สวัสดี่าาา นี่คือการบ้านฉบับแรกของหนูนะคะ หลังจากที่แอบส่องๆมานานคะ ประจวบเหมาะกับเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเลือกการเรียน แน่นอนคะหนูได้ลองแอดพี่คนนึงไป แต่ไม่กล้าทักไปค่าาา แงงงงง
แต่แน่นอนคะหนูมีไลน์เค้าหนูเห็นทุกวันคะพี่เค้าอัพสเตตัสไลน์ทุกวันเลย แต่หนูก็อ่านทุกวันค่าาา
จนทำให้หนูคิดว่าพี่เค้าต้องเป็นคนที่อบอุ่น และต้องน่ารักแน่ๆๆ ก็นั่นแหละคะ "ไม่ทักรักก็ไม่เกิด" เอ้ยๆๆๆ ไม่ทักแล้วจะรู้ไหมหล้ะคะว่าเค้าน่ารักจริงป่าวววว
แน่นอนคะ หนูทักพี่เค้าไปก่อน และในที่สุดเราก็นัดเจอกัน
ด้วยความตื่นเต้น + กะเวลาไม่ถูก นี่เลยค่าาา ไปก่อนเวลานัดตั้งเกือบสองชั่วโมงแหนะ แน่นอนคะบ้าไปแล้วบ้าไปแล้วแน่ๆ
เมื่อถึงเวลาที่ต้องเจอกัน งื้อออออ พี่เค้าน่ารักจริงๆคะคุณน่ารักมากๆ เราคุยกันหลายเรื่อง และหลายครั้งหนูเขิลจนหลบสายตาพี่เค้าบ่อยๆไม่กล้าสบตาเท่าไหร่เลยหล้ะคะแถมพี่เป็นคนอบอุ่นจริงๆด้วยเป็นห่วงน้องหลายๆอย่างเลย ให้ขนมน้องกลับบ้านด้วยขอบคุณนะค่า เวลาผ่านไปเร็วมากงื้อออน้องไม่อยากให้ผ่านไปเร็วแบบนี้เลยคะพี่ แต่ก็นั่นแหละคะมันก็ถึงเวลาที่เราต้องจากกัน
สุดท้ายเรากอดกันเพื่อจากลากันจริงๆทำให้หนูใจหายวาบบบ มันทำให้เรารู้สึกทั้งเศร้าและดีใจที่ได้เจอแต่ก็นอยด์ว่าเราจะได้เจอกันอีกไหม
หืออออ ดีใจที่ได้เจอนะคะ
ปล.หนูอาจจะเขียนไม่เก่งนะคะ ถ้าอ่านแล้วมึนๆหนูก็มึนเหมือนกันค่า
ปล.2 ไว้ถ้ารู้สึกคิดถึงเด็กเปิ่นๆคนนี้ยังไงก็มาชวนหนูได้อีกนะคะ 555555
ปล.3 พี่ท่านอื่นมาทำความรู้จักกันได้นะคะ หืออออ
อันยองงงงงงงงงงง
