มันเป็นชะตา ฟ้าลิขิต อีกครั้ง สินะ

[A WayBackIntoLove]

เผลอแป๊ปเดียว ผ่านไป 5 เดือนแล้วจากวันที่แรกที่เราได้เจอกันตอนวันสงกรานต์
ไม่นึก ไม่ฝันจริง ๆ ว่าจากการเจอกันในครั้งนั้น โดยการชักนำของพี่อีกคนในเวป
ซึ่งจะขอเรียกว่า พี่ P (คนดีของน้อง ๆ)    

จะทำให้เราได้มีวันนี้ด้วยกัน

สงกรานต์ที่ผ่านมาผมได้ไปทำงานสงกรานต์ที่ผับดังย่านรัชดา เลยถือโอกาสชวน
พี่ P คนดังของเวป ไปดูคอนเสิร์ตในงานด้วย และก็ไม่พลาด  พี่ P ที่แสนดีของ
น้อง ๆ  จัดแจงชวนน้องๆ ในเวปไปเที่ยวด้วยกันอีก 2 คน ขอเรียกว่า น้อง D กับ
น้อง A นะครับ

ครั้งแรกที่เจอ น้อง D น้องมาในลุค เซอร์ ๆ สวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้น และมีหมวกแกป
ปิดบังอำพรางใบหน้าเล็กน้อย  ส่วนน้อง A ตามมาทีหลัง  ซึ่งในตอนนั้นผมมีน้องที่ผม
ดูแลอยู่แล้ว  เลยไม่ได้ให้ความสนใจกับน้องทั้งสอง  ปล่อยให้พี่ P เป็นคนดูแล
เทคแคร์น้อง ๆ ทั้งสองคนไป จนกระทั่งจบคอนเสิร์ตจึงแยกย้ายกัน  พี่ P ก็ทำหน้าที่
พาน้องทั้งสองคนไปส่งบ้าน ช่างเป็นพี่ที่แสนน่ารักของน้อง ๆ จริง ๆ   

หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอกับน้อง D อีกเลย จนกระทั่งน้องได้เข้ามาในกลุ่มไลน์ที่
น้อง ๆ ในเวปตั้งขึ้น (ต้องขอบคุณน้องเกดด้วย ที่อนุญาตให้ผมได้เข้าร่วมในกลุ่มนี้)
จึงมีโอกาสได้พูดคุยกับน้อง D ผ่านทางไลน์กลุ่มอีกครั้ง

และก็เหมือนชะตาฟ้าลิขิต (อีกแล้ว)    จังหวะนั้นผมเริ่มมีปัญหากับน้องที่ดูแลอยู่
จนตัดสินใจที่เลิกคบกันต่อ (ขออนุญาตไม่กล่าวถึงรายละเอียด)  ในตอนนั้นยังคิดว่า
หรือว่าที่นี่ไม่ใช่ทางของเรากันแน่  แต่เอาหน่ะอย่าเพิ่งท้อ   ขอลองดูอีกสักครั้ง
หากยังไม่ใช่ค่อยว่ากันอีกที

ผมเริ่มสแกนหาน้อง ๆ อีกครั้ง ไล่อ่านกระทู้ในเวปก็ไม่ค่อยเจอน้องๆ ที่น่าสนใจ  คนที่
น่าสนใจก็แอบมีข้อแม้มากมาย บลา ๆ ๆ   เลยหันกลับมาสแกนน้อง ๆ ในกลุ่มไลน์ที่เคย
เจอกันมาก่อนแล้วแทน

น้อง D เป็นน้องในกลุ่มที่ผมให้ความสนใจ เนื่องจากน้องเป็นคนค่อนข้างสงวนท่าที คุยน้อย
แต่เป็นตัวของตัวเองดี  เลยแอบไปส่องการบ้านที่น้องเขียนไว้อยู่หลายกระทู้ จนรู้สึกว่า
น้องคนนี้มีอะไรที่น่าค้นหาใน "ช่องว่าง" ของนางจริง ๆ   

ผมเริ่มคุยกับน้อง D ในกลุ่มบ่อยขึ้น และเริ่มคุยหลังไมค์เป็นการสร้างความคุ้นเคย
และแอบศึกษาตัวน้องไปด้วยในเวลาเดียวกัน  แต่กระนั้นผมก็ยังไม่เคยนัดน้องออก
มาเจอกันเลยตลอดเวลาที่คุยกันอยู่หลายอาทิตย์

