สวัสดีค่ะ จะเรียกการบ้านได้มั้ยนะการเขียนการบ้านที่ไม่ใช่การบ้าน 5555
สุดท้ายก็กลับมาเล่นเว็บนี้อีกค่ะ
กลับมารอบนี้ ก็ลองมาโพสหาพี่คุยเล่นขำๆเพราะพี่บางคนชอบคุยเล่น
หนูถูกเท หรือเทเขา หรือเท พร้อมๆกัน มาหนักหน่วงมากฟูมฟาย ฟุ้งซ่าน ยังดีที่มีพี่ๆในกลุ่มไลนไว้คุยด้วยบ้าง แต่มันยังรู้สึกว่าไม่พอ 5555555555
จนแล้วจนรอดไปเจอพี่คนนึงค่ะ
พี่เขาดูเหมือนจะเข้ามาทำให้ชีวิตได้ผ่านช่วงเวลาร้ายๆไปเลย
พี่เขาดีมากค่ะ คอยสอน คอยให้กำลังใจ คอยตักเตือน ช่วยเหลือทุกอย่าง ถึงไม่มีเดทแบบมุ้งมิ้งมาเขียนให้จิ้น ให้ฟิน จิกหมอน
แต่เป็นการบ้านที่อยากบอกพี่ๆทุกคนว่า ในพื้นที่สีเทาแห่งนี้ หนูได้เจอมิตรภาพดีๆมากมาย ทั้งพี่ๆในกลุ่มไลนบ้านขนมหวาน และพี่คนนี้ที่เป็นที่พึ่งในวันที่เจอปัญหา ตอนนี้น้องไม่อ่อนแออีกแล้ว น้องกำลังจะก้าวผ่านชีวิตที่เลวร้าย แล้วเริ่มต้นใหม่ ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคำปลอบใจ จริงๆเลยค่ะ
ปล. ปกติเป็นคนไม่มานั่งพิมพ์อะไรแนวนี้เลย เขินจัง
ปล.อีกที อยากกินไอติม บ่นเฉยๆ 555555555555
ปล.อีกทีละกัน อยากกินไอติมมมมมมม
จบการบ้านที่ไม่ใช่การบ้าน ฉบับแรกของการกลับมาในพื้นที่สีเทา
