไม่ได้คิดจะจ้างเที่ยว หรือหาคนเลี้ยงดู
ไม่รู้หรอกค่ะว่าการจ้างเที่่ยวคืออะไร เมื่อเห็นเค้าประกาศกัน เราก็ประกาศบ้าง
ด้วยความโชคดีของหนู ทำให้พบพี่คนหนึ่ง ซึ่งหนูคุ้นหน้าตั้งแต่แรกเจอ (คงจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรตั้งแต่ปางก่อน)
เราสานสัมพันธ์ต่อกันด้วยดีค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร
พี่เค้าดูแลเราดีทุกอย่างคงเพราะเค้าก็เป็นคนที่มีความรับผิดชอบอยู่มากด้วย
เราก็อยู่ดูแลกันเรื่อยมา ความผูกพันธ์ที่มีมันก็มากขึ้น
มันยากที่พี่เค้าจะตัดหนู แต่สำหรับหนูมันยากยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่า
::ในวันนี้ หนูเจ็บปวดมากเป็นร้อยเท่าพันเท่า ด้านชาไปทั้งอารมณ์และความรู้สึก เมื่อรู้ว่า 4 ปีที่ผ่านมา
เขาก็ไม่ได้เราคนเดียว มีมากกว่า 2 คนค่ะ ...พึ่งเข้าใจว่า เราเองที่คิดว่าเขาคือแฟนของเราคนเดียวตลอดมา
แต่เขาก็คงไม่ได้ให้ค่าเราขนาดนั้น ถึงแม้พี่เขาจะดูแลอย่างดี หรือบอกว่ารักมากแค่ไหน
...สุดท้ายเราก็เป็นคนอื่น
::หนูผิดเองค่ะที่ไม่เตือนสติตัวเองว่า เราไม่ได้เป็นเจ้าของกัน หนูรู้เรื่องทุกอย่างด้วยตัวหนูเอง
เพราะหนูรู้สึกว่า หนูรักมากแล้ว ความรักมันทำให้คนตาบอดแล้วก็ทำให้ตัวเองเจ็บหนักปางตายค่ะ
::ตอนนี้เราก็ยังดูแลกันอยู่ในเรื่องของชีวิตค่ะ แต่จิตใจหนูมีเพียงหนูเท่านั้นที่กำลังฟื้นฟูใจตัวเอง
แต่หนูไม่อาจบอกได้ว่าหนูจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน
มันเหมือน ความซื่อสัตย์ ภักดี ความรักที่มี ความดีที่ให้ไป โดนทำลายลงหมดแล้วค่ะ
ปล.ชีวิตหนูไม่ได้ลำบากนะคะ ถ้าหากหนูเดินออกมา หนูก็สามารถหาเลี้ยงตัวเองได้
ถึงแม้อาจจะไม่สะดวกสบายเท่าตอนมีพี่เขาแต่หนูก็รู้ว่าหนูทนได้ค่ะ แต่ที่ยังอยู่เพราะมันยังทำใจไม่ได้ค่ะ
:::ใครผ่านมาอ่าน หรือพึ่งเข้ามา ก็จงเตือนใจไว้ด้วยนะคะว่า คิดจะเล่นเวปนี้
อย่าโลกสวยค่ะ อย่าบูชาความรัก อย่าคิดว่าสวยแล้ว ผู้ชายจะรุมล้อมและหยุดที่เรา
คุณค่าของคนไม่ได้อยู่ที่ความสวยค่ะ อยู่ที่การกระทำของตัวเรา สวยแค่ไหนก็หยุดผู้ชายไม่ได้ค่ะ
:::ณ เวลานี้เหนื่อมากค่ะ แวะเข้ามาเพื่อมาระบาย
อารมณ์มันช่างต่างกับเมื่อ 4 ปีที่แล้ว
ที่่ตอนนั้นยังรู้สึกตื่นเต้นกับเวปแห่งนี้:::
หากใครอยากคุยหรือให้กำลังใจหรือ กำลังเป็นเหมือนกัน ก็ข้อความส่วนตัวมาคุยกันได้นะคะ
ขอบคุณที่อ่านจบค่ะ ^^