เขียนไป เขียนมาเริ่มยาว ไว้ค่อยมาต่อ EP2 นะครับ

 

[สีเทา]

ย้อนอดีตวันวาน ความรักเดินทาง 

[A WayBackIntoLove]

ย้อนอดีตวันวาน ความรักเดินทาง 

ไม่ได้คุยกันนานเลยนะครับพี่สอง  สบายดีนะครับ

[Pink candy]

ว้าวววววววววว เขิลจุง 

รออ่านep.ต่อไปค่าาา

[A WayBackIntoLove]

ว้าวววววววววว เขิลจุง 

รออ่านep.ต่อไปค่าาา

เขิลอารายจ๊ะน้องข้าวเกรียบว่าว

 

[U_smile_I_smile]

อุ๊ยยย!! น้องหลงทางมา....

ไปดีฝ่าาา แถวนี้น้ำตาลหกเยอะเลยยยย  คิกก~

    ปักรอ ep.2 ฮ้าฟฟฟ พี่ชาย

[ขอเจอคนจริงใจ]

รออ่านepต่อไปนะค่ะ^^

[Please mind the gap]

เผลอแป๊ปเดียว ผ่านไป 5 เดือนแล้วจากวันที่แรกที่เราได้เจอกันตอนวันสงกรานต์
ไม่นึก ไม่ฝันจริง ๆ ว่าจากการเจอกันในครั้งนั้น โดยการชักนำของพี่อีกคนในเวป
ซึ่งจะขอเรียกว่า พี่ P (คนดีของน้อง ๆ)    

จะทำให้เราได้มีวันนี้ด้วยกัน

สงกรานต์ที่ผ่านมาผมได้ไปทำงานสงกรานต์ที่ผับดังย่านรัชดา เลยถือโอกาสชวน
พี่ P คนดังของเวป ไปดูคอนเสิร์ตในงานด้วย และก็ไม่พลาด  พี่ P ที่แสนดีของ
น้อง ๆ  จัดแจงชวนน้องๆ ในเวปไปเที่ยวด้วยกันอีก 2 คน ขอเรียกว่า น้อง D กับ
น้อง A นะครับ

ครั้งแรกที่เจอ น้อง D น้องมาในลุค เซอร์ ๆ สวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้น และมีหมวกแกป
ปิดบังอำพรางใบหน้าเล็กน้อย  ส่วนน้อง A ตามมาทีหลัง  ซึ่งในตอนนั้นผมมีน้องที่ผม
ดูแลอยู่แล้ว  เลยไม่ได้ให้ความสนใจกับน้องทั้งสอง  ปล่อยให้พี่ P เป็นคนดูแล
เทคแคร์น้อง ๆ ทั้งสองคนไป จนกระทั่งจบคอนเสิร์ตจึงแยกย้ายกัน  พี่ P ก็ทำหน้าที่
พาน้องทั้งสองคนไปส่งบ้าน ช่างเป็นพี่ที่แสนน่ารักของน้อง ๆ จริง ๆ   

หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอกับน้อง D อีกเลย จนกระทั่งน้องได้เข้ามาในกลุ่มไลน์ที่
น้อง ๆ ในเวปตั้งขึ้น (ต้องขอบคุณน้องเกดด้วย ที่อนุญาตให้ผมได้เข้าร่วมในกลุ่มนี้)
จึงมีโอกาสได้พูดคุยกับน้อง D ผ่านทางไลน์กลุ่มอีกครั้ง

และก็เหมือนชะตาฟ้าลิขิต (อีกแล้ว)    จังหวะนั้นผมเริ่มมีปัญหากับน้องที่ดูแลอยู่
จนตัดสินใจที่เลิกคบกันต่อ (ขออนุญาตไม่กล่าวถึงรายละเอียด)  ในตอนนั้นยังคิดว่า
หรือว่าที่นี่ไม่ใช่ทางของเรากันแน่  แต่เอาหน่ะอย่าเพิ่งท้อ   ขอลองดูอีกสักครั้ง
หากยังไม่ใช่ค่อยว่ากันอีกที

