ได้พบกับน้องคนหนึ่งตั้งแต่เดือนพฤษภาคม แล้วคุยกันต่อมาเรื่อยๆ แล้วน้องชวนไปวัด ทำบุญด้วยกันครับ จึงทำให้มีเรื่องที่จะเขียนนี้เกิดขึ้น เมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่ผ่านมานี้เอง
เริ่มจากการคุยกันทุกวัน แล้วไอ้เราว่าจะไปหาครับ น้องเลยว่าไปวัดกันนะ ตั้งแต่มาอยู่ กทม ยังไม่ได้ไปวัดเลย ไอ้เราก็อ่ะไปไหนก็ได้ แค่ไปด้วยกันพอ เลยบอกว่า น้องต้องเป็นคนพาไปนะ เพราะเราก็อยู่แต่ตจว. ไม่ค่อยได้เข้า กทม. เท่าไหร่ แต่ไปๆมาๆ กลายเป็นเราแทนที่ต้องหาข้อมูลพาไปวัดแทนครับ
เมื่อวันที่นัดไว้มาถึง ตอนแรกว่าจะไปกันแต่เช้า แต่พากันขี้เซา ตื่นสายเลยไปวัดกันตอนสายๆ แทน เริ่มจากไปวัดแถวสะพานตากสิน แล้วก็พานั่งเรือไป แล้วเข้าไหว้ที่ศาลหลักเมืองต่อ น้องบอกว่าไปอยู่ที่ใด ควรจะไหว้ไว้ (ไอ้เราอยู่ไหนก็ไม่เคยไหว้เลย
) และแวะวัดข้างเคียง
หลังจากนั้นก็พาข้ามฟากมาที่ท่าวังหลัง เริ่มบ่ายนิดๆ เริ่มหิวเลยหาอะไรทานก่อน พากันเดินไปวัดใกล้ๆ เดินวนรอบๆ ไปจบที่ท่าน้ำ ซื้อขนมปัง 2 ห่อ ให้นกกินครับ
เวลาเดินจับมือกันบ้าง ควงแขนกันบ้าง คุยกันไปเรื่อยๆ เรื่องนั้นบ้าง เรื่องนี้บ้าง
และสุดท้ายก็กลับมาที่พัก อาบน้ำ นอนหลับพักผ่อนกันไปครับ
ตื่นเช้ามาอีกวัน ก็พาน้องไปส่งที่ป้ายรถเมล์ จะไปส่งถึงที่ก็จะขึ้นเครื่องกลับไปทำงานไม่ทัน เพราะอยู่ด้วนกันจนสายเลย
ต่างคนต่างกลับถึงที่พักโดยปลอดภัย ทุกวันนี้ก็ยังคุยกับน้องเรื่อยๆ ครับ
ปล. ทำงาน ตจว. นานๆ จะเข้า กทม. ทีครับ
ปล2. พากันเดินเท้าตะลอนทัวร์ครับ
ปล3. ภาพถ่ายตามมีตามเกิดครับ เท่าที่กล้องมือถือและฝีไม่มีมือจะทำได้
ปล4. น้องว่าน้องไม่ได้น่ารักครับ แต่สำหรับผม โดยรวมทั้งหมดที่เจอกัน ผมว่าน่ารักสำหรับผมครับ
