พี่ส่งสติกเกอร์ทักมา เป็นรูปสาวน้อยถืออาหาร ทานข้าวยัง ติงๆเสียงไลทดังขึ้น อุ๊ย! ในใจอุทาน พี่จะหาอาไรให้กินว้า.. สมองคิด ตอบไปละกัน กินแล้ว พี่ทักต่อเจอกันกี่โมง เอาไงดีๆพี่กำลังจะมา ใจเต้นรัวๆ เคยเห็นแต่รูปทุกๆวัน บอกพี่ไปเจอ 1.30น. อ้าวพลาดลืมตัวเลข เอาๆสิ พิมใหม่ ใส่เลขสวย 19.30 น. พี่บอกตกลง ถึงเวลานัดหมาย เปิดประตูรถปุ๊ปเห็นหน้าพี่ปั๊ป! ตายๆนี้ชั้นเจอใคร พ่อเปล่า เออคิดในใจ พี่ชวนคุย กินไหนดี กินข้าวละกัน พี่บึงรถด้วยความเร็วตีโค้งขวามือกลับรถ พี่เบรคกระทันหัน สาวร่างเล็กๆแทบกระเด็น ถามพี่ขับรถเก่งจัง พี่ตอบว่าพี่ขับเป็นตั่งแต่อายุน้อยๆ พี่แอบเอารถพ่อมาขับ จนถึงที่หมายกินข้าวห้างเดิม ที่นี้มีฟู๊ดคอดด้วยพี่ถาม ตอบพี่ไปมีสิก็พี่ยังเดินไม่ทั่ว พี่บอกเอางี้ กินนี้กัน แลกบัตรเสร็จ ชวนพี่ไปซื้อยำปลาดุ๊กฟูๆกัน ดูเหมือนพี่ใจลอยมองแต่สาวน้อยอย่างหนูหรือไง แม่ค้าบอกรับเงินทอนด้วย
พี่ทำหน้างง เออลืมๆ จากนั้นเข้าไปสั่งอาหารของตัวกัน ระหว่างนั้นสั่งแกงเลียงกับไข่เจียว พี่สั่งแกงเขียวหวานๆ เมนูโปรดที่พี่บอกกินบ่อยๆ พร้อมไข่ พี่ซื้อน้ำเปล่ามา นั่งกินข้าวมองหน้าอีกครั้ง กินไป ยำปลาดุ๊กอร่อยดี พี่บอก คิดในใจพี่ชอบยำ หรือขย้ำ คิ้วที่ตกลงมาจนตาจะปิด หนวดอันยาว มองกี่ทีก็เป็นชายสูงวัย
ที่จองมองมาที่สาวน้อย
อุ๊ย.. เอาไงดี อยู่ๆพี่มาเจอกันได้ไง.. จบการบ้านสาวน้อยกับชายสูงวัย
แหะๆแบบดื้อๆ
