การบ้านฉบับนี้เกิดขึ้นไม่นานมานี้ ซึ่งหนูเกิดนึกครึ้มไรไม่รุ้แอดไปหาพี่คนนี้ หาน้องงานถ่ายรุปฟีลแฟนนน
แอดไปทั้งที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกันเพราะคิดว่าเค้าคงไม่สนใจเราหรอก
ไม่ทักก่อนด้วยแอบหยิ่ง
อีกอย่างพี่เค้ามีการบ้านหวานๆกับสาวๆในเว็บนี้ให้อ่านมากมายอ่านไปก็จินตนาการตามม
ถ้าเราไปอยุ่จุดนั้นมันจะเป็นยังไง
บทสนทนาเริ่มต้นเวลา11.13น.
สวัสดีครับ
ยินดีที่ได้รู้จัก บลา......
เม้ามอยส์กันจากพิมพ์เป็น คอล แบบไม่ทันใจวัยรุ่นอ่ะนะ ยาวถามโน่นนี่นั่น
ชั่งใจอยุ่5นาที ไปก็ไป!!พลาดไม่ได้55555
ท่านพี่พูดมาประโยคนึง
คิดว่าประโยคคลาสสิคของพี่ท่านนี้คือ" ถ้าน้องไม่โอเค แยกย้ายได้นะ พี่ไม่ว่าพี่ให้ค่าเสียเวลา "
บทสนทนาระหว่างเดินทางไปจุดนัดพบ
พี่:หนูใส่ชุดอะไรเดี๋ยวพี่เดินไปทักเลย
หนู:คอกระเช้าสีแดงผ้าถุงลายการ์ตูน
พี่:เอาจริงๆ
หนู: 555 เสื้อเหลือง กระโปรงดำ เสื้อ แขนยาวดำ
พี่:พี่จะลองไม่โทรแล้วเดินไปทักเลยตื่นเต้นดี
หนู:อาการหนักนะคะ
พี่:เดี๋ยวเจอกัน เดี๋ยวเดินเข้าไปทักเลย อิอิ
หนู:เอาจิงอ่ะ
พี่:เอาจิง สวัสดีครับ xxx ใช่ป่าวครับ ตามนี้นะ
(แบบนี้ก็ได้หรอออออ)
......แล้วเราก็หากันจนเจอ.....
สุดท้ายพี่ก็โทรอยุ่ดีเพราะมองไม่เห็นเสื้อสีเหลือง พอเห็นผช.ยกหูปุ้บรู้เลย.... 5555คนนี้แน่ๆๆหุหุๆ
ผช สูง ผิวสองสี หุ่นกำลังดี แต่งตัวชิลๆ
เจอกันทักทาย ฉุดขึ้นรถเลย เอ๊ยยไม่ใช่ละ
ระหว่างทางไปสถานที่ก็เม้ามอยส์กัน พี่เป็นคนน่ารัก คุยเก่งดี และเป็นผู้ฟังที่ดี 41โมเม้นส์เหมือนเพื่อนก็ได้พี่ชายก็ดี
จริงๆเป็นคนไม่ชอบถ่ายรูปพี่ท่านก็จัดแจงท่าทางให้แบบตามใจตัวเองไม่ถามถึงสังขารน้องเลยเนอะ
เอาที่พี่สบายใจเลยจร้าาาา555
สุดท้ายก็ขอขอบคุณมิตรภาพดีๆที่พี่มอบให้หนูมันเหมือนมาอยุ่โลกอีกโลกที่มันอาจจะดูน่ากลัว แต่พอเปิดใจกับมัน อยากบอกมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ถึงแม้การเจอกันครั้งนี้เป็นการเจอแบบกระทันหันหน่อยแต่มันก็happyและรุ้สึกดีมากๆแล้วหนูก็*ไม่พลาด*ที่จะเจอพี่เจ้าของสถิตการบ้านที่เยอะที่สุดในเวปก็ว่าได้ 5555
หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะคะ
ป. ลิง เขียนให้ละนะแจ๊ะ หุหุ
