ในช่วงวิกฤตของชีวิต ทำให้ต้องกลับมาสู่เว็บนี้อีกครั้ง
แต่คราวนี้หนูโชคดีที่ได้เจอกับพี่คนนึง ไม่คิดว่าพี่เค้าจะรับเราด้วยนะเนี่ยย ><
ก่อนหน้านี้เมื่อหลายปีก่อนได้รู้จักกับเว็บนี้ และโดนหลอกไป 1 ครั้ง
จากนนั้นก็กลัวการที่จะต้องเข้ามาในเว็บนี้
ผ่านมาหลายปี จนถึงตอนนี้ ช่วงที่ชีวิตขาลงสุดๆ ตันตื้อไปหมด
เลยลองตัดสินใจกลับมา มีพี่ๆน่าสนใจหลายคน
แต่... สเป็กที่พี่ๆแต่ละคนตั้งไว้ ขาว สวย หุ่นดี
ไอขาวหนะเราก็ได้อยู่หรอกนอกนั้นไม่ใช่ ขืนทักไปโดนไล่หน้าหักแน่
และที่เคยโดนหลอกเลยจะลองไปดูห้องเตือนภัยตะกวด จะได้ระวังตัวว่าใคร
แงะ... ดันหาไม่เจอ ไม่มีซะละ (เมื่อก่อนมี นานนนนนนนนแล้ว)
เห็นห้องส่งการบ้าน เลยลองเข้าไปอ่านดู เผื่อจะเจอพี่ใจดีในห้องนี้
พอเลือนๆดู เลื่อนๆอ่านไปก็ฟินตามม รู้สึกแบบ...อยากได้แบบนี้จัง
แต่ที่ชอบที่สุดก็จะเป็นกระทู้ของพี่คนนึง ที่เป็นการบ้านงานถ่ายรูป
มีทั้งให้อ่านกับภาพปลากรอบ ก็เริ่มเกิดความสนใจ
ดูรปพี่ๆนางแบบหลายๆคน หุ่นดีๆทั้งนั้น เรามันสายนุ่มนิ่ม อาจจะพอถูๆไถๆได้มั้งงง
เลยลองทักพี่เค้าไป เพราะรู้สึกว่าเงื่อนไขพี่เค้าชัดเจน ดูปลอดภัยสุดอะ
อย่างน้อยชัวร์ละว่าไม่โดนหลอกแน่ๆ ที่เหลือก็อยู่ที่พี่เค้าจะรับเราไหม
ลองแอดทักไป หนูก็ใส่ความมึนลงไป ติดตลกไป เผื่อพี่เค้าจะชอบคนอารมณ์ขัน5555
พี่เค้าก็ตอบ กรี๊ดดดด ดีใจ ก็ถามไถ่ชื่อแซ่ ที่ซุกหัวนอนของฝนไป และรายละเอียดงาน
พี่เค้าบอกเรื่องงานชัดเจนมากกกกก ไม่ยืดเยื้อ โอเคคือโอเค ไม่โอเคยูก็ไป ไรงี้
หนูโอเคกับรายละเอียดงาน บวกกับพี่เค้าคุยดี น่ารักมาก คุยด้วยแล้วไม่ค่อยเกร็ง
จนพี่เค้าขอดูรูป................ เอาละไง ซวยละ ไม่ค่อยถ่ายรูป ไม่ค่อยมีรูปสวยๆเลย คือนั่งเลือกอยู่นานมากว่ารูปไหนดี
เลือกยากมากเพราะกลัวพี่เค้าจะไม่ชอบ ในใจคิด "ไม่ส่งรูปได้ไหมเนี่ยย เจอหน้าจริงเลยดีกว่า ไม่โอเคก็แยกย้าย555"
สุดท้ายเลือกมาได้ 3-4 รปก็ส่งไป ลุ้นมากกกกก หนูก็พยายามพูดติดตลกทำตัวน่ารักเรียกคะแนนสงสาร
ผลสรุปตือพี่เค้ารับนัดเจอ
ดีใจมากกก ไม่ต้องไปเสี่ยงหาแล้วววเย้ๆ
พี่เค้าก็ให้เตรียมชุดไปสามชุด ช็อคไปแปปนึงและนึกได้ว่าเออหวะ ถ่ายรูปต้องมีชุดสวยๆนี่ ซึ่งหนูก็ไม่ค่อยมี เพราะเป็นคนแต่งตัวไม่ค่อยเป็น เลยบอกพี่เค้าไปปปปตรงๆ พี่เค้าเลยให้ลองถ่ายเสื้อผ้าไปให้และเลือกให้ว่าเอาตัวไหน
พอถึงวันนัด นัดบ่าย พี่เค้าโทรมาหาตอนสาายๆ คอนเฟิร์ม เสียงพูดดูอบอุ่นมากกก
พอไปถึงที่นัดพบก็โทรหาพี่เค้า พี่เค้าบอกจะเดินมาหา ระหว่างช่วงเวลาที่รอนี่แหละ ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว(เพราะหนูมาเลท5555) กลัวพี่เค้าไม่โอเคกับเรา
ยืนรอไปสักแปป ก็มีเสียงผู้ชายเรียกชื่อ ปิ้งงงง ได้เจอกันแล้ววว พี่เค้าแต่งตัวดีเป็นผู้ชายสุภาพมากกก
ถามตลอด เทคแคร์ดี ในระหว่างงานพี่เค้าทำหนูประทับใจหลายครั้งมาก ถึงแม้ว่านีคือสิ่งที่จำใจทำในตอนแรก
แต่พี่เค้าลบความรู้สึกนั้นออกไปจากใจหนู ทำให้หนูสบายใจเวลาอยู่ด้วย รู้สึกว่าโชคดีที่พี่เค้าเลือกทั้งๆที่พี่เค้าก็ได้เจอกับใครหลายคนและมีตัวเลือกเยอะ ชิเชอะ!
ยังไงถ้าพี่ได้มาอ่าน หนูอยากบอกไว้ตรงนี้เลยว่า ขอบคุณพี่มากๆจริงๆนะ ที่ช่วยหนู
และขอโทษที่บางทีหนูก็หน้ามึน เวลาถ่ายรูปก็ไม่ค่อยได้มุมสักที หนูไม่รู้พี่เหนื่อยไหม แต่หนูมีความสุขนะ เวลาที่อยู่ด้วยกัน 4 ชม. หนูรู้สึกว่ามันเร็วไป อยากอยู่ด้วยนานกว่านี้ ไปทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ยังไงก็อย่าทิ้งเด็กน้อยคนนี้ไปไหนน้าาา รัก
