น้องที่เดือดร้อน(จริงๆ) กับ น้องที่ไม่ได้เดือดร้อนแต่ยึดทำงานนี้เป็นงานหลัก..ช่างแตกต่างกัน
เราเห็นด้วยกะคุณ Poon ที่ว่าน้องที่เดือดร้อนจำนวนเงินเท่านี้.. พี่ที่ช่วยไม่ได้ก็ไม่ต้องไปสอสระเอือก
แต่คนที่เดือดร้อนจะเลือกได้ไหมละว่าเราจะรับ/หรือไม่รับงานนี้.. มันจำเป็นต้องใช้เงินนะ !! ??
มันก็ต้องมีโมเมนต์นึงแหละว่า เออ รับก็ได้ ดีกว่าไม่ได้อะไรเลยล่ะว้า ~
และนี่ก็แหละ เข้าทางตะกวด(ตัวจริง)ที่หากินกับน้องที่เดือดร้อนเสียส่วนใหญ่ ...
ทำไมเราไม่สร้างภูมิคุ้มกันให้ตนเองล่ะ.. ยิ่งอ่อนแอ ยิ่งมีคนเอาเปรียบ !?!
เห็นน้องๆมาบ่นก็หลายคนว่าเดือดร้อนแต่ทำไมโดนหลอก ตะกวดแม่-ง ก็ hiaaa !
คนรับงานก็ไม่ชั่งใจคิดก่อนไปรับงาน... ตะกวดบางคนเล่นกับความน่าสงสารของน้องไง ...
และอีกอย่าง
การโพสกระทู้สำคัญมาก โพสยังไงให้ผู้จ้างอยากจะจ้าง... โพสยังไงให้ได้โดนจ้าง มันสำคัญนะะ
คนที่เดือดร้อนบางทีก็อยากได้เงินจริงๆ ... คนจ้างก็อยากได้อะไรที่คุ้มค่ากะเงินที่เขาเสียไปจริงๆ ..
นอกจากจะเจอบุญหล่นทับ เจอผู้ใจบุญช่วยเหลือแบบไม่หวังอะไรจริงๆแบบนั้นก็โชคดีไปแต่หาได้น้อยมาก..
อย่ามองโลกว่าสวยงามจนลืมมองอีกฝั่งนึงไป.. เห็นมานักต่อนักแล้วที่เจอโดนหลอกเพราะคิดว่าตัวเองน่าสงสาร
สำหรับบางคนควรมีคำถามที่น่าคิดให้ตัวเองแล้วว่า ทำไมชีวิตบางคนถึงเจอแต่ตะกวด ตะกวด ตะกวด
.. เราต้องมองตัวเรา รู้ตัวเรา เข้าใจตัวเรา ถ้าเราไม่รู้ตนเองแล้วใครจะมาเข้าใจเรา ..
โลกนี้ไม่ได้สวยงามเหมือนโลกในจินตนาการ ... ผู้ที่อ่อนแอกว่ามักโดนเอาเปรียบหรือถูกหลอกอยู่เสมอ
เลือกเอาแล้วกันว่าจะเป็นคนที่เข้มแข็งหรืออ่อนแอที่จะให้เขามาเอาเปรียบได้ ... ; )
ปล. เข้ามาในวงการนี้ต้องทำใจยอมรับส่วนนึงให้ได้แล้วว่า เราก็เสมือนสินค้าที่เขาจะเลือก ..
โลกสวยได้แต่อย่าเกิน.. คิดด้วยว่าเขาก็ต้องเลือกให้ได้คุ้มกะเงินที่เขาจะต้องเสียไป... T^T
( โพสนี้ คิดว่าไม่แรงนะ ไม่อ้อม และ ไม่ตรงเกินไป .. ถ้าไม่ถูกใจใคร ขอโทษด้วยนะคะ ^^ )
