ในความเป็นจริงแล้วนั้น คนที่เขามาหา ล้วนแต่มีความต้องการที่ต่างกัน
หลักๆที่ดูแล้ว ก็ต้องการคนที่รูปลักษณ์ภายนอกมากกว่าจิตใจ และค่อยมองที่ตัวเลขของเงิน
ส่วนอื่นๆนั้น เป็นเรื่องของความจริงใจล้วนๆ
การดูแลใครสักคน กับการที่จะอยู่ให้ใครสักคนดูแล มันคือความซื่อสัตย์
แต่โดยที่อ่านๆดูแล้ว เอาตรงๆนะ พี่ดีๆก็มี แต่ที่เห็นส่วนมาก พี่ๆมักพูดว่า ไม่ตรงปก
บางคนขับเบนซ์นะ สามารถซัพพอร์ตเต็มที่ราวๆ 30000-35000 ที่เหลืออาจจะรายจ่ายพาไปทานข้าว
แต่พี่เขาอาจจะไม่โอเค เพราะไม่ตรงปก แต่ผู้หญิงก็ตื้อนะ 55555555 มีเคยเล่า
จริงๆมีพี่คนนึงอยากเลี้ยงนะ แต่มีงบเต็มที่ที่ 35000 แต่เราแกล้งเรียกเล่นๆที่4 หมื่น
พี่เขาบอกไม่ไหว จริงๆถ้าไหวจะเลี้ยง เลยได้ค่าอยู่เป็นเพื่อน5-6 พันได้
แต่ตอนนี้ไม่คิดจะหา พอหาไม่ได้ดั่งใจ มีแต่พวกที่หลอกๆกัน เลยขี้กลัวไปทันที
เงินไม่ใช่ทุกอย่าง ใจต่างหากที่โอเค^^
เห็นด้วยคับแต่แค่ใจของตนเองยังค้นหาไม่ค่อยพบนับประสาอะไรที่จะค้นหาใจคนอื่นๆชิมิชิมิ
เที่ยวเกาหลีให้สนุกนะคับทิ้งความเหงาเศร้าแล้วลุยโลด
ผมว่าในมุมของพี่ๆ ความพอใจในภาพรวมคือ รูปร่างหน้าตา และอายุของน้องๆ ครับ
ถ้าลงลึกลงไปก็จะดูว่านิสัยใจคอ การพูดการจา ความมีวุฒิภาวะ และสภาพอารมณ์ของน้องๆ
ที่เราจะต้องคบหากันเป็นปีๆ หรือแล้วแต่ตกลง น้องๆ บางคนขาดหลายคุณสมบัติ แต่เอาความจำเป็น
ของตัวน้องมาเป็นตัวตั้ง พอไม่มีพี่ๆ สนใจก็เลยออกมาบ่นว่า หาคนดูแลไม่ได้เสียที ถ้าน้องสวย น่ารัก
นิสัยดี คิดค่าดูแลที่เหมาะสมน้องหาได้ไม่ยากแน่นอนครับ
น้องๆ หลายคนมาบอกว่าจะมีบ้างมั้ยพี่ๆ ที่ไม่สนใจรูปร่างหน้าตา คบกันที่จิตใจ อันนี้อยากบอกว่า
มีน้อยมากครับ คนที่จะหาอะไรแบบนั้น คือน้องควรต้องีก่อนครับ อ้วน เตี้ย ดำ หน้าตุ๊กกี้มาก
พี่ๆ เค้าคงบอกว่า ฟรียังโมโห...อย่าคิดว่าใครผิดนะครับ ที่นี่เค้าแลกเปลี่ยนกันที่ความพอใจครับ
ในเมื่อเรายังไม่เจอคนที่พอใจเรา ก็ต้องหากันต่อไป อย่าสิ้นหวัง หรือในระหว่างนั้น ก็หาวิธีอื่นที่ทำให้ตัวเอง
อยู่รอดให้ได้ไปก่อน จะนั่งรอเทพบุตรมาโปรดคงจะไม่ง่ายครับ
ส่วนพี่ๆ บางคนที่เงินถึง โปรไฟล์ดี แต่น้องเมินก็มีนะครับ เพราะพี่ๆ บางคนวุ่นวาย เวิ่นเว้อ แสดงความ
เป็นเจ้าของจนน้องกระดิกตัวไปไหนไม่ได้ มาดุแลอย่าคิดว่าไปเป็นเจ้าชีวิตน้องเค้าครับ ให้น้องเค้ามีอิสระ
มีชีวิตเค้าบ้าง จะสบายใจด้วยกันทั้ง 2 ฝ่ายมากขึ้น น้องๆ มาบ่นหลายคนครับ บอกว่าเวลาที่เจอพี่ๆ แบบนี้
ให้เงินมากแค่ไหนก็ไม่เอา ก็คงต้องพิจารณา้วยเช่นกันเพราะพี่ๆบางคน มีเงิน จ่ายเยอะ แต่น่ารำคาญมาก
