บ่อยครั้งที่คนมักเข้าใจผิดว่าการอดทน หรือการยอมเสียสละ จะทำให้อีกฝ่ายหันกลับมามองเรา
ถูกครับ...ที่เค้าจะหันกลับมา แต่มันก็เป็นแค่ความสงสาร ไม่ก็เป็นแค่ความรู้สึกเสียดายของ
คุณค่าในตัวเราต่างหากที่จะมัดให้คนๆนั้นไม่ไปไหน
ตราบใดที่เรายังมีค่ามากพอ เราก็จะไม่ถูกละเลย
มีชีวิตอยากมีคุณค่า รักตัวเองให้มาก ใช้ชีวิตให้มีสุข แล้วคนอื่นจะอยากมาขอความสุขจากเราเอง
ขอบคุณสำหรับความเห็นนะค๊าาา
แต่ที่หนูอดทนหรือยังไม่ไปไหน
ไม่่ใช่เพื่อให้เค้าหันกลับมามอง
แต่ไม่ว่าคบใคร..ถึงแม้ไม่ใช่เค้าคนนี้ก็ตาม???
เราก็จะ"ซื่อตรง"และเต็มที่ กับคนที่เราคบคนเดียวเสมอ
ถ้าความเป็นคนซื่อสัตย์ จริงใจหรือทั้งหมดที่กล่าวมานั้น
มันยังไม่เรียกว่า
คุณค่าสำหรับคนที่ดูแลกัน..อีกล่ะก้อ???
เราก็จะไม่ขวาง หรือรั้งใครเลย ถ้าเขายังต้องการเดินออกไป
เพียงแต่ไปแล้ว ช่วยอย่ากลับมา เพราะไม่มีใคร อยากร้องไห้หลายๆครั้งค่ะ.. (แม้แต่ครั้งนี้ที่คิดว่าสุดท้ายแล้ว เช้านี้เค้ายังมาง้ออีกอยู่เลย)
เขาเป็นคนเข้ามาขอดูแลเราเองตั้งแต่วันแรก
ไม่เคยเดินเข้าไปขอความสุขใครจ้าาา
ปัญหาคือเพราเรา"อ่อนแอ"เอง
ถึงได้ยอมให้เค้ากลับมาทำร้ายจิตใจได้อีกหลายๆครั้ง
หากใครจะเหมาว่าผู้หญิงที่ถูกละเลยนั้นต้องไม่สวย หรือไม่มีค่า???
บอกเลยว่า
ท่านประเมินสถานการณ์ผิดแล้วเพราะแม้แต่ดารานางเอก ก็มีถูกทิ้งให้เห็นไม่ต่างกัน
ถ้าเจอผู้ชายเนียนมาขั้นเทพแบบนี้ เอาตัวรอดยากเหมือนกันคร่าาา
ก็เลยพยายามทบทวนตัวเองว่า ระหว่างที่ใช้เวลาร่วมกันกับเขานั้น เราขาดตกบกพร่องสิ่งใด??
ยิ่งคิดยิ่งทบทวน ยิ่งไล่มาทั้งหมด ก็พบแต่ว่า..
เราได้ทำสิ่งที่ดีที่สุด และมั่นใจว่าดูแลเขาดีที่สุดแล้วก่อนที่จะเดินออกมาเท่านั้นจ้าาา
