ผู้เขียน หัวข้อ: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"  (อ่าน 1383 ครั้ง)

ariinz

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 110
  • People Like This 13
นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 02:12:04 PM »
เฝ้าอิจฉาดูใครเขาครบครอบครัว
ทำไมฉันมีแต่ตัว หวาดกลัวไม่รู้เรื่องราว

ariinz

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 110
  • People Like This 13
Re: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 02:13:50 PM »
จากเด็กธรรมดาที่ไร้เดียงสาคนนึง กลายมาเป็น ผู้หญิงที่ใช้ชีวิตคนเดียวโดยลำพัง

ถ้านู๋จบ เมื่อไหร่ นู๋จะไม่ขอเงินที่บ้านอีก ไม่ว่าชีวิตจะดีหรือเลวยังงัย นู๋จะยอมรับในสิ่งที่นู๋เลือก สิ้นสุดการสนทนาระหว่างเราและครอบครัว ชีวิตดำเนินต่อไปอย่างทุลักทุเล ชีวิตที่มีพร้อมทุกอย่าง กลายมาเป็นชีวิตที่ไม่มีอะไรเลย มีแต่ตัวและหัวใจ การตัดสินใจในวันนั้น ทำให้เรามีวันนี้ สมองและสองมือ ทำทุกอย่างที่คิดว่า มันถูกต้องและมันใช่สำหรับเรา ตอนเรียนมหาลัย เคยท้อนะ พูดเลย ข้าวยังต้องปันกับเพื่อนเลย ที่จะซุกหัวนอนยังไม่มี นอนป้ายรถเมล์ดีๆนี่แหละ ตื่นมาอาบน้ำห้องเพื่อน พอเสร็จก้อเข้าเรียน **04** หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไม่นอนห้องเพื่อนล่ะ 1.เกรงใจ 2.ห้องมันเล็กมาก 3. มันอยู่กะเมีย 4.กุยอมนอนข้างทางดีกว่าไปทำให้พวกมันเดือดร้อน

ariinz

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 110
  • People Like This 13
Re: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 02:15:11 PM »
นี่แหละจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ใช้ชีวิตแบบนี้เกือบปี จนรู้สึกว่า มันไม่ใช่ล่ะ เราต้องหางานทำ เพื่อให้ชีวิตเราอยู่รอด  **07** เอาล่ะสิ คิดสิคิด ทำอะไรดีหนอ เพื่อนแนะนำให้ไปหางานที่ตรอกข้าวสาร จ๊ะ!!! ไปสิคะจะรอช้าอยู่ใย เริ่มจากการไปนั่งกินที่นั้นก่อน (เพื่อนเลี้ยง) เริ่มเมาได้ที่ ความหน้าหนาก้อเริ่มมา 555 ของานพี่เจ้าของร้านเลยดีกว่า ผลที่ได้ทำ เงินเดือนตอนนั้น 6000 เอง ก้อนั่นแหละ มันก้อต้องทำอ่ะ เลือกอะไรไม่ได้นิ ก้อทำไปสักระยะ เริ่มเก็บตังได้ เริ่มมีเพื่อนใหม่ เพื่อนที่ทำงานด้วยกัน ชวนไปแชร์ห้อง ก้อเลยตกปากรับคำ ก้อได้นะ แต่...ขุ่นพระ!!! ชวนกี่คนว่ะเนี้ย ยัดไปได้ยังงัยตั้ง 5-6 คน แต่ก้ออีกน่ะแหละ ดีกว่า ไม่มีที่ซุกหัวนอน อยู่ก้ออยู่ว่ะ เชื่อมั้ยคะ?? เคยมีความคิดแว้บๆเข้ามาในหัว ว่าอยากกลับบ้านจัง แต่ด้วยความทิฐิของตัวเอง เลยทำให้ความคิดนั้นหายไปอย่างเร็ว เราใช้ชีวิตแบบนี้อยู่นานเลยทีเดียว จนมีวันนึง เราเริ่มมีเงินเก็บก้อนนึง นั่งมองมันอยู่นานว่าจะทำอะไรดีกะเงินก้อนนี้ หึหึ พอคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก้อเก็บใส่กระปุกเหมือนเดิม แล้วก้อไปทำงานดีกว่า กลับมาก้อไม่ได้สนใจอะไรทิ้งตัวลงนอน มือแอบคลำกระปุก อ้าววว!!! กระปุกออมสินฉันอยู่ไหน  **19** ลงมาอย่างไวจ้าาา หาแทบพลิกแผ่นดิน อ้ายเชี้ยยย มันขโมยตังกุไป เหลือแค่กระดาษที่เขียนโน๊ตไว้ แอร์ ตอนนี้กุเดือดร้อนมาก กุยืมก่อนนะ ถ้ากุมี กุจะหามาคืนให้ โอ้ย!!! เหมือนฟ้าแกล้งกันเลยอ่ะ ชีวิตมืดมนมาก ตอนนั้น มืดแปดด้าน แล้วตรูจะเอาตังที่ไหนจ่ายค่าห้อง ตรูจะเอาที่ไหนกินข้าว เรื่องมันก้อเยี่ยงนี้ ไปล่ะเด๋วมาต่อ  **08**

