หนูควรทำไงดี?? กับความรักที่พังลงไป

[Babygirl]

2 ปีที่ผ่านมา ที่หนูทุ่มเทให้กับรัก จนสุดท้ายไม่เหลืออะไร

เขาเข้ามาในช่วงที่หนูเศร้าที่สุดในที่สุด

เขาฉุดหนูขึ้นมาเป็นผู้เป็นคน ทั้งให้กำลัง ให้ความหวัง ให้ความฝัน

เป็นเสมือนพี่ชาย เพื่อน ครู ทุกๆอย่าง เขาเทคแคร์ดีมาก

ไม่ว่าหนูจะทำอะไร เขาอยู่กับหนูตลอด ทั้งคอบปลุก อยู่ด้วยเกือบตลอดเวลา จนกระทั่งส่งนอน

เขาอยู่ในสาย คอยโทรคุยด้วยตลอด

แต่สุดท้าย!!! เราไม่เคยเจอกันในตัวตนที่แท้จริงเลย

เราเจอกันผ่านเฟสบุ๊ค ในวันที่เฟสหนูดำมืดสนิท

ระหว่างคุย หนูก็รอที่จะเจอเขาตลอดเวลา แต่ทุกครั้ง เขาจะตั้งเวลาและก้อหาเหตุผลยืดออกไปทุกที

ไม่สบาย ป่วย รักษาตัว ไม่พร้อมเจอ บินไปรักษาตัวอยู่ ญาติเสีย ทุกอย่างที่ดูเป็นเหตุผลให้เราเชื่อไปหมด

จนหลายครั้งหนูตัดใจและจะจากเขาไปจริงๆ เขาก็ยื้อเสมอ ไม่ทางหนูก็ทางครอบครัว

สุดท้ายหนูก้อแพ้ และใจอ่อนกับเขา

หนูกลัวว่าเขาจะฆ่าตัวตาย เพราะเขาขู่ ถ้าเราไป เขาจะทำแบบนั้น กลัวว่าเราต้องทำให้เขาเป็นอะไรไป

หนูพยายามทำให้เขาเลิกทำร้ายตัวเอง...จนกลับกลายเป็นว่าเราต้องเจ็บสักเอง

หนูพยายามอยู่กับความโมโหร้ายของเขา เพราะสิ่งเดียวที่หนูต้องการ

หนูอยากเจอเขา หนูพยายามยามขอร้องอ้อนว้อนทุกๆหนทาง

จนกระทั่งแลกกับสิ่งที่หนูเคยต้องการ เพียงแค่อยากเจอเขา

แต่สุดท้ายทั้งการงานที่หนูยอมไม่ทำ เพราะไม่อยากทะเลาะกับเขา

ทั้งๆที่โพร์ไฟส์หนูน่าจะไปได้ไกลกว่านั้น

จะว่าหนูโง่ก้อได้ ที่หนูยอมแลกเกียรตินิยมที่หนูเพียรพยายามมา เพื่อความรักครั้งนี้

เพราะสิ่งที่หนูโหยหามาตลอด คือความรักจากใครสักคนที่เขาเป็นพี่ชาย เป็นคนรัก และอยู่ข้างๆเวลาหนูมีปัญหาได้

ตลอดเวลาที่หนูคบเขา ในช่วงปีแรก หนูไม่เคยนอกใจเขา ไม่เคยคุยแชทกับใครเลยนอกจากเขา

ไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่กลับมืด เป็นเด็กดีทุกอย่าง เป็นทุกอย่างที่ผู้หญิงคนนึงจะดีพร้อมสำหรับเขาให้มากที่สุด

ทั้งฝึกทำอาหาร เย็บ ปัก ถักร้อย เรียนโน้นเรียนนี้ แทนการทำงานออฟฟิต

ทั้งๆที่มีใครอีกหลายคนที่พยายามเข้ามาในชีวิตหนู

หนูไม่ได้อ้วน ไม่ได้ดำ ไม่ได้สูง ไม่ได้สวยมากมายเท่าดารา แต่หนูก็ไม่ได้ขี้เหร่ เป็นอาหมวยที่คงบื้อและโง่ที่สุด

