ถ้าผู้หญิง นิสัยแข็งๆไม่ดีหรือไง

[ยายตัวร้าย]

คือ บ้างที่ก็พยาม เข้าใจน่ะ ว่าผู้ชาย ชอบผู้หญิง หวานๆขี้อ้อน
แต่นี้ โตมา กะพวกเด็ก ผู้ชาย และก็ค่อนข้างสนิทกะพ่อ

เลยมอง รวมๆเลย น่ะ
จะไปคนขี้หงุดหงิด ก็หายเร็ว!(แต่จำ) เป็นคน ไม่ชอบตอบคำถามช้ำๆ
เกิน1-2รอบ ไม่ค่อยจะให้อภัยคนเวลาที่พูดว่าขอโทษ(เพราะฝังหัวว่าพูดเพื่อเอาตัวรอด)
อ่อ พูดจาห้วนๆ ไม่ค่ะขา หาวมาก

อื่นๆไม่รู้จะแย่รึป่าว
คือ กินเก่งมาก กินจุ จะไม่ค่อยขัดใจใคร ไม่ชอบก็นิ่งๆ พูดเก่ง ซุ่มซ่าม
บ้างครั้ง ก็เหมือนจะดูโง่ๆ ด้วย

=จิงๆ ก็อยากจะถาม หลายๆมุม คนแบบนี้ แย่รึป่าว เราต้องเปลี่ยน บ้างไหม?
เพราะเหมือน จะชอบ คิดไปเอง คิดเพื่อ ว่า
เงียบๆกะเราเบื่อเราแน่เลย ไม่ชอบแบบนี้แน่ เลย รู้สึก ไม่ดีจัง คิดอยู่คนเดียว

[scxyz]

ที่สำคัญมากกว่าคือสิ่งที่อยู่ข้างใน
แต่ถ้าเราไม่แน่ใจในสิ่งเราเป็น แสดงว่าน่าจะมีบางจุดที่ควรปรับเปลี่ยน อาจจะมากไป แข็งไป มั่นใจเกินไป
หรืออาจจะยังไม่เจอคนที่ใช่ เป็นไปได้ทั้งนั้น
เราเองย่อมรู้ตัวดี เพียงแต่จะยอมรับหรือเปล่า
อะไรที่มากเกิน น้อยเกิน ย่อมมีโอกาสเกิดปัญหา

[The Yong]

เป็นตัวของตัวเองเถอะครับ อย่าเปลี่ยนอะไรเพียงเพื่อเอาใจใคร แต่ถ้าอันไหนที่คิดว่า "ปรับ" แล้วมันจะช่วยสร้างบุคลิกที่ดีขึ้น ก็ปรับครับ ผมก็ "ปากหมา, ปากจัด, กวนตีน, โกรธง่าย, หายเร็ว, ไม่ค่อยแคร์ใคร" แต่ก็พยายามปรับให้อ่อนลง ผู้ชายถ้าเค้าจะชอบคุณ เค้าก็ควรจะชอบสิ่งที่เป็นคุณ ไม่ใช่สิ่งที่คุณพยายามจะเป็นครับ

[Emtry]

นิสัยแข็งๆ บางครั้งบางโอกาสก็ดูจะดี บางคราวก็ดูไม่ดี ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอื่นในตัวผู้หญิง ว่าเอามันหักลบหรือเพิ่มเติมในทางที่ดีได้ไหม

แต่ถ้าผู้หญิงตัวแข็งๆ เวลาเจอหรืออยู่ด้วย จะรู้สึกไม่ดีเอามากๆ

ผู้หญิงที่รู้สึกว่าดีในนี้คือพวกชอบเอา...........(ใจ,เงิน หรือ ...)

-- นิสัยแข็งๆ แต่ตัวอย่าแข็ง จะดีมากเลยอะฮะ --

[kaptan]

     ลองจินตนาการว่าเราเป็นกระจก มองเห็นตัวเรากำลังขี้หงุดหงิด ทำหน้านิ่งกับคำขอโทษ
พูดจาห้าวๆ ( ไม่หาวแบบที่น้องพิมพ์ มา ) เราพอใจในสิ่งที่เราเป็นมั้ย คนอื่นพอใจในการกระทำหรือกิริยาอาการเรามั้ย
ถ้าเรายังคิดว่าเราเป็นแบบนั้นดีแล้ว คนอื่นจะคิดหรือรู้สึกอย่างไรก็ช่างเค้า ก็แล้วแต่ครับ

    แต่ถ้าเราเป็นกระจก มองเห็นตัวราว่ามีท่าทางอ่อนโยน มีคำพูดจาอ่อนหวานบ้าง ยิ้มรับคำขอโทษได้ แล้วเราหงุดหงิด
กับตัวเราแบบนั้นจัง แม้ว่าคนอื่นๆ จะพอใจ....ก็แล้วแต่จะพิจารณาเอานะครับ

    เคยคิดไหมครับว่า ตัวเรานั้นไม่ว่าจะทำอะไร พูดอะไร เราอยู่บนความคาดหวังของผู้อื่นเสมอนะครับ

[JAN KOOB]

เวลาผมนั่งเครื่องบิน  ผมชอบนั่งริมหน้าต่าง

และมักไม่หลับ  จะชอบมองลงมาเวลาเครื่องบิน

อยู่ในระยะที่สามารถมองเห็นอะไรๆได้ถนัดตา

เช่นเรือไม่กี่ลำในทะเล  รถราบ้านช่อง  แผ่นดิน

แล้วมองย้อนดูตัวเอง  ว่า  เรานี่มันช่างเล็กจิ๋วซะจริงๆ

หากเทียบกับสิ่งที่มองเห็นนอกหน้าต่างเครื่องบินในขณะนั้น

หากเทียบกับโลกในนี้  เราก้อเศษเสี้ยวของชิ้นส่วนบนโลก

โลกเราเอง  หากเทียบกับพระอาทิตย์  มันเล็กจิ๋วๆ

ยังกะเม็ดถั่วเขียวกะวงล้อของรถสิบล้อแน่ะ 

แล้วอวกาศอันเวิ้งว้างใหญ่โตล่ะครับ  เราอยู่ตรงไหนของความเวิ้งว้างนั้น

เราเป็นแค่ผงธุลีที่เกาะอยู่บนเม็ดทรายทั้งชายหาดเท่านั้น

จะทำตัวยังงัยก้อทำได้เลยครับ  แค่ไม่เบียดเบียนใครก้อพอครับ




ขออนุญาตพิมยืดยาวครับ  พอดีมันเลอะเทอะไปหน่อย  ขออภัยครับ