เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ 8 มีค. ได้รู้จักน้องคนนึง แบบกระทันหัน ตอนแรกนัดน้องจ้างเที่ยวคนนึงแถว ๆ พุทธมณฑล
สาย 4 ตอน 2 ทุ่ม แต่วันนั้น ไม่รู้เป็นอะไรรถติดมาก ก็เลยเล่นโทรศัพท์ระหว่างรถติด เห็นกระทู้นึง โพสจ้างเที่ยว
ก็เลยแอดไป แล้วก็คุย แล้วชวนกินข้าว ซึ่งน้องก็ตกลงทันที ใช้เวลาคุยไม่ถึง 10 นาที ก็เลยต้องยกเลิกน้องที่สาย 4
แล้วโอนค่าเสียเวลาให้แทน เพราะน้องคนใหม่ อยู่ในจุดที่ใกล้ และ ทางสะดวกมากกว่า
ก็ไปรับน้องคนใหม่ที่หอ ซึ่งเห็นแค่แว็ปแรก ก็รู้เลยว่าน่ารัก ตัวเล็ก ๆ ผมยาว ผิวขาว แต่งตัวดี น่ารัก สุด ๆ
ตรงปก และตรงสเปค หลังจากขึ้นรถ ก็คุยกันอย่างถูกปาก ถูกคอ เหมือนสนิทกันมานาน คลิ๊กกันไวมาก
น้องเกาะแขนระหว่างขับรถ ตลอดจนถึงร้านอาหาร พอลงจากรถ น้องก็เดินควง
แขนคล้องแขนกันตลอด ระหว่างทานอาหาร น้องก็ดูแล เทคแคร์อย่างดี หลังจากทานเสร็จ ก็ถึงเวลาพาน้องไปส่ง
พอใกล้ถึงหอน้อง น้องบอกว่าอยากดื่ม ชวนไปต่อผับแห่งหนึง ซึ่งในใจ ก็ไม่อยากให้น้องกลับอยู่แล้ว ก็เลยไปต่อ
พอถึง น้องก็เต้น ชวนคุย คลอเคลีย ออเซาะ เหมือนเป็นแฟน หรือ สนิทกันมานาน หลังจากร้านปิดทุกอย่างก็เป็น
ไปตามสเตป พอเช้า ก็ไปส่งน้องที่หอ แต่ความรู้สึกเหมือนว่า ยังไม่อยากแยก น้องก็นั่งอ้อน นั่งออเซาะอีกเกือบ
ชั่วโมง กว่าจะยอมขึ้นหอ ซึ่งทุกอย่างก็น่าจะโอเคมาก ๆ ถ้าเรื่องมันจบแค่นี้
วันต่อมา เป็นวันอาทิตย์ ทำให้ไม่ภาระกิจไม่ว่างทั้งวัน ก็ได้แค่คุยกันในไลน์ ว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ก็นั่งเลือก
ชุดว่ายน้ำ บิกินี่ ให้ดูกันไปมา พอตอนเย็นธุระเสร็จ ก็เลยนัดน้องไปทานข้าว และจะไปซื้อชุดว่ายน้ำที่ห้างกัน
ก็บอกน้องว่า จะไปหาช่วงค่ำ ๆ ประมาณ 18.30 น. น้องทักไลน์มาว่าถึงหรือยัง แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เปิดอ่าน
เพราะติดธุระเรื่องงานอยู่ ประมาณ 19.00 น. ส่งมาอีกข้อความ พร้อมกับข้อความต่อว่าบลา ๆ ๆ อีก 1 บรรทัด
จากนั้น ส่งข้อความอะไรกลับไป ก็ไม่ขึ้นว่าอ่านอีกเลย ทำให้รู้ว่าน้องคงบล็อกไลน์เราไปแล้ว
จากนั้น ก็ทิ้งช่วงไป 10 กว่าวัน แต่ก็ส่งข้อความทักทาย ส่งสติ๊กเกอร์ ไปทุกวัน วันละหลาย ๆ เพราะหวังว่า
น้องจะแก้บล็อก มีอยู่ช่วงนึงไปญี่ปุ่น ก็เลยส่งข้อความเข้าเบอร์มือถือน้องเค้า ว่าอยากได้อะไรไหม 5555
เริ่มเอาของเข้าล่อ แล้วมันก็ได้ผล น้องส่งข้อความกลับมา "อะไรก็ได้ที่พี่อยากให้" ก็ได้แต่ส่งข้อความ
ตอบกลับ กันไปมา เพราะน้องยังไม่แก้บล็อกไลน์ แต่ด้วยที่ของที่จะซื้อให้น้องเค้า ค่อยข้างมีรายละเอียด
เยอะ พอถามเยอะ ก็เหมือน้องจะไม่ปลื้ม แล้วพิมพ์กลับมาว่า "ถ้าไม่เต็มใจซื้อ ก็ไม่ต้องซื้อ เสียเวลา"
หลังจากเห็นประโยคนี้ รู้เลยว่า ซักพักต้องโดนบล็อกเบอร์แน่ ๆ แล้วก็เป็นไปอย่างที่คิด
แล้วก็ทิ้งช่วงไปหลาย 10 วัน แต่ก็ยังเหมือนเดิม ยังส่งข้อความเข้าทางไลน์ของน้องทุกวัน วันละ 10 กว่ารอบ
