วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ได้รับ...จากเวบนี้
เช้านี้มีธุระต้องไปแถวบางนา พอหยิบมือถือเครื่องที่ใช้ติดต่องานพบว่ามีเมล์แปลกเข้ามา
"นัดแล้วทำไมไม่มาคะ"
เอิ่ม นัดใครหว่า พยายามเช็คจากบันทึกก็ว่างเปล่า
เลยส่งเมล์ถามว่า น้องP..จากบริษัทMm..รึป่าวครับ
เมล์ตอบมาว่า พี่ว่างปะ หนูส่องที่พี่โพส ชอบที่พี่โพสในหลายกระทู้ เลยเมล์มาอำเผื่อพี่จะเมตตาเด็กซน
เอิ่ม เด็กคนนี้การตลาดเก่งอะ(ผมคิด)
เลยตอบไปว่างั้นขอไอดีและขอเห็นภาพ(พร้อมคิดว่าคงเหมือนทุกครั้งที่สาวๆเงียบหาย ไม่ก็ตอบว่า ค่ะ แล้วเงียบ)
สักพักเธอส่งไอดีมา
หลังแอดคุยกันเธอส่งภาพมาให้ดูพร้อมบอกว่าหนูรอที่ตาบั๊ค เมกาบางนานะเพ่ ไม่มาหนูรอจนห้างปิดเลยแหละไม่มีตังค์จ่ายนะเพ่อย่าเบี้ยวหละ
ถ้าเบี๊ยวจะสาปแช่งจนเหลนไม่เจริญเลย5555
เอิ่ม ดูเธอช่างรวบรัดผูกมัด ไม่กลัวตะกวด ไม่กลัวถูกเบี้ยว เลยเดาว่าเมกาบางนาเป็นสถานที่ที่เธอสิง 5555
หลังจากเสร็จธุระก็แวะไป พอเจอกัน เอิ่ม สวยน่ารักดีวุ๊ยแต่เด็กเกินไปเลยแค่ทักทายแล้วพาไปทานข้าว
ก่อนไปมีท้าทายนิดหน่อยคือถ้าเธอทานไหวเลือกร้านไหนได้ทั้งนั้น
หลังจากเธอพาเข้าไปทานร้าน1 ร้าน2 ร้าน3 ร้าน4 เฮ้ยพอๆๆ เชื่อเลย เธอพาเข้าทั้งหมด4ร้านจะต่ออีกแต่ผมห้ามไว้
เธอทานจุจิงๆผมแค่กาแฟ1แก้วจากตาบั๊คแล้วเข้าไปทานสลัดบาร์ที่ร้านแรกก็อิ่มจากเที่ยงถึงเย็นแล้ว
ยัยเด็กเวงนี่ทานเท่ากับคนสิบคนเลย 5555
หลังจากพาไปซื้อขนม ของฝาก เค๊ก และ อื่นๆจนพะรุงพะรัง แล้วมานั่งฟังเธอถามมากมายจนเกือบทุ่ม
ก่อนจากกันเมื่อตอนห้วค่ำเธอบอกว่าเอียงมานี่มีไรบอกพร้อมมือดึงหูผมจากนั้นเธอกระซิบบอกว่าขอบคุณค่ะพร้อมจุ้บแก้มผมเสียงดังฟ่อด 5555
เล่นเอาผมอายหน้าแดง เด็กเวงกล้าจังต่อหน้าผู้คนทั้งร้านที่มองแล้วอมยิ้ม
หลังจากขับรถไปส่งเธอที่สถานีรถไฟฟ้าเธอก็ยิ้มและบอกว่าไม่เคยเจอพี่ใจดีแบบนี้เลยค่ะ คราวหน้าหนูจะค้างกะเพ่
เฮ้ย อะไรนะ เธอหัวเราะ ผมนี่ปลื้มปนงงๆเลยแหละ
เล่าถึงตรงนี้อยากบอกว่านี่เป็นสิ่งดีๆอีกครั้งที่ได้รับจากเวบนี้ครับ
มิตรภาพแบบจานด่วน มาไวไปไว เอิ่ม ลืมถามชื่อเธออะ
