Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก > คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า

ความรู้สึกดีๆ…”ระหว่างที่รอเขา EP.02”....

(1/4) > >>

truedate:
         มาแล้วนะครับ ฉบับต่อของ "ระหว่างที่รอเขา" ผมก็ไม่อยากให้เว็บดูเงียบเหงามากเกินไป อยากให้เป็นที่บันทึกความทรงจำ และอยากให้เป็นความทรงจำที่ดี ไม่อยากให้เจอเรื่องที่ไม่ถูกใจกัน สิ่งเดียวที่บอกได้คือ พยายามใช้สติควบคู่กับความรู้สึกและความจำเป็นในการตัดสินใจ มันน่าจะพอช่วยได้นะครับ (พักหลังมีโพสเตือนกันเยอะเลย ก้อระวังกันด้วยนะครับ) สำหรับใครที่ยังไม่เคยอ่าน EP.01 ลองแวะไปอ่านได้ที่ลิ้งนี้นะครับ http://www.welovegig.com/forum/index.php?topic=323289.0
 
      ก่อนอ่านแนะนำให้เปิดเพลงนี้นะครับแล้วจะรู้ว่าการบ้านนี้สดชื่นกว่าการบ้านที่แล้ว https://www.youtube.com/watch?v=Hkzvmqg2qhI   หลังจากวันนั้นที่เราเจอกัน ผมก็พูดคุยกับเธอบ้างแม้ไม่บ่อย เพราะอยากให้เธอไม่อึดอัด และเธอก็ทำงานหนัก พิมไปส่วนใหญ่เธอจะกำลังทำงาน แต่ก็นั่นแหละคุยสั้นคุยยาวเธอก็ทำให้อมยิ้มได้เสมอ และเวลาเราไม่ตรงกันเลย ไม่สามารถนัดเจอกันได้เลย แต่ความจรงิผมมองว่าเธอน่าจะยังไม่ได้คิดถึงผมมากพอที่จะเจอกัน อาจเพราะเธอยังรอและคิดถึงพี่คนนั้น แต่ไม่เห็นมันจะสำคัญอะไรกับผมเลย เธอยังยิ้มได้มันก้อดีนี่นา เวลาเธอมาหาผมเธอจะได้ยิ้มๆให้กับผม

      และวันที่เราเจอกันอีกครั้งก็มาถึง เธอมาในชุดสบายๆ กางเกงขาสั้น แต่งหน้าบางๆ ก้อดูตามภาพนะครับ ผมทำตามสัญญาแล้วนะครับได้รูปเธอมาแล้ว และเธอก้อโอเคกับการลงรูป และผมไม่ได้เพิ่มความขาวของรูปแต่อย่างใด เธอเป็นเหมือนในรูปเลยครับ


     
       ในขณะที่สนทนากัน ผมรู้สึกไปว่าวันนี้ดูเธอสดใสกว่าวันก่อนที่เจอกัน ความรู้สึกที่อยู่ด้วยกันก้อน่ารัก กอดเธอก็อุ่นๆดุ้กดิ้กๆซนๆ จูบเธอดูหวานขึ้นแต่ก้อไม่เข้ากับอายุของเธอเท่าไหร่ เธอดูเป็นเด็กวัยรุ่นที่เอาแต่ใจ แต่ก้อเรียกรอยยิ้มเราได้ตลอด เธอชวนผมถ่ายรูป ผมก้อถ่ายให้เธอ แม้จะถ่ายยากเนื่องจากเธอขยับตัวตลอดเวลา และหน้าตาก้อเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา เหมือนจับปูใส่กระด้งประมาณนั้น รูปที่ได้มาก้อแนวน่ารักทั้งนั้น


        เธอชวนผมไปทานข้าวต่อ แต่ผมไม่สะดวก เธอบอกวันนี้เธอว่างทั้งวัน ผมแอบรู้สึกเสียดายที่ไม่สามารถรับคำชวนเธอได้ แต่ผมยิ้มนะ เธอดูน่ารักโดยเฉพาะเวลาคุยเรื่องการทำงาน หน้าตาน้ำเสียงเธอจะดูจิงจังไม่เข้ากับใบหน้า ทำเอาผมแอบขำบ่อยๆ

