ไม่ต้องแปลกในนะฮ้าาา วันหยุดว่างเยอะก็จะลงการบ้านเยอะหน่อย ที่ดองๆไว้ก็จะพยายามลงให้หมด อย่าเพิ่งเบื่อกันน้าา
คิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะลงHWฉบับนี้ดีมั้ย แต่คิดไปคิดมาก็ลงดีกว่า จะได้เติมกำลังใจให้คนที่คิดว่ามนชีวิตนี้จะไม่ได้เจอคนดีๆอีกแล้ว
ใครที่รู้จักน้องด.เป็นการส่วนตัวอาจจะเคยได้ยินเรื่องของพี่ด.มาบ้างแล้ว ถึงแม้ว่าพี่ด.กับน้องด.ต้องบอกลากันไปด้วยเหตุผลบางอย่างแต่เราก็ยังเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน พี่ด.เองก็ยังคงเป็นห่วงเป็นใย คอยถามความเป็นอยู่ของน้องด.อยู่เสมอ ครั้งนี้พี่กลับจากต่างประเทศก็ได้เรียกน้องไปหา เพื่อพูดคุยกันต่างๆนาๆจนวกเข้าเรื่องเรียน
พด. : เรียนเป็นไงบ้าง สอบเป็นไงบ้าง?
นด. : เทออย่ารู้เลย
พด. : รู้!! ไหนเอามาดู (เสียงดุ)
นด. : (ยื่นเกรดจากe-serviceให้ดู)
พด. : ทำไมถึงเป็นแบบนี้?ตั้งใจเรียนบ้างป่าว?เลือกเอาอยากโดนโทษแบบไหน!!
นด. : เค้าไม่อยากโดนซักโทษ
พด. : ตอบดีๆไม่งั้นโดน2เท่า!!
นด. : เทออ่าาาาาาาา~~
พด. : เข้าห้องน้ำไป! กักบริเวณ2ชั่วโมง ห้ามหลับ! นั่งคิดีๆว่าทำไมผลการเรียนถึงได้แย่กว่าเดิม ออกมาแล้วต้องมีเหตุผลที่ดี ถ้าตอบไม่ดีจะโดนหนักกว่านี้
นด. : T———T
สำหรับคู่อื่นการลงโทษอาจฟังดูแปลกๆแต่สำหรับพี่ด.และน้องด.ถือเป็นเรื่องปกติมาก น้องด.เองก็ค่อนข้างดื้อและซน จึงต้องมีการโดนโทษบ้างเพื่อให้หลาบจำ โทษก็มีตั้งแต่ ว่ากล่าวตักเตือน,กักบริเวณ,ตัดเงินค่าขนม,ไม่พาเที่ยว ที่เคยโดนหนักสุดก็คือส่งไปเรียนต่างประเทศ2อาทิตย์ เป็น14วันที่เลวร้ายมากเพราะไปช่วงวันเกิดพอดี แต่ก็เข้าใจพี่นะว่าที่โดนโทษทั้งหมดนี้ก็เพราะน้องดื้อเอง ตอนนี้อยู่คนเดียวไม่โดนโทษจากพี่แล้วมันรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างเลยเนอะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากมีเทออยู่เหมือนเดิมขอบคุณนะคะที่คอยดูแลเด็กดื้อคนนี้มาอย่างดีโดยตลอดหวังว่าวันไหนที่เทอพร้อม เราคงได้กลับมามีกันและกันอีกนะ
อยากรู้จังเลย พี่ๆท่านอื่นจะมีวิธีลงโทษน้องๆแบบไหนบ้างน้าา
ปล.อยู่ต่างประเทศมันหนาวมากๆเลยนะดูแลตัวเองให้ดีล่ะ