ผมเริ่มสแกนหาน้อง ๆ อีกครั้ง ไล่อ่านกระทู้ในเวปก็ไม่ค่อยเจอน้องๆ ที่น่าสนใจ  คนที่
น่าสนใจก็แอบมีข้อแม้มากมาย บลา ๆ ๆ   เลยหันกลับมาสแกนน้อง ๆ ในกลุ่มไลน์ที่เคย
เจอกันมาก่อนแล้วแทน

น้อง D เป็นน้องในกลุ่มที่ผมให้ความสนใจ เนื่องจากน้องเป็นคนค่อนข้างสงวนท่าที คุยน้อย
แต่เป็นตัวของตัวเองดี  เลยแอบไปส่องการบ้านที่น้องเขียนไว้อยู่หลายกระทู้ จนรู้สึกว่า
น้องคนนี้มีอะไรที่น่าค้นหาใน "ช่องว่าง" ของนางจริง ๆ   

ผมเริ่มคุยกับน้อง D ในกลุ่มบ่อยขึ้น และเริ่มคุยหลังไมค์เป็นการสร้างความคุ้นเคย
และแอบศึกษาตัวน้องไปด้วยในเวลาเดียวกัน  แต่กระนั้นผมก็ยังไม่เคยนัดน้องออก
มาเจอกันเลยตลอดเวลาที่คุยกันอยู่หลายอาทิตย์

เขียนไป เขียนมาเริ่มยาว ไว้ค่อยมาต่อ EP2 นะครับ

 

 

สาจ๋าาาาา เดี๋ยวขอกาแฟดำระหว่างที่รออ่าน EP.2 หน่อยนะจ๊ะ

[A WayBackIntoLove]

อุ๊ยยย!! น้องหลงทางมา....

ไปดีฝ่าาา แถวนี้น้ำตาลหกเยอะเลยยยย  คิกก~

    ปักรอ ep.2 ฮ้าฟฟฟ พี่ชาย

น้องสาว หลงมาบ่อย ๆ นะจ๊ะ


 

[A WayBackIntoLove]

สาจ๋าาาาา เดี๋ยวขอกาแฟดำระหว่างที่รออ่าน EP.2 หน่อยนะจ๊ะ

สาจ๋าาาา ยังไม่ว่าง เดี๋ยวคุณสา ชงให้นะ   

[A WayBackIntoLove]

มาต่อ EP2 กันนะครับ


หลังจากได้ไลน์พูดคุยกับน้อง D อยู่หลายอาทิตย์
เราก็ยังไม่เคยได้นัดเจอกันอีกเลย
จนกระทั่งใกล้ถึงเวลาที่ผมจะต้องไปดูงานที่ ตปท
ตอนนั้นในใจคิดว่า จะลองชวนน้อง D ไปด้วยกัน
แต่ก็หวั่น ๆ ใจอยู่ กลัวว่าน้องจะปฎิเสธ


แหม... ก็นะ คนไม่เคยเที่ยวด้วยกันตามลำพังเลย
แถมเพิ่งเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียวแท้ ๆ
อยู่ ๆ ก็จะไปชวนน้องเค้าไป ตปท กันเลยเชียว
คิดอะไรอยู่เนี่ย ............ ตาเฒ่า


เอาหน่ะ ไม่ลองก็ไม่รู้ ไม่เข้า "ช่องว่าง"
จะรู้ได้งัยว่ามีอะไรอยู่ ข้างใน


พอได้ฤกษ์งาม ยามดี (ไม่แอบหลับยาม)
ก็จัดแจงไลน์ไปอ้อนน้องเค้าว่า

A.. พี่ต้องไป ตปท หลายวัน
D.. ไปทำอะไร ที่ไหนคร้า
A.. ไปดูงาน ที่เมือง GZ
D.. อ่อ ... ค่ะ
A.. น้อง D เคยไปมั้ยคร้า
D.. ไม่เคยเลยค่ะ เห็นว่าที่นั่นอาหารอร่อย
     บ้านเมืองสวยงาม
           
เริ่มเข้าทางวุ้ย


A.. ไปด้วยกันมั้ยคร้า เดี๋ยวพี่พาเที่ยว
D.. ไปได้หรือคะ
A.. ได้สิ พี่ไปคนเดียว ถ้าน้อง Dไปด้วย
      พี่จะได้ไม่เหงา
D.. จะดีหรา  ขอคิดก่อนนะคร้า

แป่ว ............


