จากเด็กที่ไม่มีใคร เรียนดีแต่ไปแทบไม่รอด ตอนนี้อยากขอบคุณพี่ๆที่เคยช่วยหนูค่ะ

[namugo]

เรื่องชีวิตหนูเป็นอะไรที่ยาวมากและไม่สามารถบรรยายในนี้จนหมดได้ ก่อนอื่นนี้ขอแนะนำตัวค่ะหนูเคยเป็นเด็กคนนึงที่ในชีวิตแทบจะไม่มีใครเลย มาจากภาคอีสานใกล้ๆขอนแก่น มาโพสหาพี่ๆช่วยเหลือระหว่างที่หนูเรียนมหาลัย หาค่าเทอม คนเลี้ยง อยากไปหาแม่ที่แคนาดา ฯลฯ เราได้เจอพี่ๆประมาณนึงที่ได้ช่วยเหลือเราตอนที่หนูลำบากมากและไม่รู้จะไปพึ่งใครได้ อีกอย่างหนูไม่ใช่คนเที่ยว ไม่กินเหล้า ทำให้พอเก็บเงินได้บ้าง หนูจำพี่ๆได้ทุกคนนะคะ ที่เคยมารับมาส่งแถวบางมด เป็นห่วงเป็นใยเเละเป็นคนที่หนูสามารถ count on you ได้  ไปจู๋จี๋เที่ยวชิลๆ ฯลฯ สองปีที่แล้วหนูได้ทุนมาเรียนที่ต่างประเทศ จนจบและได้ทำงานรัฐบาลที่ประเทศนี้ คือหนูภูมิใจมาก มีเงินเดือน มีบ้าน มีรถด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ถ้าไม่ได้พี่ๆที่เคยช่วยหนูตั้งแต่ก่อนหน้านี้ หนูคงมาถึงไม่ได้ขนาดนี้ เพราะหนูไม่ได้มีพ่อแม่คอยช่วยเหลือเพราะท่านเสียไปแล้ว ต้องทำงานหาเงินเองตลอด อยากขอบคุณพี่ๆมากค่ะ ขอบคุณจากใจ ถ้าหนูเคยทำอะไรผิดพลาดไปหรือทำให้พี่ๆเคยผิดหวังหรือเสียใจต้องขอโทษด้วยนะคะ ตอนนี้หนูเป็นเด็กที่ดีจริงๆแล้วน้า ถ้ามีโอกาสกลับไทยเมื่อไหร่อยากจะเลี้ยงตอบแทนพี่ๆที่เคยช่วยหนูไว้ด้วยค่ะ อยากเจอพี่ๆอีกครั้ง มันจะทำให้รู้สึกว่าเราไม่เคยลืมว่าเราเคยเจอกันและมันดีแค่ไหนที่ได้เจอกับพี่ๆ และสุดท้ายอยากบอกพี่ๆน้องๆที่ยังอยู่ในเว็บนี้ให้รู้จักใช้เงินให้ประหยัด ไม่เที่ยวเตร่ ไม่ซื้อของเกินตัว ตั้งใจเรียน หาโอกาสดีๆสำหรับตัวเอง เพราะถ้าเราพลาดโอกาสเพียงหนึ่งครั้งเราอาจจะไม่ได้มันคืนมาอีกเลย ไม่มีใครอยากที่จะฝช้ชีวิตอยู่เป็นแบบนี้ได้ตลอดชีวิตนะคะ สู้ๆค่ะ ถ้าใครจำหนูได้ติดต่อมาทักทายกันได้นะคะ คิดถึงมากๆค่ะ นี่นั่งพิมพ์ไปก็ยิ้มไป คือตอนนี้มีความสุขมากที่ผ่านจุดนั้นมาได้   

[tawans]

อ่านแล้วยินดีด้วยครับ....ยิ้มเลย
ถึงจะไม่รู้จักไม่เคยได้เจอก็ยินดีด้วยจริงๆครับ
ที่น้องเขียนมาอยากบอกว่ามีประโยชน์มากๆ(สำหรับน้องๆที่รักดีแต่ขาดโอกาส...ถึงจะมีจำนวนน้อยก็เถอะ)

น้อยคนครับที่มีโชคมา ก็รู้จักเก็บรักษาและขยายผลให้เพิ่มขึ้น...
ส่วนใหญ่ก็จะใช้ให้หมดไป พอหมดโชคก็กลับไปเหมือนเดิม..

ปล.  อ่านมาครึ่งแรกนึกว่าเป็นน้องอีกคนที่ได้ทุนไปเรียนเกากลี ชีวิตคล้ายๆกัน