เมือก่อนนานแสนนาน เคยคิดว่า ถ้าคนเรายิ่งคุยกันเยอะๆ ยิ่งได้พูดคุยกันบ่อยๆ
ยิ่งทำให้เราสนิทใจที่จะใครสักคนหนึ่งที่เราไม่เคยเห็นหน้า
หรือบางครั้งอาจเห็นแค่เพียงภาพถ่าย(ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นรูปของคนคนนั้นจริงๆหรือไม่?)
หลายครั้งที่โพสกระทู้ >>> รับจ้างเที่ยวบ้าง เป็นเพื่อนดูหนังบ้าง เป็นเพื่อนทำกิจกรรมบ้าง
และในทุกๆครั้งไม่เคยได้งานเลย
และหลายๆครั้ง >>> แอดไปตามกระทู้ต่างๆที่พี่ๆทั้งหลายโพสกระทู้เอาไว้ ก็ไร้การตอบรับอยู่บ่อยครั้ง
และหลายๆครั้งเกิดการปฏิเสธ เหตุผลมากมาย
และเกือบทุกๆครั้งที่ได้เจอพี่ๆ >>> ทุกๆคนจะหายไป ในไม่ช้า
จนแล้วจนรอด ก็ยังไม่เข็ด แอดชาวบ้านไปอีกจนได้
>>> ยิ่งคุยกัน ยิ่งรู้เรื่องราวในมุมต่างๆของเขา
ความรู้สึกว่าวันหนึ่งเขาจะหายไป ยิ่งมาตอกย้ำ ว่าเราไม่ควรเจอเขา
น้องๆที่เขาเจอ อายุน้อยๆ สดใสน่ารัก
>>> เราเหรอ? อายุเยอะแต่ไม่โต ซะที
น้องๆที่เขาเจอ ผมยาว หน้าสวย
>>> เราเหรอ? ผมสั้น หน้ากลม
น้องๆที่เขาเจอ บุคลิกดี มีความโดดเด่น
>>> เราเหรอ? กะโปโล และโหลๆ
น้องๆที่เขาเจอ ขายาว หุ่นดี
>>> เราเหรอ? ขาแทบไม่มี (ไม่รู้ว่าขาคนหรือขาหลัง)
น้องๆที่เขาเจอ มีรูปโปรไฟล์ดีๆ แถมรูปดีๆมีอีกเป็นร้อย
>>> เราเหรอ? เราโปรไฟล์ก็ไม่ดี รูปเป็นร้อยก้อไม่มี
