สวัสดีคะ พี่ๆเพื่อนๆ wlg หนูขอแชร์ถึงมุมดีๆและประสบการณ์ชีวิตตัวเองที่ได้จากเว็ปนี้อ่านกัน
หนูเล่นเว็ปนี้ครั้งแรกเมื่อ7ปีืัแล้ว ปี2011อายุตอนนั้นก็ประมาณ 18
หนูได้เจอพี่คนนึงตอนแรกรูกจักกันเพราะพี่เขามาช่วยเหลือตอนหนูไม่มีเงิน เจอกันได้สองสามครั้งหนูก็ไปทำงานprที่ร้านน้อองชายพี่เขา ตอนนั้นพี่เขาก็ให้ไปอยู่ห้องพี่เขาอีกห้องแถวที่ทำงาน ไปๆมาเอ้า!!!มาอยู่ห้องนี่กับเราเฉยยยยยยยเมยเอ่ยเลย555 ก็นั้นล่ะคะเราก็อยู่ด้วยกัน คือตอนนั้นหนูโสดด้วยเลิกกกะแฟนคนแรกมาได้สักพัก และเหตุที่ว่าเราอยู่ด้วยกันทุกๆวันเราก็เป็นแฟนกันคะ เพราะพี่เขาก็ไม่ได้มีภรรยา
ตอนคบกันหนูไม่เคยอายเพื่อนหรือคนอื่นๆที่มองเราสองคน หรืออะไรเลย แต่พอคบมาได้สักพัก คะนิสัยคนเจ้าชู้อ่ะนะคะ ก็มารู้ว่าพี่เขาก็ยังช่วยเหลือน้องๆคนอื่นๆในเว็ปอยู่ เลยเกิดอาการเสียจัยอย่างแร๊งงงงงงง เพราะอยู่กับเรา เราก็ดูแล ทำหน้าที่แฟนอย่างดี (ถ้าเปรียบเทียบ พี่เขาก็เหมือนเป็นแฟนหนูคนที่สองในชีวิตตอนนั้นเลย มันเลยเจ็บหนักอยู่)
หนูทะเลาะกัน เลิกกัน ดีกัน แบบนี้อยู่หลายครั้ง จนบอกกับตัวเองว่า ถ้าเรารักเขาเราก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่เราต้องเจอและสิ่งที่เขาเป็นให้ได้ ตอนนี้ถ้ายังรักเขาก็รักไป จนหนูกับเขา รักๆเลิก คบกันมาเป็นเวลา 5 ปี คะ
ปี2016มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูรู้ว่า ความรักของหนูที่มีให้พี่เขามันหมดไปแล้ว ตั้งแต่วันที่หนูบอกว่าหนูแท้งน้องหนูต้องแอดมินรพ.เพื่อขูดมดลูก พี่คะเขาไม่สนใจใยดีหนูเลย บอกว่ายุ้งงานไม่มีเวลา หนูต้องเผชิญเหตุการณ์นั้นคนเดียว ไม่มรการโทรมาถามถึงอาการหรือคำพูดอะไรที่เป็นห่วงกันเลย ผ่านไปได้เกือบจะเดือน หนูไปรู้ความจริงว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นตอนที่หนูเขารพ. เจ็บจนจุกหูดับตามองไม่เห็นอะไรเลย เสียใจแทบจะขาดใจตายเลยคะ หนูตัดสินใจจบทุกอย่างด้วยการออกมาเริ่มชีวิตใหม่ พอแล้ว ณ ที่ตรงนั้นเรารับสภาพตัวเองที่ดูไร้ค่าแบบนั้นไม่ได้แล้ว
หนูไม่กลับไปคิดถึงหรืออาลัยอาวอนกับเขาเลย เขาก็มีมาง้อมาคุยเอาเรื่องแมวมาคุยว่าแมวป่วยฝากไปดูทีนู้นนี้นั้นแต่ก็นั้นล่ะคะหนูไม่รู้สึกอะไรแล้ว
มันมีอยู่ช่วงนึงหนูมีปัญหาเรื่องห้องพัก หนูเลยต้องขอกลับไปอยู่ที่บ้านเขา แต่แยกห้องนอนกันนะคะ ไม่ยุ้งเกี่ยวไรกันแบบนั้นเลย แต่เวลาเพื่อนหรือคนรู้จักหนูมาเจอหรือเวลาที่ไปเที่ยวกัน เพื่อนหนูจะชอบบอกว่า คกลับมาคบกันรอบนี้พี่เขาดูเปลี่ยนไปนะมีมาตามมาเฝ้าที่ร้านเหล้าด้วย สายตาที่เขามองหนูก็ดูมีความห่วงใยมากขึ้น เอาจริงนะตอนหนูยังรักเขา หนูอยากให้เขาเป็นแบบนี้กับหนูมากๆ แต่เขามารู้สึกในวันที่มันสายไปแล้วมากๆ ตอนนั้นหนูเลือกที่จะปิดบังคนอื่นๆว่าเขาเป็นเพียง พ่อ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเคยเป็นแฟน หนูก็สงสารเขานะ เขาคงเจ็บแบบที่หนูเคยทรมานกับอาการนั้น แต่หนูไม่ได้รู้สึกว่าหนูรักเขาแล้วมันไม่มีเลย
ตอนนี้เป็นเวลาครึ่งปีที่หนูขอย้ายออกมาจากบ้านของเขา เพราะหนูไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของหนูและเขาไปมากกว่านี้
และจริงๆหนูก็เจอแฟนที่หนูวาดฝันไว้ หนูเคยเชื่อว่าความรักแท้ยังมีบนโลกใบนี้ ความรักที่คนสองคนจะไปพร้อมๆกัน
แต่มาวันนี้หนูได้เรียนรู้อย่างนึง ว่าไม่ว่าจะเป็นความรักแบบไหน ถ้าสุดท้ายมันคือการที่ใครคนนึงตัดสินใจจะแยกทางเดิน ผลตอบแทนของมันก็คือ การเสียใจอยู่ดี
และล่าสุดหนูได้เจอพี่คนนึงในเว็บนี้ น่าจะตอนประมาณปลายปี2017ที่หนูมาโพสแต่ตอนนั้นพี่เขาแอดมาแต่หนูไม่ได้คุยและก็ไม่ได้นัดใครเลย
หนูดีใจนะคะที่ได้เจอคุณลุง(พี่เขาแทนตัวเองว่าลุง 5555)
วันแรกที่เจอกัน นัดเจอที่ร้านกาแฟคะ เราไม่ได้คุยกันถึงเรื่องเซ็กหรืออะไรเลย เราพูดคุยกันในเรื่องของการทำงาน การใช้ชีวิตมุมมองทัศนคติ และปรากดว่า เฮ้ยยยยยยยยยยยยเรามีมุมมองและทัศนคติไปในทางเดียวกัน ตั้งแต่ 11โมงจนถึง1ทุ่มมันดีมากๆคะที่ได้มาเจอพี่คนนี้ จนหนูคิดไปว่า ทำไมนะ ทำไมคนที่มีความคิดหรือมุมมองแบบนี้ไม่มาอยู่เป็นคนที่หนูสามารถคบหรือรักกันได้ แอบเสียดาย ถ้าแฟนเก่าหนูเขาเข้าใจและมีมุมมองแบบพี่เขาก็คงจะดี
ขอบคุณสำหรับคนที่มานั้งอ่านจนจบนะคะ เหงาๆนอนไม่หลับคะเลยมาลองแชร์เรื่องราวในช่วงชีวิตนึง