การบ้านฉบับนี้เก็บมาเกือบ8เดือนแร้ว เขียนแร้วเขียนอีก หลายรอบเหลือเกิน แต่มันเป้นความทรงจำดีๆในแวปสีเทาแห่งนี้
ย้อนกลับไป8เดือนที่แร้วช่วงปีใหม่ เราถือว่าเป้นน้องใหม่ในการจ้างเที่ยว พี่คนนี้เป้นพี่จ้างเที่ยวคนที่3ของเรา น่าจะเป้นครั้งแรกของการโพส พี่ชายท่านนี้ก้อเมลล์มา ว่าสนใจจ้างเที่ยว หลังจากแอดไลน์กันแร้ว ก้อคุยกันได้ประมาณ ชม กว่าๆ แร้วพี่ก้อนัดเจอวันนั้นเลย โดยพี่ไม่ได้ขอดูรูปเราเลย ตอนนั้นต้องบอกก่อนว่าในไลน์ใส่เป้นรูปท้องฟ้าคะ ซึ่งพี่ไม่น่าจะจินตนาการออกว่าน้องจะรูปร่าง สูง ต่ำ ดำ เตี้ย หรืออย่างไร
อึ้งไปพักนึงคะ เพราะที่ผ่านมานั้นส่วนใหญ่ขอรูปเกือบทุกคน เลยต้องใจดีสู้เสือถามพี่ออกไป ถึงแม้จะกลัวว่าพี่ไม่จ้างก้อตาม "พี่คาดหวังไหมคะ ว่าน้องต้อง สวย เซ็กส์ เอ็กซ์ อึ่ม" เพราะถ้าพี่หวังแบบนั้น น้องจะได้ไม่เจอ 555 คิดแร้วขำ พี่ตอบกลับมาว่า ขอแค่ไม่ขี้เหร่ก้อพอแร้ว รีบส่องกระจก หน้าแบบนี้คงพอดูได้ละมั้ง ไม่ถึงกะขี้เหร่หรอก เอาว่ะ เจอกัอเจอ
เวลาที่พี่เว้นช่วงให้เราในการอาบน้ำสระผม แต่งตัวเดินทาง 1.30 ชม พระเจ้า คิดดูว่าสาวผมยาวแบบเราจะทำอย่างไร เหนื่อยเลย แต่งตัวเสร็จรีบแว้นซ์มอไซไป เจอกันตรั้งแรก 13.00-เกือบ 6โมงเย้น คุยไรกันเยอะแยะ เมาท์เพลินไปเลย ช้อคโกเลตปั่น1แก้ว วันนั้นทั้งวัน คือเกรงใจอะคะ ไม่กล้าบอกพี่เค้าว่า ยังมะได้กินไรมา หิวเป้นบ้าไปเลย
เรื่องราวของพี่มันเป้นเรื่องที่ประทับใจของเรา และเราก้อจะเอาไปเล่าให้พี่ๆคนอื่นๆฟังยุเสมอ ว่าเราเจอพี่ที่ใจดีและแสนดีแบบนี้มา ขอบคุนมากๆนะคะ
จากครั้งแรกก้อมีครั้งที่ 2,3 ตามมา ครั้งที่3เราเจอกันในบรรยากาศที่ต่างไปบ้าง ไม่ใช่ร้านกาแฟโลโก้เขียวอย่างเดียว เย้ๆ MK ค่ะ อิ่มกันเลยทีเดียว แต่จบลงร้านกาแฟเหมือนเดิม (coffee prince จริงๆ)ครั้งนี้ก้อมีความประทับใจในการเจอนะคะ ครั้งนี้พี่จะช่วยอุดหนุนช่วยเราซื้อของด้วย
จัดแจงเอาไปให้ พร้อมติดตั้งให้เสร้จสรรพ พี่ก้อยื่นค่าขนมบวกส่วนเกินค่าของ ที่ให้มาเยอะกว่าราคาค่าของ พี่น่ารักตลอดๆ แต่นู๋น่ารักมากกว่า เราต้องตัดใจ อิอิ ส่งคืนพี่ไป ทั้งๆที่เราอยากได้มาก555 มีความงก พร้อมกับบอกพี่ไปว่าส่วนของนั้นเเราตั้งใจเอามาให้พี่ยุแร้วคะ เป้นน้ำใจตอบแทนที่พี่ดีกะเราเสมอมา ค่าขนมที่ให้มาแต่ละครั้งก้อเกินเรทปกติที่เราตั้งไว้ยุแร้ว แต่สุดท้ายก้อมีเหตุให้พี่ต้องเสีย 20 ยูโรให้เรา 555 มีมูลค่ากว่าค่าของ หรือที่พี่ให้เกินเราเสียอีก ฉลาดมาก ลูกใครหว่า 5555