A.. ลองคิดดูก่อนค่ะ ถ้าไปได้
     พี่อยากให้ไปด้วยนร้า (ไม่ละความพยายาม)
D.. คร้า

ไว้รอคำตอบในตอนต่อไปนะครับ

[Pink candy]

 โอ้ย เขิล อีกแล้ว

เขิลแทนพี่ช่องว่าง มีสาจ๋ามาเขียนการบ้าน

      รีบมาต่อนะคะ

[U_smile_I_smile]

งื้ออออออ.... ทำไมมันหวานมากขึ้นเรื่อยๆ 
ต้องปักรออ่านต่อ ep.3  ต่อปายยยย

 

[A WayBackIntoLove]

โอ้ย เขิล อีกแล้ว

เขิลแทนพี่ช่องว่าง มีสาจ๋ามาเขียนการบ้าน

      รีบมาต่อนะคะ

เดี๋ยว ๆ  สาจ๋า เค้าเป็นคนรับใช้ไม่ใช่หรา 55

[A WayBackIntoLove]

งื้ออออออ.... ทำไมมันหวานมากขึ้นเรื่อยๆ 
ต้องปักรออ่านต่อ ep.3  ต่อปายยยย

 

ยังไม่ถึง main course เลยนะ


 

[A WayBackIntoLove]

หลังจากอ้อนรอบแรกไม่สำเร็จ ทำงัยดี
 

รออีก 2-3 วันให้เหยื่อตายใจก่อน
 

A.. น้อง D ครับ เหลืออีกแค่ 10 วันนะครับ
D.. คร้า  น้องไม่มีพาสปอร์ต แล้วยังต้องทำวีซ่าอีก
A.. ไม่เปงไร ทำทันครับ ทำแบบด่วนพิเศษ
D.. ทันหรอคะ เหลือแค่ไม่กี่วันเอง
A.. ทันครับ ตกลงน้อง D ไปนะครับ (โมเมเลย)
 

ไม่รอเสียงเอิ้น จากปลายสาย

A.. งั้นพี่จองตั๋วเครื่องบินเลยนะครับ (มัดมือชก)
D.. เดี๋ยว ๆ  มันจะทันแน่หรอคะ

ต้องรีบปิดจ๊อบ ชักไม่ได้การ

A.. ทันครับ พี่จองตั๋วแล้วนะครับ (ว่าไปนั่น)
D.. คร้า งั้นไปก็ได้ค่ะ
 

และแล้วปลาก็ฮุบเหยื่อ 
หลังจากดำเนินการเรื่องเอกสารต่าง ๆ เสร็จ

D.. พี่  A ไม่คิดจะนัดเจอกับน้องก่อนไปเลยรึคะ
A.. กลัวพี่หรา
D.. ป่าวคร้า พี่ไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด
     แต่เรายังไม่รู้จักกันดีเลยนร้า
     เพิ่งเคยเจอกันครั้งเดียวเองอ่ะ
A.. ได้สิคะ  กำลังว่าจะนัดเจอน้องอยู่
     วันพรุ่งนี้เลยดีมั้ย จะได้คุ้นเคยกันก่อนเดินทาง
D.. ได้คร้า

เรานัดเจอกันสองวันติด เพื่อทำความคุ้นเคยกัน
ให้มากขึ้น ก่อนที่จะออกเดินทางไปยังเมือง GZ

จากการเจอกันสองวันติด น้อง D เทอเป็นลูกคนเดียว
จึงแอบจะมีโมเม้นท์ เจ้าแง่ แสนงอนบ้างเป็นบางเวลา 
แต่บทน้องจะอ้อนขึ้นมา ก็น่ารัก น่าชังใช่ย่อย
มิน่า น้องถึงมีการบ้านกับพี่จ้างเที่ยวค่อนข้างเยอะ

ผมให้น้องเค้าแพลนว่าจะไปเที่ยวที่ไหนบ้าง
น้องดูรีวิว จากกระทู้ในเวปพันทิป
แล้วบอกมาว่า อยากไปที่ไหนบ้าง
ซึ่งผมก็จัดเวลาให้สำหรับที่จะพาน้องไปเที่ยว
หลังจากเสร็จจากการดูงานแล้ว

เหลือเวลาอีกแค่สองวันแล้วสินะ
ผมก็จะรู้ว่าใน "ช่องว่าง"
นั้นมีอะไร ซ่อนอยู่ข้างใน

