ไกรทองรูปงามยามดี ส่งเสียงเอื้อนเอ่ย
น้องตะเภาแก้วที่แสนเหงา จึงเฝ้ารอ พี่ไกรทอง
ชาละวันนั่งอยู่ข้างตะเพาแก้ว ชวนน้องนางไปว่ายน้ำเล่นกันไหม
ตะเพาแก้วจึงได้กล่าว ไม่ได้หรอก นั่นเสียงพี่ไกรทอง เราจะรอพี่ไกรก่อน
ถ้าถึงเพลานั้น พี่ไกรทองไม่มา ค่อยถึงเวลาของเจ้า
ชาละวันจึงได้รู้ตัว ว่าแม้ทั้งทั่วตัวเราจะอยู่ข้าง ยังมิอาจสู้แค่เสียงของเจ้าไกรทองได้
เพราะชาละวันเจ้าวังบาดาล ให้ดียังไง ก็ยังต้องแพ้ให้ไกรทองแห่งเมืองสุพรรณ
