...จะทำอย่างไร เมื่อวันหนึ่งเราพบว่า
- คนที่เราอยู่ข้างเขาตลอดมา ไม่เคยเห็นว่าเรานั้นมีตัวตน
- คนที่เราอยู่ข้างเขาตลอดมา ไม่เคยเห็นคุณค่าและความสำคัญ
- คนที่เราอยู่ข้างเขาตลอดมา มีแต่คนในอดีตที่เป็นความทรงจำแสนล้ำค่าในหัวใจของเขา
- คนที่เราอยู่ข้างเขาคลอดมา ไม่เคยแสดงออกให้รู้ว่า "เขายังอยากจะมีเรา"
...หลายๆครั้งนะคะ ที่ต้องกลับมานั่งคิดว่าทำไมต้องแคร์เขามากมายขนาดนี้ เขาทำให้เจ็บขนาดนี้ จะทนไปเพื่ออะไร บอกลา แล้วไปๆซะมันก็จบ ไม่ต้องมานั่งทนเห็นเวลาเค้าพูดถึงคนในอดีต ที่เค้าสุดจะรัก เถิดทูนหมดใจ เค้าดี เค้ามีค่า ความทรงจำที่ผ่านมานานแค่ไหนก็จะไม่ลืม มันเหมือนโดนมีดกรีดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ที่ต้องเห็นประโยคนี้ของเขา
...แรกๆมันก็รับได้ เรามันคนมาที่หลัง จะไปเทียบอะไรกับคนที่มาก่อน เพราะเราเองก็เคยชื่นชมที่เค้าเป็นคนใส่ใจรายละเอียด
ของคนที่เข้ามาในชีวิตของเขา เคยหวังว่าวันนึงเราอาจจะได้เป็นคนนึง ที่เค้านึกถึงบ้าง ใส่ใจรายละเอียดของเราบ้าง มองเห็นคุณค่าในตัวเราบ้าง แต่ยิ่งนับวันเราก็ยิ่งกลายเป็นคนที่ไร้ความหมายเข้าไปทุกที จากวันแรกที่คุยกันจนถึงวันนี้ก็ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะใส่ใจ มันก็ไม่ต่างอะไรกับคำว่า "ไร้ตัวตน" เลยสักนิดเดียว...
...ทบทวนทุกอย่างมาจนวันนี้ เราควรออกไปจากชีวิตเขาสักทีคงดีกว่า ในเมื่อสิ่งที่เราทำมาไม่เคยมีความหมายกับเขา เราไม่อยากฝืนใจใคร ไม่เคยต้องการให้ลืมความทรงจำเก่าๆ แค่แสดงให้เรารู้บ้างว่าเราก็มีความหมายแค่สักครั้งก็ยังดี แต่ตั้งแต่วันนี้มาจนถึงวันนี้ ไม่เคยมีสักนาที ที่เราจะรู้สึกว่าในหัวใจของเขาจะมีเราอยู่ในนั้น
...ความสัมพันธ์ของเรา มันอาจเดินมาไกลจนถึงปลายทางแล้ว ปลายทางที่ว่างเปล่าไม่ต่างอะไรกับถนนที่เราเดินผ่านมา ก็ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา แม้มันอาจเป็นช่วงเวลาสั้นๆสำหรับคุณ แต่มันมีค่ากับเรามาก ทุกรายละเอียดยังคงอยู่ในหัวใจเสมอ...
...ถึงมันจะเจ็บที่ต้องพูดคำว่า "เราจบกันเถอะ" พูดคำนี้ออกไปเรารู้ดีว่ามีแต่ตัวเราเท่านั้นที่เจ็บ แต่มันคือความเจ็บที่สักวันมันก็คงหายได้ แต่ถ้ายังอยู่แบบนี้มันก็คงต้องเจ็บไปเรื่อยๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่มีวันหาย...
...สุดท้ายนี้ หนูคงต้องบอกว่า "หนูรักพี่มากนะ" แต่หนูก็ต้องรักษาหัวใจและความรู้สึกของหนูด้วยเช่นกัน การจากไปของหนูในครั้งนี้ไม่ใช่เพราะความเกลียด แต่หนูต้องไปเพราะความรัก รักจนรู้ว่าหนูคงยืนอยู่ในที่ๆพี่มอบให้ไม่ได้แล้ว จากนี้ก็ขอให้พี่ดูแลตัวเองดีๆนะคะ หนูรู้ว่าชีวิตพี่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากมายนัก เพียงแค่ว่าถ้าพี่หันกลับมา จะไม่ได้เห็นหนูยืนอยู่ในที่ๆหนูเคยยืนอีกต่อไปแล้ว หนูไม่ขอเป็นหนึ่งในความทรงจำของพี่นะคะ เพราะวันนี้หนูรู้แล้วว่า "สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีที่สุด มันไม่ใช่การมาบรรยายว่าเรานั้นสำคัญกับคุณแค่ไหน ในวันที่เราได้จากไปแล้ว แต่มันจะสำคัญและดีกับใจของเรามากนัก ถ้าเราได้รับรู้ความรู้สึกนั้นในวันที่ยังมีกันอยู่ข้างกาย...
...หนูเองก็จะขอทิ้งความทรงจำที่แสนเจ็บปวด ไว้กับที่ตรงนี้ วันเวลาทั้งร้ายดีเวลาคงทำให้หนูลืมไปได้ทั้งหมด เมื่อมันหมดไปหนูก็จะขอเก็บใจเอาไว้ดูแลตัวเอง และคนที่เค้าอาจจะอยากเข้ามาดูแลหนู หนูขอให้พี่เจอคนแบบที่พี่ต้องการในเร็ววันนะคะ และหนูเองก็หวังว่า สักวันนึงมันอาจมีใครที่เห็นคุณค่าความรักของหนู แค่สักคนก็พอ...
...หนูไม่เคยอยากได้ หรือต้องการเป็นที่หนึ่งในใจพี่ ขอแค่มองเห็นหนูบ้าง สักครั้งก็ยังดี แต่วันนี้หนูรู้ซึ้งและเข้าใจดีแล้วว่ามัน "ไม่มีทาง" ... ขอเลือกเดินไปเอง ดีกว่าอยู่ไปแบบไร้ตัวตน แล้วสักวันพี่อาจจะเข้าใจ ...
https://youtu.be/UbwkF89dF9I...เมื่อเราผูกพันธ์กันด้วยตัวอักษร หนูก็ขอจบความผูกพันธ์นี้ ไว้ที่ตัวอักษรเช่นกันค่ะ...
