อิอิ อยากเล่านิทาน>> มาเล่านิทานกันมามะ
นิทานเรื่องนกนางนวล
นกนางนวลตัวหนึ่ง มีสีขาวสะอาด ลักษณะที่สวยงาม มันชอบบินเที่ยวเล่นอยู่เสมอ
วันหนึ่งมีพายุรุนแรงพัดมาในทางที่นกตัวนี้บินอยู่ พายุได้พัดพาเจ้านกไปไกล
นกตัวนี้เกิดบาดเจ็บ โชคดีมีชายใจดีคนหนึ่ง เดินผ่านมา เขาคิดว่านกตัวนี้น่าสงสาร จึงได้ช่วยเหลือมันไว้ เขาปฐมพยาบาลให้มัน สร้างบ้านนกให้มันอยู่และคอยหาอาหารเลี้ยงดูเจ้านกตัวนี้เป็นอย่างดี เจ้านกก็รักและ ผูกพันกับชายใจดีมาก เขาทั้งให้อาหาร เล่นกับเจ้านกและสอนอะไรเจ้านกตัวนี้หลายๆอย่าง
เวลาผ่านไป เจ้านกนางนวลค่อยๆ แข็งแรงขึ้นและหายดี มันบินไปเที่ยวแถวชายทะเลแล้วพบเจอเพื่อนนกนางนวลเหมือนๆ กัน เพื่อนๆ บอกเจ้านกตัวนี้ว่าเกิดเป็นนกนางนวลต้องไปอยู่แถวชายทะเล เจ้านกนางนวลฟังดังนั้น มันจึงบินกลับไปบอกขอบคุณชายใจดีและขอตัวลา เจ้านกร้องไห้แต่มันก็บินไป.......
เจ้านกนางนวลก็ได้บินไปเที่ยวเล่นที่ชายทะเล
จนเมื่อเวลาผ่านมานานระยะหนึ่ง มันก็เริ่มแก่ลง สีที่ขาวสะอาดก็เริ่มเปลี่ยนไป ไม่น่ารัก
บินก็ไม่คล่องแคล่วเหมือนแต่ก่อน เจ้านกคิดว่าเวลาที่ผ่านไปแค่ไหน มันก็ไม่เคยมีความสุขเช่นตอนมันอยู่กับชายใจดีเลย
สิ่งที่มันไม่เคยลืมคือชายใจดี ความเมตตาของเขา และเวลาแห่งความสุขเมื่อเขาเล่นกับมัน
เจ้านกนางนวลบินกลับไปเยี่ยมชายใจดี เขาเกือบลืมนกตัวนี้ไปแล้ว เพราะมันสภาพไม่เหมือนเดิม
แต่ว่าเขายังใจดีกับมันเสมอ แม้ว่าตอนนี้เขามีทั้งนกยูง หงส์ และนกไนติงเกล อยู่เป็นเพื่อนเขา
แต่เจ้านกนางนวลดีใจมากเมื่อมันเห็นชายใจดีมีความสุข
นกนางนวลรัก และอยากเห็นยิ้มของชายใจดีเสมอ...