         วันนี้ผมว่าผมรู้สึกว่าเธอโตขึ้น อะไรที่แรกของเธอ  เธอคงรู้แล้วว่ามันน่ารักและไม่น่ากลัวเหมือนที่เธอคิด สิ่งนี้ละมั้งที่ทำให้เธอผ่อนคลายและเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ติดอยู่นิดเดียวที่เธอบอกว่า "ทำไมพี่คนนั้นเค้าไม่ค่อยๆสัมผัสและค่อยๆเรียนรู้หนูเหมือนพี่นะ" ผมถึงกับรำพึงในใจ "อ้าวเด็กคนนี้นี่ อยู่กะพี่ยังคิดถึงคนอื่น" อิอิ แต่ไม่เป็นไรหรอกเราไม่สามารถห้ามความรู้สึกของใครได้ เราทำได้แค่ทำให้ความรู้สึกตัวเองมันยิ้มและมีความสุขก้อเท่านั้น ก่อนแยกกันน้องแอบกระซิบบอกว่าครั้งหน้าหนูมีเซอไพร้ท์ให้พี่นะ 555 เดี๋ยวถ้าเซอไพร้ท์ของเธอมันน่ารักผมจะมาเจียน EP.03 ต่อนะครับ


Ordinaryman:
การบ้านน่ารักมากครับ สาวน้อยคนนี้ที่ถูกกล่าวถึงคงจะเป็นกุลสตรีไทย เรียบร้อย น่ารักมาก น่าจะเป็นน้องคนที่เพิ่งลาเวปไปไม่นานรับงานแบบนี้แล้วเหรอครับ ^_^

kaptan:

--- อ้างจาก: MoMoTaRoJung ที่ สิงหาคม 30, 2018, 06:27:46 PM ---การบ้านน่ารักมากครับ สาวน้อยคนนี้ที่ถูกกล่าวถึงคงจะเป็นกุลสตรีไทย เรียบร้อย น่ารักมาก น่าจะเป็นน้องคนที่เพิ่งลาเวปไปไม่นานรับงานแบบนี้แล้วเหรอครับ ^_^

--- End quote ---

เทคนิคส่วนตัวล้วนๆ ของพี่จขกท.เค้าเลยล่ะครับ

Ordinaryman:

--- อ้างจาก: kaptan ที่ สิงหาคม 31, 2018, 09:12:43 AM ---
--- อ้างจาก: MoMoTaRoJung ที่ สิงหาคม 30, 2018, 06:27:46 PM ---การบ้านน่ารักมากครับ สาวน้อยคนนี้ที่ถูกกล่าวถึงคงจะเป็นกุลสตรีไทย เรียบร้อย น่ารักมาก น่าจะเป็นน้องคนที่เพิ่งลาเวปไปไม่นานรับงานแบบนี้แล้วเหรอครับ ^_^

--- End quote ---

เทคนิคส่วนตัวล้วนๆ ของพี่จขกท.เค้าเลยล่ะครับ

--- End quote ---

จขกท. ร้ายกาจมากครับ สงสัยใช้วิชาเคลิ้ม 5555+

Pink candy:

--- อ้างจาก: MoMoTaRoJung ที่ สิงหาคม 31, 2018, 10:43:16 AM ---
--- อ้างจาก: kaptan ที่ สิงหาคม 31, 2018, 09:12:43 AM ---
--- อ้างจาก: MoMoTaRoJung ที่ สิงหาคม 30, 2018, 06:27:46 PM ---การบ้านน่ารักมากครับ สาวน้อยคนนี้ที่ถูกกล่าวถึงคงจะเป็นกุลสตรีไทย เรียบร้อย น่ารักมาก น่าจะเป็นน้องคนที่เพิ่งลาเวปไปไม่นานรับงานแบบนี้แล้วเหรอครับ ^_^

--- End quote ---

เทคนิคส่วนตัวล้วนๆ ของพี่จขกท.เค้าเลยล่ะครับ

--- End quote ---

จขกท. ร้ายกาจมากครับ สงสัยใช้วิชาเคลิ้ม 5555+

--- End quote ---

ป่าวหรอกค้ะ เจ้าของกระทู้เป็นคนดังที่ใครๆก็อยากเจอ
ยกเว้น ข้าพเจ้า  **38**

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

Go to full version