การดูแลกันมันจึงไม่ง่ายครับ ต่างฝ่ายต้องลองเจอ ลองคบกันก่อน ถ้าพอใจกันมากๆ ค่อยตกลงดูแล
ส่วนการคบกันจะแค่แบบจ้างเที่ยว หรืออะไรก็ไปตกลงกันเอาเอง ถ้าชอบกันพอใจกัน ไม่มีใครอยากเสียกันไปหรอกครับ
เห็นด้วยคับ
1 พี่ดูแลจริงๆ และที่ตั้งใจดูแลนานๆมีน้อย
2 พีดูแลจริงๆ และดูแลไปตามสถานการณ์ ไม่รู้นานแค่ไหนพอมีบ้าง (พอใจก็กลายเป็นพี่ข้อ1 ไม่พอใจก็กลายเป็นพี่ข้อ3)
3พี่บอกดูแลนานๆ แต่หวังถอนทุนในเดือนเดียว ถอนทุนแล้วก็ไปลงทุนที่อื่น ก็มีบ้าง
4 น้องๆที่เดือดร้อนมีเยอะ
ถั่วต้มคับ
....
จะมีซักกี่คน : จะสามารถเพิ่มค่าใช้จ่ายรายเดือน ได้เดือนละ 15,000+++ เป็นระยะเวลานานๆ
จะมีซักกี่คน : ที่จะยอมจ่าย 15,000 +++ ซ้ำๆ ให้คนๆ เดียว เป็นระยะเวลานานๆ
จะมีซักกี่คู่ : ที่ demand and supply จะตรงกัน
จะมีซักกี่คู่ : ที่จะเข้าใจและยอมรับความสัมพันธ์แบบนี้เป็นระยะเวลานานๆ
....
แต่ก็ยังมีอยู่ มั้งค่ะ 
มีแน่นอนคับ
☆ฝ่ายพี่ชาย☆
อย่างที่รู้ๆกันอยู่ พี่ๆที่จ่ายจิง
แระจะมาลง"เงินก้อน" เนี่ย
มันหายาก ส่วนมากก็แนวซุ่ม
นอกนั้นก็ตะกวด หลอกคุย
เยอะมว้ากกกกก คุยเล่นขำๆ
ไปวันๆ หลอกว่าจะดูแล จะนัด
บลาๆ ถึงเวลาชิ่งหาย มีแต่ลมปาก
ทีนี้ พวกพี่ที่จ่ายจิงเค้าก็ลังเลอีก
ว่าจะลงทุนดีไม๊ เพราะยุคนี้
เด็กกว่า 80% มีปั๋วอยู่แร้ว
รับดูแลซ้อน 4-5 คน
แถมรับงานแรงยิบย่อยอีก
พี่ๆก็เรยคิดไงว่า จะจ่ายก้อน
แพงๆไปเพื่อแลกกับอัลไล?
ถ้าจะต้องแชร์กันขนาดนั้น 
☆ฝ่ายผู้หญิง☆
-บางคนก็เลือกมาก กฏกติกาเยอะ
บางทีก็ตัดพี่ "จ่ายจิง" ทิ้งไปซะงั้น
เพราะคิดว่าเปนตะกวด แร้วกลับ
เอาตะกวดมาไว้ใน list ที่เลือก
เพราะตะกวดมันตามใจทุกอย่าง
ใช่ที่ว่า...คนเรามีสิทธิ์เลือก
แต่จะเลือก ก็ต้องหาคนจ่ายจิงชัวร์
ให้ได้ซะก่อน แร้วค่อยเลือกจ้ะ
-เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก
ไม่เคยดู สืบตลาดเรย บางคน
มาจากเวป SL รับงานแรงแค่ 2k
แต่มาเวปนี้ เรียกเรตดูแลแสนแพง
แพงกว่าพริตตี้ที่เค้าสวยหัวจรดเท้า
แระต้องทำงาน คอยโฟน พรีเซ้นต์
เรียกลูกค้า ใช้ความสามารถอีก
บางคนอ้วน ก็ยังยึดติดเดิมๆว่า
ชั้นแค่อวบ ทั้งที่ส่วนสูงกับน้ำหนัก
เกินสมมาตรไปเยอะ แทนที่
จะลดน้ำหนัก improve ตัวเอง
ให้อยู่ใน demand กลับมาบอกว่า
ใครรับไม่ได้ ก็ผ่านๆไป พอพี่ๆผ่านไป
ก็มาบ่นว่า ไม่เห็นมีใครดูแลเรย
ถ้าเปรียบเหมือนเวปนี้เปนMarket
ที่คนมาช้อป เราเชื่อว่า ถ้าสินค้า
คุณภาพดีจริง สมราคา และเจอ
คนซื้อที่มีกำลังจ่าย สินค้าก็ไปไว
คหสต.
