ตั้งแต่เล็กจนโตไม่ค่อยเชื่อเรื่องโชคชะตาเลย เชื่อว่าทุกอย่างในชีวิตเป็นเพราะเราลิขิตเอง
แต่มันก็มีเรื่องราวแปลกๆ มากมายที่ทำให้เราเริ่มปักใจเชื่อว่า....
เอ่อจริงๆ เรื่องบุญกรรม วาสนา โชคชะตา มันก็น่าจะมีจริงๆ นะ
อย่างที่เรื่องที่เรากำลังจะเล่า มันเกิดขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ
เหตุเกิดเพราะ 14 ก.พ. 2560 =_=
เดือนแห่งความรัก ก็เชื่อว่าหลายๆ คนก็คงมีความสุขกัน แต่สำหรับเราเหงามากมาย
นึกเบื่อๆ เซ็งๆ มาเดินเล่นในเวปดีกว่า เผื่อเจอหนุ่มๆ ใจดี หรือเพื่อนๆ ที่น่ารัก
สรุปว่าได้กลับมาทั้ง 2 อย่าง ^3^
ก๊วนเล็กๆ ที่แสนอบอุ่น ถามไถ่กันอยู่เนืองๆ ด้วยสายสัมพันธ์บางๆ ที่เราช่วยกันถักทอ
พลัดกันเล่าเรื่องสนุกๆ ที่ทุกคนได้พบเจอมา... และเร็วๆ นี้พวกเราคงมีโอกาสออกท่องเที่ยวโลกกว้างด้วยกัน
และที่เซอไพร์สที่สุด ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะได้เจอผู้ชายที่แสนดี และอบอุ่นมากมายขนาดนี้
เค้าเดินเข้ามาพร้อมคำว่าเพื่อน แต่ท้ายที่สุดเราสองคนก็ได้เดินจับมือกันไปในทุกๆ ที่เราเดินผ่าน
ต่างฝ่ายต่างวางหัวใจของตัวเองไว้ให้อีกคนดูแล ซึ่งแน่นอนมันเป็นความรู้สึกที่ละมุนละไมอย่างบอกไม่ถูก
ถึงตอนนี้...เชื่อแบบสนิทใจเลยว่า พี่คือคนที่โชคชะตาส่งมาให้หัวใจหนูพองโต
ทุกความนึกคิด ทุกความรู้สึกต่อแต่นี้ไป จะมีพี่อยู่ในนั้นเสมอ หนูสัญญา
อยากฟังเรื่องราวโชคชะตาของเพื่อนๆ บ้าง ไว้มาเล่าให้เค้าฟังมั่งน๊า
