....ในช่วงเวลาที่ผู้คนหมื่นพันนอนหลับใหล แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่กำลังวาดลวดลายต้อนรับแสงไฟในค่ำคืนนั้น แน่นอนว่าใต้แสงไฟนั้นมี
เรา อยู่ด้วย
ณ ตอนนั้นคิดเพียงว่าขอเวลาอยู่กับเธอคนนี้ แบบนี้นานๆ เวลาที่เราปล่อยหัวใจให้คุ้นเคย ทั้งบรรยากาศและเสียงเพลงก็ต่างเป็นใจเพราะยิ่งดังก็ยิ่งทำให้เราใกล้กัน...จนเหมือนอยู่กับเธอแค่นี้มันก็ยังไม่พอ รู้สึกอยากคว้าเธอมากอดเอาไว้นานๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะยอมให้เราไหมหนะสิ.... ที่ไหนได้เธอเล่นโน้มลงจูบเราซะเองเลย จูบที่บางเบาราวกับขนนกแต่ทำไมมันกลับตรึงแน่นข้างในได้ขนาดนี้นะ ( เค้าบอกว่าที่เค้าจูบตอนนั้นเพราะสายตาเราที่มองเค้า และเพราะเค้าอยากให้ผู้ชายที่กำลังมองมาเลิกมองซักที...) ในตอนแรกก็ขอร้องดีเจในใจว่าอย่าปิดเพลงสุดท้ายเลยนะ เพราะอยากซึมซับความรู้สึกนี้ให้นานเท่าที่จะนานได้ แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์รึป่าวไม่แน่ใจ ที่ทำให้เราต้องจับมือเธอออกมาทั้งๆเพลงยังไม่จบ ไม่รู้ว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะเราอยากอยู่กับเธอตามลำพังกันแน่
แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือเราอยากเก็บทุกความรู้สึกไว้เป็นความทรงจำ..แล้วเสพมันเวลาคิดถึงเธอ
