นอกจากพ่อแม่...
จะมีใครบางคนที่เราคิดถึงเสมอเวลาเราทุกข์ เครียด ท้อแท้ สิ้นหวัง และเดินต่อไม่ไหว
จะมีใครบางคนเสมอที่เราคิดถึง อยากเจอ อยากกอด อยากซบไหล่ อยากร้องไห้ใส่
และจะเป็นคนนั้นเสมอที่เราไม่เคยกล้าโทรหา ไม่กล้าส่งข้อความหา ไม่กล้าติดต่อไป แม้ว่าจะอยากมากขนาดไหน
อาจเป็นเพราะเรามาไกลเกินกว่าจะหวนกลับไปพูดคุยกันได้เหมือนเก่า
อาจเป็นเพราะเรามีทิฐิมาบังตามากเกินไป
หรืออาจเป็นเพราะเราไม่รักกันมากพอแล้ว
แต่ถึงอย่างไร ก็ยังคงรักและคิดถึงพี่เสมอ
ถึงจะนานแล้วที่ไม่ได้เจอกันจนแทบจำหน้าพี่ไม่ได้
แต่รอยยิ้มและแววตายังคงติดอยู่ในหัวใจไม่เคยลืม
ถึงพี่จะได้พบเจอและรักกับน้องคนใหม่ไปแล้ว
เราก็ได้แต่อวยพรและมีความปรารถนาดีให้พี่มีความสุขเสมอ
จากความคิดถึงที่ไม่เคยไปถึงพี่