ครั้งสุดท้ายล่าสุดที่เจอ เอาจิงๆเลยดร่าม่าน้ำตาพรากกันเลยทีเดียว ความประทับใจในตัวพี่มีเพิ่มขึ้นทุกๆครั้งที่เจอกัน พี่น่ารักเสมอๆ เป้นสุภาพบุรุษมากๆ ครั้งนี้เจอกันแปปเดียว ประมาณ1ชม จิงๆช่วงนี้พี่คงยุ่งมากๆ แต่พี่ก้อยังพยายามหาเวลามาเจอนู๋เสมอๆ (จิงๆพี่อยากให้ค่าขนมเราใช่ม่ะ) ครั้งนี้ก้อเช่นกัน ถึงพี่จะยุ่งยังไง ก้อยังอยากเจอเรา ทุกอย่างก้อเหมือนเดิม คุยกันเล่าสู๋กันฟัง ก้อเป้นเราซะส่วนใหญ่ที่เล่าเรื่องต่างๆให้พี่ฟัง ถึงเวลาต้องจาก เหมือนเดิมพี่ส่งค่าขนมให้ แต่ครั้งมีมันมากกว่าทุกครั้งที่พี่ให้เรา เราน้ำตาไหลเป้นทางเลย พี่ยังดีกับนู๋ ยังคงห่วงใยเสมอๆ ถึงแม้จะไม่ได้แสดงออกอะไรออกมา ซาบซึ้งมากๆคะ ไม่อายที่จะร้องให้ต่อหน้าพี่คะ
คิดดูนะคะ เราเจอพี่ 4-5ครั้งแร้ว แต่พั่ไม่เคยแม้แต่โดนตัวเราเลย ถ้าพี่ที่เราเจอ 1-2 ครั้งอะมีนะที่ไม่แตะตัวเลย จนเราเป้น ผญ ต้องถามพี่ออกไปแบบอายๆว่า พี่...ค่ะ นู๋ถามจิงๆว่าพี่เคยคิดอยากจับมืออยากโดนตัวนู๋บ้างไหม คำตอบที่พี่ตอบกลับมา ซึ้งอีกแร้วคับท่าน ยังมี ผช ดีๆ ให้เกียรติ ผญ แบบนี้ยุอีกรึเนี๊ยะ แต่ครั้งนี้มุมน่ารักๆของพี่ก้อมีให้เราเห้น หลังจากเราถามไป พี่ก้อเอานิ้วชี้มาจิ้มที่แขนเราไป1ที แร้วก้อเป้น2ทีพร้อมกับบอกเราว่า นี้ไงพี่โดนตัวเราแร้วนะ 2ทีแนะ ขอบคุนโชคชะตา หรือพรหมลิขิตก้อไม่ทราบที่ทำให้เราเจอกัน ขอบคุนมากๆ
สุดท้ายนี้ขอบคุนพี่มากๆนะคะสำหรับทุกอย่างเลย ที่คอยเป้นห่วงเป้นใย น้องสาวตัวเล็กๆคนนี้ ถึงแม้พี่ไม่ค่อยแสดงออก แต่นู๋ฉลาดเลยรับรู้ได้ 555 ความรู้สึกที่มีต่อพี่มันมากมายจนแทบเขียนออกมาเป้นตัวหนังสือไม่ได้กันเลยทีเดียว ซาบซึ้ง และยุในความทรงจำของน้องตัวเล็กๆคนนี้เสมอ คงลืมพี่คนนี้ไม่ได้จิงๆคะ สำหรับทุกสิ่งอย่างที่พี่ทำให้ ถึงแม้ว่าสำหรับพี่มันอาจจะไม่มากมาย (เพราะพี่มีคิวน้องจ้างเที่ยวเยอะ อิอิ) แต่สำหรับน้องคนนี้มันมากมายจริงๆค่ะ
ทำไมถึงเขียนการบ้านฉบับนี้ขึ้น
อย่างแรก อยากบันทึกเก็บไว้เป้นความทรงจำส่วนตัว และอีกอย่าง อยากให้น้องๆจ้างเที่ยวคนอื่นๆมีกำลังใจว่าในพื้นที่ตรงนี้ยังมีพี่ดีๆแบบนี้ยุอีก ไม่มากก้อน้อยคะ เพราะมีพี่แบบนี้ยุในแวปจิงๆ เลยทำให้น้องๆจ้างเที่ยวแบบพวกหนูยุได้ ขอบคุนสำหรับค่าขนมที่พี่ๆแบ่งปันมาให้พวกเราคะ. ไม่ได้จะบอกคนอื่นๆว่ามีแต่คนดีๆนะคะ คนไม่ดีในนี้ก้อยังมีอีกเยอะคะ ยังไงก้อระวังตัวกันด้วยนะคะ. แต่อย่างนึงโดยส่วนตัว ทัศนคติที่มีต่อแวปนี้สำหรับเรามันก้อเปลี่ยนไปนะ เพราะพี้ๆแบบนี้ คือ ความหวังเล็กๆของพวกเรา ขอบคุนอีกครั้งคะ
◦
เก็บไว้ซะนานเลย ถึงตอนนี้เราก้อยังคุยกะพี่ยุทุกวันจากวันนั้นถึงตอนนี้ มีพลาดโอกาสเวลาทองที่จะได้เจอพี่ไป 2-3ครั้ง เพราะพี่ยุ่งมากจิงๆ (เสียดายค่าขนมที่จะได้มากกว่า เสียดายที่จะเจอพี่ละม้าง อิอิ) และก้อรอเสมอ ที่จะให้พี่ว่าง และ รอเล่าสู้กันฟังเรื่องราวต่างๆของนู๋ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ค่อยรับจ้างเที่ยวมาสักพักแร้ว แต่ก้อยังคิดถึงพี่ๆที่ดีๆ และน่ารักๆ ขอบคุณพี่ๆที่แวะเวียนมาเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนม และจ้างเที่ยวยุบ้าง ขอบคุณมากกคะ