กดไลค์ให้คับ
คงเพราะ ขั้นตอน มันกระโดด จากการรู้จัก กันและกัน ไม่ว่าจะเป็นประวัติแต่ละฝ่าย นิสัย ความชอบ การพัฒนาสานสัมพันธ์
แต่ กลายเป็น จ่ายแล้วจบ มันก็ไม่ยั่งยืนหรอก เพราะส่วนใหญ่ ก็จะยอมจ่ายแค่ในหลักพัน เต็มที่ก็ สี่ห้าพัน แต่ถ้าจะจ่ายเป็นก้อน ก็ต้อง ชอบจริงๆ หรือไว้ใจ กันในระดับหนึ่ง เพราะมิจฉาชีพ ก็มี ทั้ง ชาย หญิง พอๆกัน
นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งคับ
มาเกาะติดกระทู้ด้วยคนดีกว่า เหตุผลหลายๆอย่าง ณ.ปัจจุบันคือตลาดเปลี่ยนไป ก็เข้าใจตามสภาพ ตามกาลเวลา ที่สำคัญตามเศรษฐกิจ ไม่ว่าจะกำลังของผู้ซื้อ หรือ ผู้ขาย คุณภาพของทั้งสองฝ่าย ถ้าทั้งสองฝ่ายมีคุณภาพทั้งคู่ อุปสงค์ อุปทานก็น่าจะเกิดไม่ยาก แต่ก็อย่างว่าแหละ ย้อมแมวก็มี คนซื้อกำลังไม่ค่อยจะมี ก็มี ..จะว่าไปแล้วของในตลาดมีออกเยอะแยะ แต่ถ้าเอาจริงๆวันนึงจะขายได้สักเท่าไหร่ ...ของเหมือนๆกัน คุณภาพพอๆกัน ราคาแตกต่างกัน หรือราคาพอๆกัน คู่แข่งทางการค้าเพียบขนาดนี้ ทำยังไงถึงจะมีคนมาสนใจเลือก..นี่ก็อีกปัญหาที่น่าคิด ..
คงได้แต่อนุโมทนาขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ถวายน้ำแดง น้ำเขียวให้ดลจิตดลใจ คนซื้อให้ถูกตาต้องใจกันละมั้งเนี้ยะ ใครโชคดีขายออก ได้ลูกค้าเจ้าประจำกัน ก็ถือเป็นโชคดี ที่สำคัญต้องรักษาไว้ให้แน่ๆ อย่าให้หลุดมือเป็นอันขาดเพราะลูกค้าดีๆ เคมีตรงกันนับวันจะยิ่งเหลือน้อยเต็มที ... รักษากันดีๆ ให้อยู่กันนานๆนะ ลูกค้าประเภทนี้บทจะมาก็มาแบบฟลุ๊คๆ รอตั้งนานไม่มา บทจะมา มาเฉ๊ย... ต้องขอขอบคุณลูกค้าผู้มีอุปการะคุณประเภทนี้นะคะ อยากให้มีแบบนี้เยอะๆจริงๆตลาดจะได้น่าอยู่ น่าเดิน เพราะคนส่วนใหญ่ที่เข้ามาshoppingจริงๆแล้ว ..กำลังทรัพย์คงไม่ค่อยพอเพียง อาศัยเดินเล่นตากแอร์ชมรูปไปเรื่อยมากกว่า
**ได้แรงบันดาลใจมาจากการเดิน อตก. 5555+ ของแพงม๊ากกก
คนน้ามิช่ายผัก 5555
เมื่อต้องการหาใจก็ต้องใช้ใจเป็นใบเบิกทาง
เงินเป็นเพียงการให้ความช่วยเหลือบรรเทาความเดือดร้อนของคนที่เราจะเลือกคับ
ไม่เคยเดินตลาด อตก.แต่แรงบันดาลใจเวลาเดินตลาดสดและสังเกตุคนขายตามแผงอาหาร คือจะซื้ออาหารที่หมายตาเวลาคนขายดูเข้าท่าเหมาะสม
และถ้ารู้สึกว่าที่ตลาด อตก.ของแพงมากงั้นก็มาพาผมไปเดินด้วยจิ
