สวัสดีครับผมKokoneko
ผู้มีชีวิตอยู่กับเเมวชอบกินเเซลม่อนร่อนไปร่อนมาครับ
จากที่เล่นเวบมาปลายเดือนมิถุนายนจนถึงตอนนี้น่าจะนัดสุภาพสตรีไปประมาณ8คนได้รับ เเละนี่คือการบ้านฉบับที่2ของI
ด้วยบุคลิกบ้าบอขำๆมักนกเเบบผมก็เลยใช้เวลาคุยกับน้องบางคนนานหน่อย ทั้งที่จริงอยากจะนัดเเล้ว
เเละน้องคนนี้ก็เป็นคนที่คุยกันมาสักระยะหนึ่งครับ
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักในสายตาผม(จากรูป)พูดคุยเเล้วดูเป็นคนที่สดใส, ชอบร้องเพลง, ขี้เหงาไม่โกรธไ่ม่เกลียดใคร เเละไม่กล้ารับนัดผมง่ายๆ... เเป่ว เเต่จนเเล้วจนรอดโชคก็เข้าข้างผมเธอรับนัดผม
เรานัดกันที่ห้างสรรพสินค้าเเห่งหนึ่งซึ่งผมไม่บอกหรอกห้างอะไรจ้างให้ก็เดาไม่ถูกเป็นห้างย่านรามอินทรา ชื่อมี4พยางค์ ความหมายคือเกาะเเห่งความนำสมัย
ตอนนั้นเป็นช่วงหลังการไว้ทุกของผมพอดี ผมค่อนข้างอายในรูปลักษณ์ฟิวชั่นของผมคือเป็นสามเณร+โนบิตะ
เเต่น้องก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ... ขอบคุณมากแหะๆ
น้องเป็นสาวตัวผอมๆ หน้าตายิ้มๆ มีหน้าอกนิสๆ (เเอบมอง) ใส่เสื้อเชิ้ตหลวมๆกางเกงยีน
ตอนนั้นมันเลยเวลานัดไปพอสมควร เราทั้งคู่ต่างหิวกระหาย จึงไปฝากท้องที่ร้านอาหาร"ติดไว้ก่อน" !!! ใช่ครับร้านเซ็นZen ปรากฏว่าทานไม่หมดครับ ห่อกลับไปให้เหมียวที่บ้าน อิอิ
ระหส่างทานอาหารก็พูดคุยกัน ความปากดีตอนที่ผมคุยไลน์หายไปเยอะมีเเต่ความเขินน้องก็เขินครับเเต่ก็ตกลงใจที่จะมูฟไปสถานที่ๆเราจะสวีทกันได้...จะได้ไม่เขินไง
เมื่อถึงที่หมาย ย่างกรายเข้าไปในห้องผมก็มอบของขวัญให้น้อง1ชิ้น เพื่อเซอไพรส์มันคือหมวกเเก้ปปักลายเเมว
เเล้วก็ขอน้องกอดตามธรรมเนียมเเหะ เเหะ
เเละเเล้วเวลาก็ผ่านไป เรื่องราวเป็นไปตามที่เราคุยกันอะไรที่มันควรมีระยะก็รักษามันไว้ เพื่อเเสดงความจริงใจเเละถนอมน้ำใจกันครับ
จบเเล้วจ้า ขอฝากรูปที่เพิ่งถ่ายไปตะกี้ครับ
ชื่อภาพ"เราสามคน"