 

[Pistula]

รอติดตามค้า

[U_smile_I_smile]

น้อง "ช่องว่าง" คนนี้ก็เป็นของหนูเหมือนกันนะ ทำไมชอบเอาไปกอดไว้คนเดียวทุกทีเลยยยย     

[A WayBackIntoLove]

และแล้ววันเดินทางก็มาถึง ไชโย
 

เรานัดกันที่สนาบินตอนบ่ายสอง ประตู 5 เพื่อเช็คอิน
น้องเดินเข้ามาในสภาพเสื้อผ้าหลุดหลุ่ย ติดกระดุมผิด
เราเลยทักน้องไปว่า ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยสิ
นางหันมาค้อนควับ  บอกว่า พี่นี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นสะเล้ย

อ่อ ที่แท้มันเปงเทรนด์ การแต่งตัวของวัยรุ่น
คนแก่ไม่เข้าใจ 555
 

เครื่องออกเดินทางตอนบ่าย 4 โมง ไปถึงปลายทาง 2 ทุ่ม
ตอนแรกยังแอบหวั่น ๆ ใจอยู่ว่า
น้องจะผ่าน ตม ของจีนได้สำเร็จมั้ย
กับสไตร์การแต่งตัวของนางแบบนี้
เลยพาน้องผ่าน ตม ทางช่องทางพิเศษ
เผื่อว่าอติดขัดอะไร จะได้เคลียร์ได้ง่ายหน่อย
 

แต่ผิดคาด นางผ่านด่าน ตม จีนได้ฉลุย
ทั้งที่พาสปอร์ตขาวจั๊ว ไม่เคยมีตราประทับใด ๆ เลย
 

ออกจากสนามบิน ทางซัพพลายเออร์มารับไปทานข้าว
เนื่องจากเลยเวลาบริการของภัตตาคารไปแล้ว
เราจึงไปหาอะไรทานที่แถวตลาดกลางคืนแทน
ก็ประมาณ ร้านข้าวต้มกลางคืนบ้านเรา

น้อง D เอ็นจอยกับอาหารมื้อแรกของที่นี่พอสมควร
แถมนางสนุกกับ กรรมวิธี ล้างจาน ชาม ตะเกียบ ช้อนบนโต๊ะ
ก่อนที่จะใช้รับประทานอาหาร ของที่นี่ ซะงั้น
เสร็จจากข้าวต้ม มื้อดึก เราก็ไปเข้าเช็คอินที่โรงแรม

ผมจองโรงแรมมาแบบเตียงเดี่ยว แต่น่าเศร้า
ทางรีเชฟชั่นแจ้งว่าห้องเตียงเดี่ยวเต็มแล้ว

ไร ฟร่ะ ไม่ยอม ๆ ๆ ๆ
 

คนแก่เริ่มงอแง
แต่ไม่รู้จะโวยวายยังงัย ต้องยอมรับสภาพ

นี่เป็นคืนแรกที่เราจะได้นอนค้างคืนด้วยกัน
เอาหน่า คืนนี้ปล่อยให้เหยื่อสาว ตายใจไปก่อน

ด้วยความเพลียจากการเดินทาง
หลังจากอาบน้ำเสร็จ และ ๊ดไนท์คิส กันแล้ว
เราทั้งสองจึงหลับปุ๋ยไปอย่างง่ายดาย
 

สรุป มาถึงแล้ว ผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใน "ช่องว่าง"
นั้นมีอะไรซ่อนอยู่ข้างใน
 

[Please mind the gap]

และแล้ววันเดินทางก็มาถึง ไชโย
 

เรานัดกันที่สนาบินตอนบ่ายสอง ประตู 5 เพื่อเช็คอิน
น้องเดินเข้ามาในสภาพเสื้อผ้าหลุดหลุ่ย ติดกระดุมผิด
เราเลยทักน้องไปว่า ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยสิ
นางหันมาค้อนควับ  บอกว่า พี่นี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นสะเล้ย

อ่อ ที่แท้มันเปงเทรนด์ การแต่งตัวของวัยรุ่น
คนแก่ไม่เข้าใจ 555
 

เครื่องออกเดินทางตอนบ่าย 4 โมง ไปถึงปลายทาง 2 ทุ่ม
ตอนแรกยังแอบหวั่น ๆ ใจอยู่ว่า
น้องจะผ่าน ตม ของจีนได้สำเร็จมั้ย
กับสไตร์การแต่งตัวของนางแบบนี้
เลยพาน้องผ่าน ตม ทางช่องทางพิเศษ
เผื่อว่าอติดขัดอะไร จะได้เคลียร์ได้ง่ายหน่อย
 

