และแล้ว.. เราก็ได้เจอกันอีก
หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาสักพัก และแล้วเราก็ได้เจอกันอีกครั้งนึง
แต่ก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่ เพราะโดยปกติเราจะเจอกันช่วงบ่ายถึงเย็น
แต่ก็เป็นความคิดถึงละมั้งที่ทำให้เราพยายามจะเจอกัน ถึงแม้วันนั้นเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยมาก (เพราะพี่ติดงาน555)
พอเจอกัน กลับเป็นเราที่เขิน ถึงจะเจอกันหลายครั้งแล้ว แต่ด้วยความที่ไม่เจอกันนาน
มันเลยรู้สึกเหมือนครั้งแรกที่เจอ แต่ก็พยายามสะกดอารมณ์ไว้
ด้วยความที่ไม่เจอกันนาน เรารู้สึกว่าพี่เค้าเปลี่ยนน้ำหอมกลิ่นใหม่ ซึ่งมันหอมมากจนอดทักไม่ได้ มันหอมจริงๆ กลิ่นมันน่าซุก
ปล.น้ำหอมมันดีจริงๆนะกลิ่นน้ำหอมพี่เค้าติดตัวเราเลย
ถึงน้ำหอมจะกลิ่นใหม่ (รึเปล่า) แต่พี่ก็ยังเป็นพี่ที่น่ารักเหมือนเดิม
เราได้พูดคุยกัน เล่าในหลายๆเรื่องที่เราเจอก่อนที่จะมาเจอกัน รู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้เจอ
แต่เวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ..
ถึงเวลาที่เราจะออกจากโลกของความฝันไปเผชิญกับโลกความจริง
ได้แต่หวังว่าเราจะได้มาเจอกันอีกครั้ง และอีกครั้งนะคะ
