แบบว่าตามหัวข้อเลย ดีต่อใจมาก ๆ
ขอเล่าก่อนนะ แคนเป็นเด็กที่เข้ามาหาคนดูในนี้เหมียนกัน
หน้าไม่ได้สวยมาก หุ่นก็ไม่ได้ดีมาก การศึกษาก็พอได้ เอาไปไหนก็พอได้อยู่
แรก ๆ ก็เข้ามาหาคนช่วยดูแลในนี้ แต่ขอบอกเลย เจอตะกวดเป็นร้อย
เจอคนจริง ๆ ก็มี แต่เค้ารับเลทเราไม่ได้ เจอคนปฏิเสธ ก็มี คนที่รับดูแลในนี้
ถ้าเป็นคนที่รับจริง ๆ ส่วนมากโปรไฟล์ดีมากกกกกกกกกกกกก เป็นหมอ ยัน นักธุรกิจอสัง
แคนมามาหาคนดูแลใหม่ เนื่องจากคนเก่าจะไปย้ายไปสิงคโปร์ แล้วเราไม่อยากไปด้วย
เพราะมีภาระมากมายที่ต้องดูแลอยู่ทางนี้ (ใครจะไม่อยากไปอยู่เมืองนอกว่ะ)
เมื่อเค้าย้ายไปเค้าก็ยังส่งตังให้เราใช้อยู่เหมือนเดิม แต่ละอายใจมาก เนื่องจากไม่สามารถทำอะไรให้เค้าได้เลย
(แอบเป็นคนดีอ่ะ แต่ในใจนี่ ฮืมมม.....) จึงเลิกรับเงินจากเค้า เลิกรับเงินจากเค้ามาแค่ เดือนเดียว
ก็เหมือนฟ้าประทานพรมาให้ โดยส่งเค้าคนนั้นที่เหมือนพรในชีวิตมาให้
แคนสแกนคนเป็นเดือน ๆ นะ กว่าจะนัดเจอ มีหายบ้าง ส่วนมากพี่ ๆ เค้าคิดว่าเรารับงาน (เฮ้อออ.....)
กับคนนี้คุยทุกวัน เค้าก็จะถามอย่างเดียวเลย จะว่างเจอพี่ตอนไหน เรานี่ก็ปฏิเสทยันเลย แบบว่าไม่มั่นใจ
(ไม่ใช่ไม่มั่นใจเค้านะ ไม่มั่นใจในตัวเอง ฮ่า ๆ) ด้วยการทนลูกตื้อไม่ไหวก็นัดเจอจ้า บ๊ะเจ้า...
ขอบอกเลยไม่ได้เป็นแบบที่คิด (เตี้ย ..ล่ำ ..สล่ำ.. โจร..) โคตรีอ่ะ เรานี่ดูง่องแง่งเลยอ่ะ
หลังจากตกลงเรียบร้อย ก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับนางเป็นอาทิตย์จ้า ขอบอกเลย (ฟ้าเหลืองมากกกกก)
หลังจากอาทิตย์นั้น นางก็หายไปเป็นเดือน โดยที่ไม่ได้ติดต่อกันเลย (ตอนนั้นคิดว่าโดนเทแล้ว จะโทรก็ไม่กล้าโทร
เพราะพี่แกบอกไว้ว่าจะติดต่อมาก่อน เรานี้แม่รงเชื่อใจสุด ๆ ไม่โทรเลยจ้า แต่ในใจนี้ระกำมากกก.. ห่าโดนทิ้งแน่
แล้วจู่ ๆ ต้นเดือนก็มีเมสเสจมา
เด้งมาว่าเงินเข้าบัญชี ขอบอกเลย....แปลกใจมากกกกกกก คือไม่มาหาแต่ยังให้เงิน ยังมีคนแบบนี้อีกหรอ
หัวใจพ่องโตมากกกกกกก (ได้เงิน) แต่หน้านี้ยิ้มแบบหุบไม่ลงเลย ตั้งแต่นั้นมาก็เป็นแบบนี้เรื่อย ๆ
มาหาทุกครั้งมีเซอร์ไพรส์ทุกครั้ง ตอนวันลอยกระทง นางพาไปลอยกระทงตอนตีสี่ (บ้าไปแล้ว) ลอยทงอยุ่ที่สระว่ายน้ำข้างบ้านจ้า นางถามว่าวันพ่อไปไหน เลยบอกว่าอยากพาแม่ไปเที่ยว เราก็พูดไปโดยไม่ได้คิดอะไร เพราะเป็นเรื่องปกติที่พาไปอยู่แล้ว หลังจากลอยกระทงเสร็จนางก็ออกจากบ้านไปทำงานเลย เราก็คิดแระแมร่ง....ไม่ได้เจออีกเป็นเดือนแน่
ที่ไหนได้ สิบโมงจ้า นางโทรมาบอกไปเอาเน็กไทที่บ้านให้หน่อยลืมอยู่ในตู้เสื้อผ้า เราก้ไปเอาให้แบบไม่ได้คิดอะไร พอเราไปเอาให้ เค้าก็ยิ้ม ๆ แบบอารมดี เราไม่เข้าใจว่าทำไมยิ้มอาราย แล้วยังถามเราต่ออีกนะว่าดีใจมั้ย (ดีใจเรื่องไรว่ะ)
ก็เลยถามกลับไปว่า ดีใจเรื่องไรคะพี่...เค้าก็เลยบอกอ้าวนี่ไม่เห็นเลยหรอในตู้เสื้อผ้าน่ะ เราก็เอาแล้วมีเซอร์ไพรส์อีกแล้ว
งานงอกเลยที่มองไม่เห็นเนี่ย เค้ายังบอกว่าเย็นนี้รีบกลับไปดูเลยนะ
พอตอนเย็นกลับไปดูที่ไหนได้เห็นรถนางจอดอยู่จ้า ก็รีบเข้าไปเลยไปเปิดดู น้ำตาจิไหลได้ซอง (ซองขาว โดนไล่ออกป่าวเนี่ย )ข้างในใส่ตังไว้ นางบอกให้เอาไว้พาแม่ไปเที่ยว บอกเลยตั้งแต่วันนั้นมา ไม่เคยเลยที่จะลืม รักนางเค้าไปเต็ม ๆ
รักเงินนาง รักตัวนาง (ตรงไปก็อภัย ไม่ใช่เงินที่ทำให้รู้สึกดี แต่ขอบอกเลยนางฟังที่เราเล่า นางฟังที่เราพูด นั่นแหละที่ทำให้รู้สึกดี)
ดีต่อใจมาก ๆ อยู่กันไปนาน ๆ นะที่รัก เค้าสัญญาว่าจะไม่งอแง (ตอนนี้หายไปสองอาทิตย์แระ มาหาเค้าหน่อยเค้าคิดถึงอ่ะ)