แต่ผิดคาด นางผ่านด่าน ตม จีนได้ฉลุย
ทั้งที่พาสปอร์ตขาวจั๊ว ไม่เคยมีตราประทับใด ๆ เลย
 

ออกจากสนามบิน ทางซัพพลายเออร์มารับไปทานข้าว
เนื่องจากเลยเวลาบริการของภัตตาคารไปแล้ว
เราจึงไปหาอะไรทานที่แถวตลาดกลางคืนแทน
ก็ประมาณ ร้านข้าวต้มกลางคืนบ้านเรา

น้อง D เอ็นจอยกับอาหารมื้อแรกของที่นี่พอสมควร
แถมนางสนุกกับ กรรมวิธี ล้างจาน ชาม ตะเกียบ ช้อนบนโต๊ะ
ก่อนที่จะใช้รับประทานอาหาร ของที่นี่ ซะงั้น
เสร็จจากข้าวต้ม มื้อดึก เราก็ไปเข้าเช็คอินที่โรงแรม

ผมจองโรงแรมมาแบบเตียงเดี่ยว แต่น่าเศร้า
ทางรีเชฟชั่นแจ้งว่าห้องเตียงเดี่ยวเต็มแล้ว

ไร ฟร่ะ ไม่ยอม ๆ ๆ ๆ
 

คนแก่เริ่มงอแง
แต่ไม่รู้จะโวยวายยังงัย ต้องยอมรับสภาพ

นี่เป็นคืนแรกที่เราจะได้นอนค้างคืนด้วยกัน
เอาหน่า คืนนี้ปล่อยให้เหยื่อสาว ตายใจไปก่อน

ด้วยความเพลียจากการเดินทาง
หลังจากอาบน้ำเสร็จ และ ๊ดไนท์คิส กันแล้ว
เราทั้งสองจึงหลับปุ๋ยไปอย่างง่ายดาย
 

สรุป มาถึงแล้ว ผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าใน "ช่องว่าง"
นั้นมีอะไรซ่อนอยู่ข้างใน
 

หรือว่าใน "ช่องว่าง" นั้นจะมี "ช่องแคบ" อยู่กันแน่น๊าาา ...
อุ้ยยย !!! 

[slow]

ขอมาตามแทรกตัวอ่านในช่องว่างแคบๆด้วยคนนะครับ

ตามต่อ...

[A WayBackIntoLove]

ขอมาตามแทรกตัวอ่านในช่องว่างแคบๆด้วยคนนะครับ

ตามต่อ...

 

[เจ้าเหมียว]

รออ่านตอนต่อไปนะคะ เขียนได้น่าติดตามมากๆ
รีบต่อไวๆนะคะ 

[A WayBackIntoLove]

กริ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


เสียงนาฬิกาปลุกตอนเช้าดังขึ้น อย่างรัว ๆ
ผมลุกขึ้นไปปลุกน้อง D ให้เข้าห้องน้ำก่อน
โดยไปจุมพิตที่แก้มของนางหนึ่งที
นางก็เด้งตัวลุกขึ้นทันทีอย่างรวดเร็ว
ไม่เปิดโอกาสให้ผมได้ทำอะไรเกินเลยไปกว่านั้น

คิดในใจ.....
หรือว่าใน "ช่องว่าง" ของนาง จะมีแห้วอยู่ข้างในกันแน่


เราแพลนกันไว้แล้วว่า
จะลงไปทาน BF ที่ห้องอาหารกันก่อน
แล้วค่อยกลับขึ้นมาอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวกันทีหลัง

แต่ในสมองผมคิดแต่ว่า อยากจะกิน ข้าวต้มตอนเช้า
พยายามสลัดความคิดชั่ว ๆ ออกไป
เอาหน่า ไม่เป็นไร คืนนี้ค่อยวางแผนใหม่


เนื่องจากโรงแรมอยู่ใกล้งานโชว์ที่จะไปเพียง 500 ม.
และงานจะเริ่ม Start ตอน 10:30 น.
เราจึงสามารถ slow life กันได้เต็มที่

หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ เราก็พร้อมไปเดินงานกัน
วันนี้น้อง D สวมเดรส กับรองเท้าส้นสูง
เลยทักนางไปว่า ต้องเดินทั้งวันนะ จะไหวหรอ
นางบอกว่า ส บ ม ย ห พี่ไม่ต้องกลัว

ระหว่างทางที่เดินไปงานโชว์ ก็แวะถ่ายรูปไปเรื่อย
ผมดูรูปที่ถ่ายออกมา ไอ้หยา หมวยเมืองจีน ชัด ๆ
น้องถ่ายรูป ไม่ค่อยยอมยิ้ม จนต้องบอกว่าให้ยิ้มบ้าง
นางก็แย้งว่า ถ้ายิ้มแล้วตาจะตี่ เพราะตาไม่มีชั้นลอย

เอ่อ ก็จริงของนาง  เลยต้องปล่อย ไปแบบนั้น

ผมพานางตะลอนเดินไปตามบูธต่าง ๆ ในงานโชว์
แวะคุยกับซัพพลายเออร์ บ้างสลับกันไป
จนกระทั่งหมดวัน ก็ชวนกันกลับโรงแรมทีพัก

ถามนางว่าเมื่อยมั้ย ใส่รองเท้าส้นสูงไปเดินงาน
นางตอบว่าเมื่อยมาก แต่ไม่อยากแต่งตัวลำลองไปเดินงาน
อยากเป็นเหมือน เลขา มาเดินงานกับนายมากกว่า
อืม....  ความคิดอ่าน เป็นผู้ใหญ่ดีนะเรา

ผมเลยตอบแทนนาง ด้วยการ dinner ในโรงแรมกัน
จะได้มีเวลาพักผ่อน และไม่ต้องเดินทางออกไปข้างนอก

ช่วงก่อนที่จะ dinner น้องขอให้ผมถ่ายรูปให้
เอาสิ ผมรีบกุลี กุจอ ตอบไปในทันที
จากถ่ายแบบธรรมดา ๆ ผ้าเริ่มปลิวออกบางชิ้น
 

ถ่ายไป ใจสั่นระรัวไป  มือไม้สั่นไปหมด
แต่ก็ได้เพียงแค่ถ่ายรูปเท่านั้น

หลังถ่ายรูปเสร็จ เราก็ขึ้นไป dinner กัน
เราสั่งอาหารมาคนละ set เป็นอาหารจีนแบบ fusion
เรื่องรสชาดอาหารนั้น ไม่ต้องพูดถึง
เพราะเป็นโรงแรม 5 stars ชื่อดังของ Hong Kong

เสร็จจากมื้อเย็น  นางอ้อนขอมานั่งดื่มเบียร์ต่อที่ Sky bar
ผมรีบตอบรับทันที คิดในใจ 
"คืนนี้น่าจะเป็นคืนของเราแน่ ๆ"
 

บรรยากาศบน Sky bar ของโรงแรมดีมาก ๆ
อากาศเย็นสบาย  เรานั่งดื่มไป คุยกันไป แสนโรแมนติก

เผลอแป๊ปเดียว  O M G ห้าทุ่มกว่าซะแร้ว
ไม่ได้การแล้ว เพราะพรุ่งนี้มีแพลนต้องพานางเที่ยวอีกแต่เข้า

 

[A WayBackIntoLove]

หรือว่าใน "ช่องว่าง" นั้นจะมี "ช่องแคบ" อยู่กันแน่น๊าาา ...
อุ้ยยย !!! 

 

[IBA]

มาตามลุ้นช่วงโล้สำเภาผ่านช่องแคบด้วยคนครับ 

[A WayBackIntoLove]

มาตามลุ้นช่วงโล้สำเภาผ่านช่องแคบด้วยคนครับ 

งั้นผมต้องหาสำเภาก่อนสิครับ


 

[tawans]

555....กระทู้นี้กลายเป็นที่รวมพลคนชอบช่อง"แคบ".....
Mind....ช่องแคบ.    นะคราบบบบบบบบบ....
 