แต่หนูก็เลือกที่จะซื่อสัตย์กับเขา เพื่อให้เขาเห็นใจและมาหาหนูสักครั้ง

จนกระทั้ง 1ปีหลัง หนูขอเปิดโอกาสให้กับตัวเอง หนูก็บอกกับเขาตรงๆ ถ้าเขายังไม่มา

และถ้ามีใครเข้ามา หนูจะเริ่มคุยกับเขาแล้วนะ

เขาก้อยังหวง พยายามโทรมาขวาง หรือพอจับได้เวลาเรามีพิรุท เขาก็โวยวาย

หนูก็ยอมทน และให้อภัยเขาเสมอ และบอกเขาเสมอ ถ้าพี่เจอคนใหม่ พี่คุยได้เช่นกัน

จนกระทั่งเขาย้อนไปหาแฟนเก่า เขาบอกว่าเขามีอะไรกับแฟนเก่า

หนูก็ให้อภัยเขา แต่ก็น้อยใจว่าเขาไปหาแฟนเก่าเขาได้ แต่ทำไมมาหาเราไม่ได้

เขาก็อ้างว่าแฟนเก่าเคยรับสภาพที่เขาเคยป่วยได้

แต่ไม่อยากให้หนูรับสภาพที่เขาป่วย ในตอนที่ไม่โอเค

ตอนนั้นก็หลงเชื่อไปหมด จนหลังๆไม่อยากเชื่ออะไรอีกแล้วจากคนโกหกคนนี้

หนูพยายามให้เขาสารภาพความจริงที่เขาเคยโกหกหนู

เขาก็ไม่เคยรับ จนหนูได้เจอความจริง จากผู้หญิงคนนึงที่ก้อโดนหลอกแบบหนู

และคำสัญญาครั้งสุดท้ายที่เขานัดหนู จะมาหา ทั้งๆที่หนูก็รู้ว่ามันไม่มีทาง

เพราะถ้าเขาจะมาจริงๆ เขาคงไม่เบี้ยวนัดหนูเป็น 10 30 ครั้ง

แต่หนูก็ยังแอบรอ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ไหว และเป็นไปไม่ได้แล้ว

แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมยังคิดถึง ยังผูกพันกับคนแบบนี้ได้อยู่

เคยมีหลายคนบอกว่าคนอย่างเขา รักไปได้ไง เขาไม่มีอะไรให้น่าจดจำ ให้น่าผูกพันเลยด้วยซ้ำ

แต่มันรักไปแล้ว ผูกพันไปแล้ว

อย่าว่าหนูเลยนะคะที่หนูโง่ ที่เพ้อฝันไปกับรักลมๆแล้งๆ

หนูแค่อยากมีความรัก และเมื่อหนูมีรัก หนูก็ขอรักให้สุดทาง ไม่ว่ามันจะดีหรือแย่ก้อตาม

แต่ตอนนี้หนูรู้แล้ว ไม่ว่าหนูพยายามเพื่อให้ได้รัก เพื่อให้ได้เจอแค่ไหน มันก็เสียเวลาป่าว

หนูเลยอยากหาทางออก และพยายามเลิกคิดถึงเขา

หนูเคยพยายามกลับไปหาแฟนเก่า ให้เลิกคิดถึงเขา แต่มันก็ได้แค่

เพราะหนูไม่อยากไปเป็นมือที่สามของใคร

หนูควรทำยังไงได้บ้างคะ??? ให้เลิกคิดถึงเขาสักที

แล้วหนูควรทำยังไงบ้าง ให้ลบความจำที่หลอกหลอนหนูออกไปได้สักที??