ariinz

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 110
  • People Like This 13
Re: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 02:45:19 PM »
หลังจากที่สูญเงินไป เราก้อดิ้นรนกันต่อ ฉันย้ายจากห้องนู้นไปห้องนี้ พอได้งานใหม่ ที่ทำงานใหม่ไม่มีห้องให้หรอก แต่มีโซฟาที่นอนได้ กับมีห้องน้ำที่ให้อาบน้ำไปเรียนได้ ฉันอาศัยอยู่ที่นั้นนานเลย นานมาก ความโชคร้ายมักจะมีเรื่องดีๆแฝงอยู่ เรื่องดีๆที่ว่านั้น เจ้านายฉันดีมากกก แกคงคิดด้วยแหละ ฉันโตเป็นสาวแล้วจะมานอนอะไรแบบนี้ก้อคงไม่ดี เลยให้ยืมเงินไปเช่าห้อง ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ทำงานเท่าไหร่ ฉันโชคดีมากที่ได้มาทำงานที่นี่ โชคดีที่มีเจ้านายแบบนี้ เค้าทั้งรักและเอ็นดูฉันมาก ด้วยความเป็นเด็กผญ ขาว สูง หุ่นก้อดีนะ แต่นมไม่มี 555 เลยเป็นที่รักของพี่ๆทุกคนที่ร่วมงาน ชีวิตที่คิดว่าเริ่มจะดีล่ะนะ แต่...มีพี่คนนึง เพื่อนร่วมงานของฉัน จะปล้ำฉันโว้ยยยย แม่ง!!! อุตส่าไว้ใจ คุยได้ทุกเรื่องราว โชคดีของตรูที่มีคนมาช่วยไว้ทันพอดี ตรูนี่เกาะขาเป็นปลิงเลย ร้องไห้ใหญ่เลย พอตั้งสติได้ก้อฟ้องสิคะ ร้องไห้ไปฟ้องไป จนในที่สุด คนที่ร้านตัดสินว่า ต้องไล่พี่เค้าออกแหละ แต่...เราก้อเสือกดันคิดอะไีม่รู้ เดินไปขอเจ้านายว่า พี่e คะ นู๋สงสารครอบครัวเค้า เค้ามีรายได้แค่ทางนี้ทางเดียว ถ้าเค้าไม่ทำที่นี่ เค้าจะเอาตังที่ไหนเลี้ยงลูกเค้า  **12** โธ่!!! อีแม่พระเข้าสิง เจ้านายก้อด่าเราอีก ใจอ่อนไม่เข้าท่า มันจะปล้ำเอ็ง เอ็งยังจะให้้อภัยมันอีก อ่าา บทสรุปของนักโทษคนนี้ คือโดนย้ายร้านลงใต้ไปเลย (ร้านที่เราทำงาน มีหลายสาขา) ก้อนั่นแหละ ชีวิต เด๋วดี เด๋วร้าย สลับกันไปมา ไม่หยุดหย่อน หลังจากนั้น ฉันก้อใช้ชีวิตแบบปรกติ ทำงานทุกอย่างที่ไม่เดือดร้อนใคร และคิดว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องที่สุด ท่องไว้ เงิน เงิน เงิน ฉันใช้เวลาเก็บเงินอยู่นานพอควร จนในที่สุด บ้านคะ ฉันซื้อบ้านให้พ่อด้วยหงาดเหงื่อของฉันเอง มันเป็นความภาคภูมิใจของฉันเลยก้อว่าได้ ปลื้มปริ่มกับบ้านสักพักนึง เงินทุกบาททุกสตางค์ถูกเทไปให้กับบ้านหมด  **25** เอาอีกแล้ว ชีวิตตกต่ำเริ่มเข้ามาคืบคลานอีกแล้ว ฉันก้อดำเนินต่อไปแบบเรียบง่าย อาจมียุ่งเหยิงบ้างบางที หึหึ พอมันเริ่มจะดี นั่น!!! โรคร้ายมาเกิดกะตรูอีกแล้ว บางทีก้อคิดนะ ชาติที่แล้วไปทำอะไรไว้นิ แม่ม ชีวิตที่หายใจเข้าออกเป็นเงินเป็นยังงัย หลายคนคงคิดไม่ออกสินะ เป็นแบบตรูนี่แหละ #ชีวิตที่เขียนเป็นนิยายได้ #ชีวิตที่ต้องดำเนินต่อ #ชีวิตที่เดินคนเดียวเพียงลำพัง #ไม่ได้จะกินมาม่า #แค่อยากเล่าสู่กันฟัง "ล้มได้ต้องรีบลุก" นะจ๊ะ คุณไม่ได้เจอปัญหาโลกแตกเพียงคนเดียวหรอก ฉันผู้ไม่เคยย่อท้อกับชีวิต

fredom

  • หัวหน้าห้อง
  • Hero Member
  • *
  • กระทู้: 889
  • People Like This 355
Re: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 04:27:24 PM »
อี้มมมมม เป็นเรื่องราวอีกมุมที่น่าสนใจ ^___^
หนึ่งคนเหงา หนึ่งคนเข้าใจ อีกหลาย ๆ คนเฝ้าดู...

Warinthara

  • Jr. Member
  • **
  • กระทู้: 96
  • People Like This 26
  • คุยได้ อัธยาศัยดี
Re: นี่แหละ "ตัวตนของฉัน"
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: สิงหาคม 02, 2017, 06:49:49 PM »
เนี่ยล่ะ ความมันส์ ในชีวิต สมัยมหา'ลัยก้อไม่ต่างกันส่งตัวเองเรียนจนจบ ทุกวันนี้หันกลับไปมองอดีตที่ผ่านมา ก้อขำๆนะ อย่างว่าอ่ะถ้ายืมจมูกคนอื่นเค้าหายใจ ก้อไม่เหมือนหายใจด้วยตัวเอง สู้ๆค่ะ หันมองรอบข้างบ้างอาจจะมีกำลังใจดีๆที่ให้อยู่เสมอค่ะ