สินค้าที่มีราคาสูง อายุใช้งานสั้น หรือใช้ใม่บ่อย
ซึ่งอาจจะเกิดจากความเบื่อ สภาพการใช้งานใม่เหมาะ มีสินค้าที่ดีกว่าทดแทน
ส่วนมากเขาจะใช้การเช่าระยะสั้น อาจจะเป็นวัน หรือ เมื่อใช้ไปสักพัก
จนแน่ใจว่าอุปกรณ์นั้นเหมาะกับเราจึงค่อยๆเช่านานขึ้น
ตามหลักการตลาด เมื่อมีดีมานมีซัปพาย การขายหรือเช่าซื้อ จะเกิดก็ต่อเมื่อ คู้ค้าเจรจาตกลงกันได้
ซึ่งหากสินค้าขายใม่ได้ ก็อาจจะต้องปรับสภาพสินค้าให้เหมาะกับดีมาน หากขายใม่ได้ ใม่ปรับ
ก็จะเป็นของที่ตั้งอยู่แต่ใม่มีการซื้อขาย ส่วนคนซื้อ ก็หาของใหม่ๆกันต่อไป.
ไม่ได้คิดว่าคนคือสินค้านะคับแต่คห.นี้ตรงกับจุดประสงค์หนึ่งของการตั้งกระทู้นี้คือน้องๆต้องสร้างจุดขายและจุดดึงใจคับ
ค่อยๆทำความรู้จักและเปิดจุดเด่นของตนเองผ่านห้องนั่งเล่นนี้คับ
ประเด็นนี้เป็นคำถามโลกแตก ถามกันได้ตลอดยี่สิบปี สำหรับผม เจอน้องคนนึงจากในนี้ พบกันครั้งแรกก็ถูกใจเลย ก็พยายามทุกอย่างเพื่อให้เธอยอมให้เราดูแล และถึงวันนี้ก็คบกันมาหลายปีแล้ว แต่ระหว่างนี้ก็หาน้องคนใหม่ไปเรื่อยๆ เพราะมันก็ใกล้ถึงเวลาจะปล่อยเค้าไปแล้ว แต่จะหาคนที่เหมาะสมกับเรามันไม่ง่ายจริงๆ บทจะเจอคนที่ใช่มันก็ง่ายเหลือเกิน บทจะหาไม่ได้ หายังไงก็ไม่เจอ ก็คงเป็นเพราะเวรทำกรรมแต่งจริงๆน่ะแหละ
สรุปว่า พี่ kt2013 ก็คงจะหาน้องที่ใช่อยู่นั่นแหละ เพียงแต่ยังไม่เจอเหมือนกัน ก็อยากแนะนำว่า การนัดจ้างน้องที่รับจ้างเที่ยวเพื่อมาสแกนดูหน้าตานิสัยใจคอว่าจะเป็นคนที่ "ใช่" ไหมนั้น ก็มีค่าใช้จ่ายอยู่ระดับหนึ่งในการจ้างเที่ยวและโดยมากที่เจอจากเว็บนี้ก็คือ "ไม่ใช่" ดังนั้นการจะนัดน้องมานั่งกินข้าวดูหนังแล้วบอกตัวเองว่าน้องคนนี้ไม่ใช่แล้วต้องจ่ายเงินหลักพันผมก็ว่ามันทำบ่อยๆคงไม่ไหว ทางที่ดีก็ใช้วิธีคุยทางไลน์เนี่ยแหละ ถ้าอย่างที่พี่ kt บอกว่าขี้เกียจแนะนำตัว ขอรูป รอคำตอบ อันนี้ก็ต้องอดทนนิดนึง ดีกว่าออกไปเจอแล้วไม่ใช่ แล้วก็คุยไลน์กันเรื่อยๆ ถ้าคนไหนดูแล้วไม่โอเคก็หยุดคุย คนไหนยังตอบยังส่งรูปให้ก็คุยต่อ คิดว่าระยะนี้คงยังไม่ค่อยได้เรื่อง เพราะเว็บเค้าไม่ยอมลบยูสพวกตะกวดทำให้บรรยากาศไม่ค่อยน่าอยู่ น้องน่ารักก็ย้ายไปเล่นทางอื่นเช่นวีแชท บีทอร์ค เพื่อนผมได้น้องจากแอพพวกนี้ไม่ซ้ำหน้า แต่ผมทำไม่เป็นจริงๆ