หรือหนูควรที่จะเล่นๆกับความรักไปเลยดีคะ จะได้ไม่ต้องเจ็บอีก

[OZLO]

อย่าไปรอความหวังกับตัวหนังสือครับเพราะพิมพ์อย่างไรก็ได้ ถ้าจะใช่เราไม่มีเหตุุผลที่จะบ่ายเบี่ยงอย่าซับซ้อน หรือให้ง่ายที่สุดคือ อย่าหลอกตัวเองเดินจากมาก้าวเดินไปข้างหน้าต่อไปครับ

[Konba501]

สูตรทั่วไปเลยครับ. อย่าอยู่คนเดียว. อย่าคิดฟุ้งซ่าน หาอะไรทำ

[k p i2 z]

เจ้าของกระทู้คงมีคำตอบในใจอยู่แล้วหล่ะคะ ที่จะยอมอยู่ในสภาวะแบบนี้
เจ้าของกระทู้เพียงแค่อยากระบาย

[k p i2 z]

เจ้าของกระทู้คงมีคำตอบในใจอยู่แล้วหล่ะคะ ที่จะยอมอยู่ในสภาวะแบบนี้
เจ้าของกระทู้เพียงแค่อยากระบาย

ขาดตอนคะ ... แต่มันก็มีวิธีที่ช่วยได้คือ แนะนำให้เจ้าของกระทู้หาไรทำยามว่าง
อย่างน้อยก็จะได้ไม่คิดมากนะคะ

[|♤|♤|♡ กลีบอูฐ__แท้ :3]

อย่าไปคาดหวังอะไรมากมาย กับความรู้สึกผูกพันกันแค่ผ่านตัวหนังสือเลยค่ะ  ถ้าเศร้าก็ปรับใจให้สบาย
ออกไปพบผู้อื่น ออกไปข้างนอกนั่งชิลฟังเพลงก็ได้จะได้ไม่เหงา

น้องเรียนจบตั้งเกียรตินิยม คิดว่าคงหางานได้ไม่ยาก...
กลับไปทำงานที่ใหม่... เจอสังคมใหม่ๆดีกว่าค่ะ

เรายังมี "โอกาส" เจอคนอีกมาก.. 

รู้จักกันผ่านแค่ตัวหนังสือ ในความรู้สึกพี่นะ พี่คิดว่า มันไม่ต่างอะไรกับ "รักจอมปลอม" หรอกค่ะ   

[สีเทา]

เข้าใจความรู้สึกครับ
แต่เราก็ต้องยอมเดินจากไป ซักวันเวลาจะเยียวยาหัวใจ
รู้ว่ามันยาก คนที่มีความรู้สึกตรงนี้มันเจ็บปวดแค่ไหน
รู้ว่ามันทำไม่ได้ เพราะหัวใจยังมีเขา...แล้วความรู้สึกเราล่ะ
แต่..หากยื้อ เหมือนเชือกที่เราดึงไว้ คนที่เจ็บคือเรา
สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

[jr2230]

สรุปถ้าเป็นเรื่องจริง ควรตัดใจครับ
แต่นานแล้วตอนที่กลับเข้าเว็บอีกครั้งเคยอ่านเจอกระทู้พี่ผช.หาสาวที่พร้อมอุ้มท้อง ชื่อเดียวกันกับจขกท.เลยหล่ะ
ที่จำได้เพราะรู้สึกแปลกๆแล้วบุ๊คมาร์คไว้ครับ
 

[|♤|♤|♡ กลีบอูฐ__แท้ :3]

สรุปถ้าเป็นเรื่องจริง ควรตัดใจครับ
แต่นานแล้วตอนที่กลับเข้าเว็บอีกครั้งเคยอ่านเจอกระทู้พี่ผช.หาสาวที่พร้อมอุ้มท้อง ชื่อเดียวกันกับจขกท.เลยหล่ะ
ที่จำได้เพราะรู้สึกแปลกๆแล้วบุ๊คมาร์คไว้ครับ
 

ใช่ๆ ค่ะ เห็นด้วย 
ทำไมหนุอ่านแล้วก็รุสึกแปลกๆว่าเป็นเรื่องจริง
(รึเปล่า)รู้สึกเหมือนกันเลย   

 
 

[pop2000]

เริ่มต้นใหม่ครับ อายุยังน้อย หนทางข้างหน้ามีอะไรให้พบอีกมาก. หาเรื่องทำแล้วคิดเรื่องนั้น จะได้ไม่ว่างไปคิดเรื่องเก่าๆ ทำตัวให้อยู่กับปัจจุบัน