การจ้างเที่ยวครั้งแรก
ผมใช้วิธีการอ่านหัองการบ้าน เพื่อดูผลงาน หรือความเป็นตัวตนของน้อง
คิดแค่ว่า ตัวหนังสือสะท้อนความเป็นตัวตนและทัศนคติ
(เรื่องนี้จริงนะ แต่ไม่ทั้งหมดหลังๆประมวลผิดไปเยอะ)
จนมาสนใจกับกระทู้ของน้องคนนึง เลยติดต่อพูดคุย
โดยไม่ขอดูรูป ไปวัดดวงเอาหน้างานเลย ตื่นเต้นดี!!!
ตอนนั้นไม่ได้คาดหวังอะไรว่าน้องต้องสวยหุ่นดีหรืออะไร
คิดแค่ว่ามีเพื่อนกินเพื่อนคุยก็พอแล้ว. วันนัดก็มีการConfirmกันเป็นระยะ
จนได้เจอกัน ปรากฎว่า เห้ย!!น้องน่ารักมาก ผมนี่เลือดกำเดาพุ่งเลย มีแบบนี้ด้วยเหรอ
แล้วน้องใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ ตั้งแต่รินน้ำ ตักอาหาร คำพูดคำจา ดูน่ารักจนผมเพลินและลืมไปว่า
นี่มันแค่การจ้างเที่ยวนะเฟ้ย!!
ก่อนกลับผมถามเธอว่าถ้าพี่จ้างไปสบตาทั้งชีวิต
เราจะว่าไง. เธอหัวเราะแล้วตอบกลับมาว่า (ชื่อเธอ)ยังไม่อยากFulltime.
ขอสบตาเป็นParttimeดีกว่าค่ะพี่ โอเคๆพี่เข้าใจ ไว้ว่ากันอีกที
เดี๋ยวพี่เดินไปส่งเราที่BTSละกัน
หลังจากการTurn proผ่านไป แน่นอนว่ามีคนที่2,3,4ตามมาอีกมีทั้งเลือกเอง
ลอกการบ้านของพี่ๆในนี้
ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ
เป็นการบ้านลุงนึกนั่นเองซึ่งจะเป็นแนวอีโรติก และเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมมุ่งมั่น
(เรื่องงานยังไม่ทุ่มเทเท่านี้)
ซึ่งแน่นอนว่า มีทั้งอยู่ในมาตรฐาน.
สูงเกินมาตรฐานและไม่ถึงมาตรฐาน.
ผมโชคดีอย่างนึงที่เจอน้องๆที่ดีและน่ารักมากกว่า60%
ส่วนที่ไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นไม่ตรงปก สายหรือเบี้ยว หรือมานั่งไอแบบป่วยๆก็มี
ทั้งหลายทั้งปวงก็ปล่อยผ่านและไม่จ้างซ้ำ
หลังจากเจอคนนั้นคนนี้มาจนรู้สึกว่าไม่ตื่นเต้น ไม่ท้าทายแล้ว
ผมจึงLevel upไปเจอกับUserที่ผมคิดว่าพิเศษ. ซึ่งถ้าจะสังเกตให้ดีๆ ปีๆนึงจะมีUserที่เข้ามาใหม่
และน่าสนใจอยู่6-8User. ยิ่งปีหลังๆเว็บเงียบๆไปก็มีประมาณ3-4User ยกตัวอย่างเช่นปีนี้สำหรับผม
ที่คิดว่าเป็นUserที่พิเศษก็น่าจะเป็น
1.น้องขนมไทย อะไรน๊าาที่หยิบๆ
2.น้องคะหน๋ม
3.น้องอะไรนะที่ต้องระวังช่องว่างบนBTS
4.น้องคุณครูตัวสูง
***ทั้งหลายทั้งปวงที่เอ่ยมา เป็นความรู้สึกของผมคนเดียวนะว่าพิเศษ
และผมยังไม่เคยเจอพวกเธอนะครับเพราะตอนนี้ผมหมดสิทธิ์ที่จะติดต่อ
หรือนัดเจอใครแล้ว. จริงๆ...
**จะยังมอง และเห่าหอน วอนเธอต่อไป
***เดี๋ยวมาต่อ ว่าผมมาวิ่งชนความรักในนี้ ได้อย่างไร ฟิ้ววว