สำหรับน้องๆ ที่หาพี่ดูแลไม่ได้ ผมไม่แปลกใจครับ น้องที่มากันช่วงนี้ ผิวแทน อวบ หน้าสิว อายุ 29 เรียกเดือนละ 3-5 หมื่น หรือไม่ก็เขียนกระทู้ตัดทางตัวเองเช่น ไม่นัดจริงอย่าแอดมา เสียเวลา แบบนี้พี่ๆ ก็ถอยแล้วครับ
ใช่ครับ พี่ที่จะดูแลน้องจ่ายเงินให้ทุกเดือน เดือนละมากกว่าระดับผู้จัดการที่ร้านผมเค้าก็ต้องเลือก ถ้าน้องไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมกับเงินเดือนเท่านี้ก็ควรหาทางอื่นครับ เว้นที่ให้น้องน่ารักให้พี่ๆในเว็บเค้าไม่ต้องสกรีนบ้างเถอะครับ ทุกวันนี้ไลน์เต็มไปด้วยชื่อที่แอดมาเปลืองเม็มจริงๆ
น้องๆที่โพสหาก็ต้องลองโพสหลายๆแบบดูกระแสตอบรับคับ
สำหรับผม ถ้าลองเที่ยบเวปนี้เป็น ร้านขายเพชร ร้านหนึ่งที่มีคนออกแบบการจัดสินค้าแบบตามใจตัวเองใน 3 ลักษณะ
1. บอกแค่ให้รู้ว่าที่นี้ขายเพชรนะ คือติดป้ายบอกไว้เฉยๆว่าขายเพชร ไม่มีตัวอย่าง ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีราคา อยากรู้เข้ามาถามในร้าน
2. บอกให้รู้ว่าขายเพชร มีตัวอย่างเพชรให้ดูในตู้ตั้งอยู่หน้าร้าน มากมาย หลายแบบ หลายชนิด แต่ไม่มีราคา อยากรู้อันไหนเข้ามาถามเอา
3. บอกที่อย่างที่นี้ต้องการขายเพชร มีตัวอย่างในหลายๆรูปแบบ ให้คนที่สนใจดู รูปแบบละ 1 ชิ้น พร้อมราคา และคำอธิบายความแต่ต่างระหว่าง ชิ้นนี้กับชิ้นอื่นๆ หรือก็คือ อธิบายถึงจุดเด่น เพื่อให้เหมาะสมกับราคาที่ตั้งไว้
ในมุมมองของคนที่เดินผ่านหน้าร้านเพชรในแต่ละลักษณะ
1.รู้ว่าร้านนี้ขายอะไร ใช้ก็ป้ายบอกขายเพรช แต่ไม่มีอะไรให้ดู อยากรู้ต้องเข้าไปถามอย่างเดียว
และถ้าแค่มีคนสนใจ10คนเดินเข้ามาถามทีละคน เจ้าของร้านต้องเป็นคนใจเย็นมากๆ
ที่จะสามารถอธิบายละนำเสนอเพชรที่คนทั้ง10สนใจ แบบที่ไม่คิดว่าจะสามารถขายได้ทันที
บางคนแค่สนใจ อยากรู้ข้อมูล อยากเห็นว่าถูกใจไหม แต่ใช่จะสู้ราคาได้ กันคนเข้ามาถาม 10คนยังดูวุ่นวาย
ถ้าเข้ามาถาม100คนพร้อมกันละ
2.รู้ว่าร้านนี้ขายเพชร แถมมีตัวอย่างให้ดู เต็มไปหมด หลายแบบดูแล้วน่าสนใจ รู้สึกชอบ แต่ไม่รู้ราคา ไม่รู้สู้ไหวไหม
จะเดินเข้าไปถามราคา ก็กลัวจะถูกหาว่า ถามแล้วไม่สนใจจะถามทำไม จะถามมากๆไปก็โดนไล่ออกมาอีก
