เท่าที่รู้และปสก.ส่วนตัว
1.น้องที่มักได้พี่ดูแลนั้นมักมีรูปแบบนี้
1.1.ลงรายละเอียดครบ ไม่ต้องคุยมาก พี่ๆที่คิดหาจริงแค่อ่านถ้าเขาพอใจมักนัดเลย(พี่เค้าก็ไม่ได้มีเวลาว่างมากพอจะคุยไปเรื่อยๆหรอกครับ) หรือ
1.2.เริ่มจากการจ้างเที่ยวพอพี่ๆได้เจอตัวตนถ้าพอใจก็มักตกลงกัน
2.ผ่านการตกลงดูแลแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าน้องๆจะอยู่รอดปลอดภัย ยังมีเล่ห์กลอีกมากมายที่น้องๆต้องเสียนำตาเสียความรู้สึกอีก
3.ผมเองไม่มีปสก.ดูแลแต่รูปแบบมันก็คล้ายๆนะคือไม่เคยตกลงดูแลใครมีแต่เมื่ออ่านพบรายละเอียดที่น้องระบุและภาพที่เกิดในใจว่าใช่ก็จะทักและจะขอรายละเอียดเพิ่ม(ถ้ายังไม่ชัดเจนในบางเรื่องแต่ถ้าน้องๆลงสั้นๆ ผมจะทำเพียงสองอย่างคือไม่ทักเลยหรือทักเพื่อขอรายละเอียดแต่ทั้งหมดน้องๆไม่คิดตอบ รู้ว่าประโยคสั้นๆที่ขอไปอาจไปเข้าข่ายที่น้องๆไม่ยอมรับ 555++)ถ้าได้ข้อมูลครบในเบื้องต้นก็จะตกลงนัดเจอเลยไม่คุยมากมายอะไรเพราะน้องที่ชวนคุยไปเรื่อยๆก็มักจะเป็นพวกหลอกโอน หลอกนัด ส่วนระยะเวลาที่คุยไม่แน่นอนขึ้นกับการตอบของน้องๆแต่ถ้าถามว่าคุยกี่ครั้งเกือบทั้งหมดคุยไม่เกิน2ครั้ง ครั้นเมื่อนัดเจอ 100%ที่พบกันผมมักไม่เลือกที่จะดูแล(ผมเลือกมากเองแหละ)แต่หลังจากนั้นก็คุยกันตลอด(ส่วนใหญ่เป็นน้องๆทักทายมาขอความช่วยเหลือ)
4.ที่มักมีสายสัมพันธ์ยาวมาจนถึงปัจจุบันคือน้องๆที่มักทักทายมาเองโดยผมเองไม่รู้ว่าน้องๆหาดูแลหรือไม่(อาจเป็นเพราะลักษณะการแสดงความเห็นทำให้น้องๆเชื่อใจ) เมื่อน้องๆทักมาส่วนใหญ่ผมก็มักทักตอบ(มีบ้างที่พบว่าจะไม่แฟร์ต่อน้องๆก็มักตัดบทแต่ก็จำยูสน้องๆได้และถ้าพบว่ามีโอกาสจะตอบแทนน้ำใจที่ให้เกียรติทักมาโดยมักจะช่วยเหลือเป็นกรณีๆโดยที่น้องๆไม่ได้ร้องขอใดๆ)
ส่วนน้องที่ผมสนใจก็จะทักคุยกันไปสักระยะ ถ้าผมรู้สึกดีก็มักจะมีการนัดเจอหลังจากนั้นก็มีความสัมพันธ์กัน ผูกพันในระดับหนึ่ง ช่วยเหลือกันมีสายสัมพันธ์กันมาจนถึงปัจจุบัน(ไม่รู้ว่าเรียกว่ากิ๊กได้มั๊ยเพราะต่างฝ่ายต่างไม่มีใครแต่คบกันคล้ายพี่น้องคล้ายเพื่อนคล้ายแฟนที่ลึกซึ้ง)และจะเจอกันเมื่อน้องๆอยากเจอและทักมา(ผมเป็นทางเลือกสุดท้ายของน้องๆอะครับ 555++)
ที่มาบอกเล่าปสก.ส่วนตัวแค่ต้องการยกตัวอย่างให้น้องจขกท.ใช้เปรียบเทียบนะครับไม่มีเจตนาอะไรแอบแฝงและจะได้รู้จักในอีกรูปแบบหนึ่ง
ขอให้โชคดีกับการค้นหาต่อไปนะครับ