อาจเป็นเพราะบุฟเฟต์อาละวาดรึเปล่าก็ไม่รู้ ทำให้พี่บ.กะน้องด.ได้มาเจอกันอีกครั้งนึง วันนั้นพี่บ.ว่างไม่นาน ก็เลยชวนมาทานข้าวด้วยกัน พี่โทรมาถามว่าน้องอยากกินอะไร น้องด.ตอบแบบไม่คิดเลยว่า’อยากกินไอติม’ เพราะครั้งก่อนไม่ได้กิน 555 แต่กว่าจะได้เจอกันก็เดินหลงห้างกันอยู่ตั้งนาน (ห้างอิไรหว่า?มีทั้งสองฝั่งของถนน ชื่อยังเหมือนกันอีก)
นั่งคุย นั่งกินติมกันซักพักน้องด.ก็อยากจะไปหาข้าวทานแบบจริงๆจังๆ เดินวนห้างกันซักพักก็ไม่เจอร้านที่ถูกใจ พี่บ.เองก็ไม่ชอบทานข้าวในห้าง เราจึงขับรถไปหาข้าวทานกันแถวบ้านน้องด.แต่เนื่องด้วยมันเป็นวันหยุดร้านต่างๆก็ปิดกันเยอะ วนหากันนานมากเข้าๆออกๆกัน2ซอย สุดท้ายก็ได้มาทานข้าวผัดปู พี่บ.ทานข้าวด้วยความหิวโหยเป็นอย่างมากกกก น้องขอโทษ!ถ้ารู้ว่าพี่ไม่ได้ทานข้าวมาก่อนก็จะได้เลือกร้านให้ไว ไม่ปล่อยให้พี่หิวขนาดนี้ ทานข้าวเสร็จก็ถึงเวลาแยกย้าย ระหว่างทางขับรถส่งน้องกลับบ้านก็โดนแกล้งโดนหยอกอยู่เรื่อยๆ ชอบเวลาที่พี่เอามือมาจับหัว ลูบหัว มันแลดูอบอุ่น แสดงถึงความเอ็นดูที่พี่มีให้น้อง อยากจะเก็บโมเม้นต์นี้ไว้ให้หัวใจได้อบอุ่นตลอดไป ขอบจังเลย BIG HUG แบบนี้ ขอบคุณนะคะสำหรับอาหารมื้อพิเศษ ถ้าคราวหน้าพี่ถามว่าน้องอยากกินอะไร น้องก็คงตอบเหมือนเดิมค่ะ “อยากกินไอติม”
