อื้มมมม ตอนแรกกะจะขึ้นกระทู้ใหม่แล้วนะคะเนี่ยแต่มาคิดอีกที บันนี่อยากบันทึกความทรงจำทุกอย่างไว้ที่นี่ที่เดียวดีกว่า
ขอเล่าภาคต่อจากตอนที่แล้วนะคะ บันนี่งอแงไปหลายวันเลยทีเดียวบันนี่ปรึกษาเพื่อนทู้กกกวัน ไปเที่ยวก็แล้ว ไปเจอหนุ่มใหม่ก็แล้วแต่เชื่อไหมบันนี่ไม่อยากสัมผัสใครเลย อะไรวะ เกิดอะไรขึ้นกับเราเนี่ย!!! ฟังดูบ้ามากนะคะแต่ยิ่งห่างบันนี่ยิ่งโหยหาในสิ่งที่ตัวเองกำลังผลักไสอยู่ แล้วจะฝืนใจตัวเองทำไม ไปหาสาเหตุมาทำไมถึงเป็นแบบนี้ ปกติเมิงเป็นคนมีเหตุผลมากนะBBพรุ่งนี้หวังว่าจะได้คำตอบที่ดีนะ นี่คือคำที่เพื่อนย้อนกลับมาหลังจากบันนี่กำลังบ่นให้นางฟังไปชุดใหญ่ บันนี่เงียบไปหนึ่งวันเต็มๆ วันถัดมาบันนี่ก็ได้คำตอบ...
MM : เป็นไง คิดออกยัง
BB : อืม
MM : -รอฟัง-
BB : เพราะตูยังไม่ได้เค้า
MM : -_____-
BB : ' '?
MM : โอ้ยยยอีเ-ี้ย จะทำยังไงกับเมิงดีเนี่ย
BB : หาทางออกให้ตูหายบ้า แล้วเจ๊จะพาไปเลี้ยงเหล้า
ตีหนึ่งเกือบตีสองของวันนั้นแหละ บันนี่ก๊อบข้อความจากMM (ไม่กล้าพิมพ์เอง55) ส่งไปให้บี๋ใจความว่า
---ฝันดีนะคะ--- อะไรเทือกๆนี้เนี่ยแหละจำไม่ได้เพื่อนพิมพ์ให้ค่อนข้างน้ำเน่านิดนึง5555 อินี่ลุ้นระทึกมาก ลุ้นยันตี5 ตื่นมาอีกทีเที่ยงรีบคว้ามือถือมาภาวนาในใจตอบทีเถ้อออ
กรี๊ดดดด เค้าตอบแล้วๆตอบมาตอน10โมงนิดๆ ว่าเมื่อคืนไปเมามาล่ะเซ่ะ เออเมา เมารักแกน่ะแหละตาบ้า
แล้วเราก็คุยกัน เจอกัน บันนี่ก็กลับมาแฮปปี้อีกครั้ง แผนการถัดมาคือล่อลวงเหยื่อให้ติดกับ ขอข้ามช็อตเนาะเอาเป็นว่านางเสร็จชั้นหรือชั้นเสร็จนางก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเช้ามาเดินไม่ไหวข่าาา ขาสั่น สั่นไปหมดทั้งตัว feel good สุดๆ ในใจก็คิดนะอีกยกได้ป่ะที่รัก
เราคุยกันทุกวัน บันนี่ก็ขยันจีบขยันหยอดไปเรื่อยอ่ะ แต่ทำไมพี่แกนิ่งจังฟะ นี่ผู้ชายเขินเป็นแบบนี้ทุกคนไหมคะเนี่ย หรือว่าเค้าเฉยๆกับเราอ่ะ หรือยังไง แงงง รู้สึกไม่เป็นตัวเองเท่าไหร่เลย บันนี่แพ้ทางผู้ชายคนนี้จริงๆ อะไรๆก็เหมือนจะดีนะคะ แต่บันนี่ลืมไป ลืมไปจริงๆว่าเค้าไม่ได้มีเราคนเดียว...บันนี่รู้แต่แรกแล้วหล่ะค่ะ ที่มันวุ่นวายทุกวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้แหละ
จนมาช่วงสงกรานต์ บี๋หายไปติดต่อไม่ได้นานๆทีถึงตอบกลับมา เราก็เข้าใจนะ ไม่โกรธ ไม่งอแง แค่รอรอรอให้เค้าตอบกลับมา
อะไรที่บี๋มีความสุขก็ทำไปเถอะ เราตกลงกันไว้แต่แรกแล้วนี่นา อีกอย่างข้อตกลงนั้นบันนี่เองเนี่ยแหละเป็นคนตั้งขึ้นมาเอง วันนี้เป็นไงล่ะ ก็จุกเองช้ำเองเลยจ้า แล้วใครมันจะไปคิดฟะว่าจะมาตกหลุมรักผู้ชายที่ไม่ได้อยู่ในสเปคจนถอนตัวไม่ขึ้นเนี่ย!!!
บันนี่นั่งมองบี๋ทำงาน บี๋ทำหน้าจริงจังกับการทำงาน แถมเอาคิ้วมาชนกันจนมีรอยย่นเล็กๆหน้าที่ของบันนี่คือป้อนอาหารเข้าปากบี๋ โอ้เย ตะมุ้งตะมิ้งอ่ะเด้ นี่เขินตัวตัวจะเป็นสปริง ป้อนไปเขินไป โอ้ยยยเค้ายิ้มเราก็เขิน5555
แต่ก็นะ หลังจากกลับมาบี๋ก็มีท่าทางเปลี่ยนไป เราสัมผัสได้นะ หรือเราคิดไปเองกันนะ
บันนี่รู้นะว่าบี๋เข้ามาส่องเรื่อยๆ ถ้าบี๋เข้ามาเจอกระทู้ของเค้า บันนี่ขออะไรนิดนึงได้ไหม
บันนี่ขอให้เวลาที่เราอยู่ด้วยกันให้มันเป็นเวลาของเรา กอดเค้า หอมเค้า เล่นกับเค้าหน่อยได้ไหม
บันนี่ขอแค่นี้เอง เค้าน้อยใจนะ แต่เค้าคงไม่กล้าบอกบี๋ตรงๆอ่ะ พูดให้มันลอยๆอยู่ในนี้เนี่ยแหละ
บี๋มาเจอวันไหนก็รู้วันนั้นอ่ะ ว่าวันนี้ตอนนี้เค้าน้อยใจนะ แต่เค้าไม่อยากงอแง ไม่อยากจุกจิก ไม่อยากเป็นเด็กงี่เง่าในสายตาบี๋ อยากให้บี๋สบายจายเวลาอยู่ด้วยกัน ที่มาบ่นๆเนี่ยบันนี่น้อยใจไง บันนี่ไม่รู้จะบ่นให้ใครฟัง ก็บ่นหว่านแหไปเนี่ยแหละ
คนฟังเยอะดี แบ่งๆกันไป5555 บันนี่เลือกที่จะทนเองนะ ถ้าวันไหนบันนี่ไม่ทน บันนี่เลือกอีกเส้นทาง วันนั้นบี๋คงไม่มีใครมาวุ่นวายให้ปวดหัวเล่นอีกแล้วนะ บี๋หาน้องดูแลไม่ใช่หรอ งั้น...ดูแลใจกันหน่อยนะ ^^
