วันนี้มาส่งการบ้านอีก 1 ฉบั
การบ้านสุดฮาของน้อง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เอ้ย ไม่ใช่สิ เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน ยังสดๆร้อนๆ เพิ่งออกจากเตาอบ ยังหอมกรุ่นอยู่เลย พี่โตคนดี คนเดิมของน้อง พาน้องทั้งสองไปเที่ยว พาน้องสายแข็งไปกินบุฟเฟ่ต์ เรื่องมีอยู่ว่า จะไปกินบุฟเฟ่ต์กลางวันที่รร. แห่งนี้ เราก้อนะ เห็นมีโปรดีๆ ในแอพๆนึง ก้อเริ่มกดจองที่นั่งไว้ คอมเฟิร์ม เรียบร้อย ก้อคิดว่า เอาละโว้ยยย ท้องเริ่มร้องโครกคราก ไปถึงจะจัดหนักจัดเต็ม กดขึ้นลิฟท์อย่างใจร้อน ติ๊กต๊อกๆ ลิฟท์ที่นี่ทำไมมันช้านักนะ มันคิดจะจอดทุกชั้นเลยรึงัย
ปิ๊งป๊อง!!! ถึงแล้วๆ ขึ้นลิฟท์กันไป ใจเต้นรัวๆ ฉันหิวแล้ววววว พอขึ้นไปถึงชั้นห้องอาหาร เราก้อแจ้งรหัสกับพนักงานทันที พนักงานพาไปนั่ง เลือกที่สวยๆ ได้ปุ๊บ กะลังจะดูเมนูเลย พนักงานเดินมาขอรหัสอีกครั้ง แล้วก้อบอกว่า อ่อ ที่นี่ไม่ใช่รร.ที่คุณจองไว้นะคะ เพล้ง!!! อ้าวเวร ตรูมาผิดรร. รึนี่ โธ่!!! ชีวิตอีชะนีน้อย
พาพี่เค้ามาหน้าแตกอีก หึหึ
นี่ง่ะ หิวจัด ตาลาย พวกเราก้อปิดเมนู ขอโทษ และเดินกลับ หน้านี่เหลือสองนิ้ว แล้วก้อคุยกันตลอดทาง แล้วเราก้อได้กดแอพจองใหม่ ทีนี้ไม่พลาดล่ะ บอกเลย ส่องดูแล้ว ส่องดูอีก แคปหน้าจอไว้กันพลาด ซึ่งอีก รร. นึงก้อไม่ไกลจากตรงนี้เท่าไหร่ ก้อลุยสิคะ ไปคร้าาาา!!!
เปิดว้าปปปปมาถึงอีกรร.นึง เปิดดูแอพเพื่อความแน่ใจอีกรอบ รอบนี้มั่นใจว่าชัวร์ ไม่พลาดที่สองแน่นอน พอไปถึงแจ้งรหัส พนักงานพาไปนั่งโต๊ะ เริ่มบรรเลงได้ คิดในใจ พี่เค้าก้อดีนะ ไม่บ่นไม่ว่าสักคำ พาวนไปวนมา พาอ้อมไปอ้อมมา อยู่หลายชม. เอาล่ะ พอคิดเสร็จก้อเริ่มกินกินกิน กินกันท้องจะแตก ซิปจะปริ มาทั้งทีกินให้คุ้มกับที่พี่เค้าเสียตัง เรื่องคุ้มไม่คุ้มอันนี้ต้องให้พี่เค้าตัดสิน แต่นู๋ว่า นู๋กินคุ้มสุดในสามคนแระ ฟินเฟ่อร์ แทบจะกลิ้งกลับบ้านกันเลยทีเดียวเชียว
พออิ่มปุ๊บ ก้อไปต่อกันสิคะจะรอรัย พี่ใจดีพาน้องไปดูของช็อปปิ้งที่ร้านขายของญี่ปุ่นย่านสุขุมวิท รถก้อติด คลานได้ทีละนิดๆ พี่นี่ขับแบบใจดีมาก แทนที่พี่จะหงุดหงิดกะรถติด น้องนี่แหละ บ่นแทนเอง รถจะติดไปไหนนิ ติดตั้งแต่เช้าจนป่านนี้ยังไม่เลิกติดอีก เด๋วปาระเบิดแม่ม 555
พอคืบคลานไปถึงจุดมุ่งหมาย ก้อตะลุยดูของ แวะร้านนู้น ไปร้านนี้ สรุป ได้หมวกคลุมผมมาใบเดียว แง่วววว!!! มาตั้งไกลได้แค่นี้ ป่าวหรอก พี่เค้าจะพาไปใหม่อีกที่นึง ของเยอะและถูกกว่านี้
อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ป่ะ!!! ซื้อของเสร็จ เตรียมตัวขับกลับมาส่งน้องไปทำงานต่อ
ปล. ต้องขอบคุณพี่โตมากๆเลยนะคะ ที่พาน้องทั้งสองไปเที่ยวเล่น แบบไม่มีบ่นสักคำ แถมดูท่าว่าจะหาชากันไปข้าง เพราะน้องคงคอนเซ็ป พูดเก่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง และที่สำคัญ น้องพาพี่ไปหน้าแตกด้วยอีก ก้อยังไม่ว่าน้องอีก ขอบคุณมากๆเลย
