มาต่อหัวข้อตามกระทู้....
(แอท)เหมือนฝัน น้องคนนี้เป็นน้องจ้างเที่ยว เจอกันก่อนน้องนางฟ้าเดือนนึง เหตุเกิดประมาณเดือนพฤษภาปีก่อน น้องไปทำธุระแถวจตุจักรแล้วโพต์หาคนจ้างเที่ยว ทานข้าวกลางวัน พอดีใกล้ที่ทำงานเลยท้กPMไป ถามว่ารังเกียจควง สว.ไหม น้องไลน์กลับถาม"จะให้หนูควงป๊าเที่ยวหรา" ตกลงก็ได้สาวเป็นเพื่อนทานข้าวกลางวัน (ไม่ขอรูป หรือรายละเอียดเหมือนเดิม)
น้องแต่งตัวสบายๆ สูงไม่เกิน 160 สวยน่ารัก ขาว หมวย รูปร่างผิวพรรณดี ดูมีอายุพอควร น่าจะสัก30
ระหว่างทานก็คุยกันเรื่อยเปื่อยรายละเอียดของกัน น้องเล่าว่าเพื่งเข้าเวปนี้ไม่นานเหตุที่เข้าเพราะจับได้ว่าแฟนมีกิ๊กในเวปนี้ เลยอยากรู้ว่าเป็นเวปอะไร เลยเลิกกับแฟนทั้งที่อยู่กันมา 7ปี(ไม่จดทะเบียน) ไม่มีลูก จบMBAมหาลัยมีชื่อ เคยทำงานบริษัท แต่ตอนนี้เบื่อออกมาช่วยธุระกิจที่บ้านและขายของในเวป แฟนหล่อวัยใกล้กันรับราชการในหน่วยงานสำคัญ(ต้องเก่งและมีความรู้ระดับพิเศษ-จขกท)ต้องชมน้องใจเด็ดเป็นฝ่ายเลิก น้องน่าจะอายุ35-36 แต่ดูอ่อนกว่าวัย
หลังจากนัดแรก น้องก็ท้กผมบ่อยขึ้น ทานข้าวดูหนัง น้องเรียกผมลุง น้ดเที่ยวกันร่วม 10 ครั้ง บางสัปดาห์เจอถึง 3 ครั้ง น้องบอกเจอบ่อยยังกะแฟน ดูท่าน้องคงเหงามั๊ง น้องมีคนมาชอบเยอะอยู่ เป็นหมอชาวสิงคโปรก็มี เพื่อนแฟนก็มาติดพันอยู่ ผมยังเชียร์ว่าใครกล้าจริงจังก็เลือกไปเลยดูแล้วใช้ได้ ช่วงนั้นก็บอกน้องแล้วว่าตกลงดูแลน้องนางฟ้าแล้ว
จนกลับจากไประยองกับน้องนางฟ้า น้องนัดเจอเล่าให้ฟังน้องบอกอยากไปทะเลทานอาหารทะเลบ้าง พอดีมีวันว่าง
เลยชวนน้องไปหัวหิน กับชะอำ 2คืน แต่พักห้องเดียวกันนะ น้องตกลงไป แถมช่วยขับรถให้อีก วิเศษเลย (ตอนจองโรงแรมผมเลือกเตียงเดี่ยวไว้55) คงไม่ต้องบรรยายเกิดอะไรขึ้นทั้ง2คืน ตื่นมาคุยกับน้องว่าเหมือนฝัน น้องบอกหนูก็ว่าเหมือนฝันไป คนแก่เจ้าเลห์ไหนบอกไม่ทำไร (แหมพระยังห้ามอยู่กับผู้หญิงสองต่อสองเลย) เลยตามเลย น้องสวยจริงทั้งนอกในรูปร่างFit&Firm นี่จึงเป็นที่มาของคำว่า"เหมือนฝัน" ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยคุยเรื่องดูแล แต่การกระทำเป็นเครื่องบอกเจตนา เมื่อน้องหาคู่ครองที่แท้จริงได้เมื่อไร คนแก่ก็เศร้า.....
ดูที่เขียนไว้เหมือนยังไม่จบ ว่างๆขออนุญาตต่อ....
หลังเที่ยงขากลับจากชะอำ น้องบอกอยากินปูไข่ เลยพาไปทานร้านอาหารทะเลแถวคลองโดน สมุทรสงคราม เพิ่มคอเรสตอรอลกันจนจุก น้องบอกไม่ไหวอิ่มแล้วง่วง ป๊าขับรถเองเถอะ แต่อยากไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา จัดให้ตามประสงค์ เดินเที่ยวชมตลาดจนเมื่อย ไม่ได้ของฝากใคร (ของเราจะเอาเข้าบ้านไม่ได้แน่นอนอยู่แล้ว อิอิ)กลับไปส่งน้องใกล้บ้านแถวปิ่นเกล้า น้องให้ส่งแถวตลาดอยากกินส้มตำ ใกล้บ้านมากไม่ได้บอกมีญาติและคนรู้จักเยอะ ส่งแล้วให้ค่าจ้างเที่ยวตามธรรมเนียม ยังไม่เคยคิดเรื่องดูแลอะไร เป็นเพื่อนเที่ยวกันต่อไป
สามวันต่อมาน้องนัดถามว่างไหมอยากให้พาไปเลือกดูห้องเช่าคอนโดแถวลาดพร้าว อยากอยู่อย่างอิสระและทำธุระกิจส่วนตัว อยู่บ้านแม่หวงมากด้วย เลือกห้องจนได้ที่ถูกใจแล้วนัดเจ้าของทำสัญญา อีกสองอาทิตย์ถีงจะย้ายของเจ้าอยู่ได้ต้องคอยเครียร์ของและทำความสะอาด เสร็จธุระแล้วถามน้องจะเที่ยวหรือทานอะไรที่ไหนต่อ น้องบอก"ไม่หิวป๊าจะไปไหนก็ไป" จะให้ผมพาเที่ยวดรีมเวืลด์เหรอ เหนื่อยแล้วแลยหารีสอร์ทแถวนั้นพักผ่อน
น้องบอกอยากยืมเงินประกันห้อง แล้วผ่อนจ่าย(เจอมาสิบคนให้ยืมไม่เคยได้คืน)น้องบอกหนูมีอยู่แต่อยากเก็บไว้ลงทุนก่อน ทำใงได้เลยบอกงั้นช่วยออกแล้วกัน ถีงวันนี้ก็ยังไม่เคยคุยว่าจะดูแลกันแค่ไหนอย่างไร น้องบอกคิดถึงเมื่อไรก็ไปหา ชอบท้าให้ไปอยู่ด้วยกันเลยไหม(รู้ว่าเป็นไปไม่ได้)
ถึงตอนนี้ก็ยังหาเหตุผลอธิบายไม่ได้ สาวมั่นไม่ยอมให้แฟนนอกใจ มายอมให้ดูแล "เหมือนฝันไปจริงๆ"
