เพราะมีพี่ๆที่น่ารักหลายคนเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ เราเลยชอบแบบคุยบ้างหายบ้าง ไม่ต้องซีเรียส จริงจัง
บางครั้งเราอยากคุยกับเขามากไปโดยไม่คิดว่า พี่ๆก็งานยุ่ง เราเองบางครั้งก็งานยุ่ง ไม่ใช่ว่าไม่อยากคุย แต่เพราะหน้าที่การงานมันบีบเสียจนลืมดูโทรศัพท์ หรือเหนื่อยจนไม่อยากคุย
น้องๆบางคนยังไม่ทำงานเลยไม่เข้าใจพี่ๆ พาลโกรธว่าเขาไม่อยากคุย จนเสียคนน่ารักๆไป
ต้องทำความเข้าใจล่ะค่ะ ใจเย็นๆเนอะ 
ทำงานแล้วเหมือนกันค่ะ ที่สงสัยเพราะเห็นพี่เค้ามาเล่นเว็บนี้ปกติ แต่ดันบล็อคเราซะงั้น ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีปัญหากัน เลยงงเฉยๆค่ะ อยากรู้ว่าเวลาคนอื่นนี่เค้าเป็นยังไงกันบ้าง
ช่ายยยยย แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าโดนบล็อคหรือเค้าแค้่ไม่ตอบค่ะ คุยก็ไม่ได้คุยบ่อยนะเพราะว่าเรียนกับทำงานก็ไม่มีเวลาแล้วววว ก็ทักไปหานานๆทียังโดนเทเลยงงมากเลย แปลว่าพี่ๆเว็บนี้นิยมเทกันเยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย
เขาอาจจะไม่ได้บล๊อคก็ได้ค่ะ คนคุยกัน ไม่ได้เกลียดกัน ก็ไม่น่าบล๊อคกัน แต่อาจจะรู้สึกคุยไม่ถูกรอรึป่าวคะ เราอาจจะคิดว่าสนุก อีกฝ่ายอาจจะไม่สนุกด้วยก็ได้
คนเราคุยกัน มันยากนะคะที่จะหาคนถูกคอ คุยแล้วลื่นไหลไปตลอด บางทียิ่งพี่ๆมีเวลาน้อยเขาก็ยิ่งเลือกคนที่คุยถูกคอที่สุดในช่วงเวลาจำกัด
แต่บางคนเขาก็คาดหวังมากกว่านั้น แบบที่เราให้ไม่ได้ เขาก็เลิกคุยก็มีนะคะ อาจจะเพราะเราไม่ได้ตกลงกันไว้ก่อน ว่าคุยได้แค่ไหน หรือมีเวลาให้กันมากน้อยแค่ไหน
ผู้ชายเขาประเภทไม่ค่อยอธิบายน่ะค่ะ ว่าทำไมเลิกคุย ถ้าหายไป เราก็ต้องทำใจ