[A WayBackIntoLove]

จาก “ช่องว่าง”  กลายเป็นช่องแคบ ไปสะงั้น

 

[A WayBackIntoLove]

หลังจากนั่งชิวอยู่ที่ sky bar จนห้าทุ่มครึ่ง ชักไม่ได้การ
ผมรีบสะกิดน้องว่า สมควรแก่เวลาที่จะกลับห้องพักแล้ว
เหตุผลคือ พรุ่งนี้เราต้องไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ
ที่นางแพลนไว้ว่าจะไป (อ้างไปเรื่อย)

1 Yuexiu Park
2 Beijing Road
3 Canton Tower
และไฮไลท์คือ ไปโล้สำเภา..... ล่องแม่น้ำ Pearl

 

เรากลับเข้าห้องพัก หลังจัดแจงทำเรื่องส่วนตัวเสร็จ
ก็ต้องมานอน ทำการบ้าน ... ไม่ช่าย ๆ
คือว่า ปกติเวลาที่ผมเดินทางไปที่เมือง GZ
ทางซัพพลายเออร์ จะคอยมาเซอร์วิส ขับรถ รับส่ง

แต่ในครั้งนี้ ผมแพลนกับน้องไว้ว่า จะไปเที่ยวกันเอง
โดยใช้บริการ metro เพื่อความเป็นส่วนตัว
จึงต้องมานั่งทำการบ้าน กว่าเสร็จเกือบตีหนึ่ง

ผมแอบคิดในใจ ว่าคืนนี้ ผมไม่ยอมกิน แห้ว แน่ๆ

สมองผม เริ่มสั่งการ ว่าจะทำอย่างไรดี
 

ผมอ้อนน้องไปว่า คืนนี้ พี่ขอนอนกอดน้องได้มั้ย
นางมองหน้าผม เหมือนค้นหาอะไรบางอย่าง
แต่ก็ไม่ได้ตอบรับ หรือปฎิเสธแต่อย่างใด

พอปิดไฟ แล้วซุกตัวเข้าใต้ผ้าห่มได้
ผมก็จัดแจงเบียดกายไปนอนอยู่ข้างๆ นาง
ทันทีที่กายเราเริ่มสัมผัส และกอดก่ายกัน
มันเหมือนเกิดปฎิกิริยา ฟิวชั่น

ผมจุมพิตนางเบาๆ ที่หน้าผาก และแก้ม
ไม่มีคำพูดใดๆ ที่ต้องเอ่ย ทุกอย่างเริ่มดำเนินไป
ตามครรลองของธรรมชาติ อย่างที่ควรจะเป็น

ผมพยายามค้นหาว่า ใน “ช่องว่าง” นั้น
มีอะไรกันแน่ที่ซ่อนอยู่ข้างใน

จนท้ายที่สุด สิ่งที่ผมได้ค้นพบใน “ช่องว่าง” นั้น
มันก็คือ “ความสุข” ที่แท้ true นั่นเอง

  

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านการบ้านฉบับนี้
มาตั้งแต่ต้น จนจบด้วยนะครับ
ขอให้โชคดี เจอคนที่ถูกใจกันทุกคน

 

[tawans]

อ่านแล้ววิเคราะห์ได้ว่า.....
ถ้าท่านเอา"ของ"เล็กๆจิ๋วๆ ไปเทียบกับ"ช่องแคบ"....
"ช่องแคบ"นั้นก็จะให้ความรู้สึกเหมือนเป็น"ช่องว่าง".....
 

[A WayBackIntoLove]

อ่านแล้ววิเคราะห์ได้ว่า.....
ถ้าท่านเอา"ของ"เล็กๆจิ๋วๆ ไปเทียบกับ"ช่องแคบ"....
"ช่องแคบ"นั้นก็จะให้ความรู้สึกเหมือนเป็น"ช่องว่าง".....
 

ขอบคุณนะครับพี่ตาหวาน
ที่พยายามตีความหมาย
สำหรับผมตอนนี้
ไม่ช่องว่างเหลืออีกต่อไป

เราหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันแล้ว
และมีแต่ ความสุข ล้วนๆ ครับ

 

[Please mind the gap]

อ่านแล้ววิเคราะห์ได้ว่า.....
ถ้าท่านเอา"ของ"เล็กๆจิ๋วๆ ไปเทียบกับ"ช่องแคบ"....
"ช่องแคบ"นั้นก็จะให้ความรู้สึกเหมือนเป็น"ช่องว่าง".....
 

พี่ตาวานนนนนนน ! เกรียนจริงๆเลย ฮึ่มมม