3.รู้ทุกอย่าง รูปแบบ ราคา ลักษณะ แค่ยืนมองหน้าร้าน ไม่ต้องเข้าไป ก็รู้ละว่า แบบไหน เหมาะกันตัวเอง ทั้งรูปแบบ ราคา ที่เหมาะสมมีความชัดเจนในระดับหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจ เดินเข้าไปสอบถามเพิ่มเติม เพื่อยืนยันความต้องการที่ตรงใจ
แต่ส่วนมากจะเจอแต่แบบที่ 1 รู้แค่นิดเดียวที่เหลือต้องถามเอง พอถามแล้วไม่พอใจ จะเดินออกก็ถูกด่าสวนมาก ว่าไม่ชอบจะถามทำไมเยอะแยะ จะขอดูนั่นนี้ทำไม ถามมากๆไปก็ไม่ดี ไม่ถามเลยก็ไม่ได้ รู้หน้าไม่รู้ใจ เชื่อใจใครได้บ้างไหมก็ไม่มี ขนาดใจตัวเองยังเชื่อไม่ได้ แล้วจะให้ตกลงทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลยก็คงไม่ดี
แต่กับพวกถามมากๆ ขอดูนั่นนี้ แต่ดูไปก็ไม่ซื้อ แค่ดูให้พอใจไงงั้น ก็น่าเบื่อ เหมือนร้านขายเสื้อผ้า ที่มีลูกค้าเข้ามาดูมาลองนั่นนี้ แต่คนซื้อจริงมีกี่คน บางร้านต้องกำหนดไว้ เข้าร้านมาดูได้แต่ห้ามลอง ถ้าเบื่อพวกชอบถามนั่นนี้ละหาย ตั้งข้อกำหนดไว้สิ (อยากรู้ว่ามีตัวตน เปิดกล้องดูหน้า ดูหน้าไม่ใช่ดู นม ดูแค่หน้า เปิดแบบเห็นทั้งคู่ไม่ใช่คนนึงแอบ เป็นพวกโรคจิต เอาให้มันเสมอๆกันไป ดูแค่ให้รู้ว่ามีตัวตน มองนมมันบอกได้หลอว่ามีตัวตนไหม ถ้าไม่ให้เห็นหน้าก็ ตีไปว่าเจอโรคจิต จบการคุยไม่เสียเวลา)แต่ก่อนจะโพสด่าใคร มองดูตัวเองแล้วมองดูคนอื่น ถ้าจะด่าจะว่าใคร ลองคิดก่อนไหม ว่าเราเคยทำแบบนี้หรือป่าว ตัวเราเองเวลาจะเสียเงินกับอะไร เรื่องมากแค่ไหน ใช่แบบเจอถูกใจ ซื้อ กลับบ้านไหม ถ้าไม่ใช่ ก็ควรเข้าใจ คนเดือดร้อนก็อยากได้คนช่วย คนช่วยก็อยากช่วยคนที่น่าสนใจ มันเรื่องปกติ คนๆหนึ่งจะช่วยใครได้มากสุดสักกี่คน แต่คนเดือดร้อนมีวันๆกี่คนกัน
ส่วนตัวผมเองเป็นคนเลวมากๆอยู่แต่เดิมแล้ว จะทำมากกว่านี้ก็สบายๆ ก็ว่าว่างๆจะลองหาร้านแบบที่ 1 เข้าไปถามดู เผื่อจะโดนประจาน 555
อาจใช้คำไม่ถูกต้องขอโทษไว้ก่อนด้วยนะครับ อย่าได้ด่าว่าผมมากนัก 555
ไม่เห็นต้องกลัว ทักไปเถอะถ้าอยากเจอน้องๆน่ารัก ถ้าเป็นคนดีทักเบยถือภาษิตที่ว่าจับแคมสองมือ อ๊ะๆไม่ใช่ต้อง คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไหม้ไหม้
5555
พี่ขายม่ายออกเลย ทำงัยดีละ น้องสาว
ถามน้องสาวหยั่งผมหรา (เมื่อวานกะเช้านี้ มีพี่ผู้ชายติดต่อผมอยากตกลงดูแล อะ 5555) งั้นยกสิทธินี้ให้ท่านพี่ เอามะเอามะ