ส่งไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าโดนบล็อก เพิ่มเติมด้วยการโทรเข้าเบอร์น้องอีกวันละ หลาย ๆ ครั้งเผื่อน้องจะแก้บล็อก เพราะยัง
เชื่อว่า 1 วันที่เจอกันนั้น น่าจะมีอะไรที่ทำให้น้องประทับใจบ้าง และแล้วความพยายาม ก็ประสบความสำเร็จ
คืนวันที่ 6 เมย. หลังจากกลับจากเกาหลี ระหว่างขับรถจากสนามบิน กลับบ้าน ก็ไม่ลืมที่จะลองโทรเข้าเบอร์
น้องอีกครั้ง และแล้ว ก็มีสัญญาณว่าโทรติดต่อได้ โทรศัพท์ดังอยู่ 1-2 ครั้ง ซักพักน้องรับสาย น้องพูดด้วย
น้ำเสียงตกใจว่า รู้ได้ยังไง ว่าปลดบล็อกเบอร์ให้เมื่อกี้นี้ เราก็ตอบแบบหล่อ ๆ ไปว่าไม่รู้หรอกว่า ปลดบล็อก
ให้ตอนไหน แต่รู้ว่าคิดถึง เลยต้องคอยโทรตลอด ทุก ๆ วัน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าบล็อก ซักพักน้องก็พรั่งพรู ออกมาก
ว่าคิดถึงมาก อยากเจอ บลา ๆ ๆ ๆ ตลอดทางขับรถ 1 ชม กว่าจะถึงบ้านที่ฝั่งธนฯ
วันต่อมา 7 เมย. น้องจะกลับบ้านต่างจังหวัด เพราะจองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว แต่น้องยกเลิก เพราะน้องอยาก
จะมาเจอกัน
ก็นัดเจอกัน กินข้าว เที่ยวด้้วยกันจนถึงค่ำ แล้วก็จบที่สเตปเดิม แต่คราวนี้ความที่ห่างกัน หรือความที่คิดถึงกัน
ทำให้น้องแสดงออกเยอะขึ้น ตอนนั้น ก็คิดว่าคราวนี้น่าจะคลิ๊กกันจริง ๆ ซะที ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว
แต่ด้วยความระแวง จะตีเหล็ก ต้องตีตอนร้อน เลยรีบชวนน้องไปเที่ยวพัทยาต่อ
เพื่อให้สนิทกันมากขึ้นไปอีก
9 เมย. นัดน้องไปซื้อชุดว่ายน้ำที่ห้าง กินข้าว เดินเที่ยว และซื้อชุดว่ายน้ำจนเสร็จ ระหว่างอยู่ในห้าง น้องเดิน
จับมือ เกาะแขน ควงแขน ตลอดเวลา ถึงตอนกลับไปเอารถที่ลาดจอด โดยปกติลานจอดรถ จะมี ชั้น 3 ชั้น 3A
ชั้น 3B ซึ่งลิฟของทางห้างจะโผล่มาที่ชั้น 3 ปกติ ตอนนั้นก็จำไม่ได้ว่า จอดรถ ตรงชั้นไหนแน่
ก็มีคนอื่น ๆ เดินเข้า เดินออกลานจอดรถ กันปกติ แล้วก็เดินทิ้งช่วงน้องนิดนึง เพื่อดูไปชะโงก
ดูรถว่า อยู่ตรงชั้นไหนแน่ เพราะไม่อยากให้น้องเดินขึ้น ๆ ลง ๆ เก้อ หลาย ๆ รอบ กลัวน้องเหนื่อย
พอเห็นรถ ก็ตะโกนเรียกน้อง แล้วก็เดินขึ้นรถ ซักพัก น้องก็เดินตามขึ้นมา แต่ด้วยอะไรก็รู้ ทำให้รู้ว่า
น้องไม่เหมือนเดิม ก็ขับรถลง
จากห้างจนออกถนนใหญ่ น้องนั่งนิ่ง เงียบตลอด ตอนนั้น ก็เริ่มคิดแหละ กรูทำอะไรผิดอีกหว่า
น้องก็เงียบ ๆ จนถามไปหลาย ๆ รอบ เราก็เริ่มเหนือย จนน้องบอกว่า จะรีบไปไหน ทำไมต้องรีบขึ้นรถ กลัวเจอ
ใคร กลัวโดนสวนใครเหรอ อ้าว ดราม่าบังเกิดอีกแหละ ซักพักก็มาอีกชุดใหญ่ บลา ๆ ๆ ๆ กว่าจะอธิบาย
ให้น้องสงบได้
10 เมย. นัดกันจะไปพัทยา นัดน้องไว้ว่าจะถึง ประมาณ 9 โมงกว่า ๆ แต่ด้วยเพราะตอนเช้ามีธุระ ทำให้ไปช้า
8.55 น. น้องโทรมา 2 สาย ไม่ได้รับเพราะปิดเสียงไว้ มาเห็นตอน 8.57 ก็เลยรีบโทรกลับ ปรากฏว่า ดราม่า
บังเกิด คำแรกที่ได้ยินคือ อยู่กับใคร ทำไมไม่รับสาย ไม่อยากไปแล้ว บลา ๆ ๆ ๆ ก็ได้แต่อธิบาย
จนทริปพัทยาเกือบล่ม แต่ก็กล่อมจนน้องยอม ซึ่งระหว่างทาง ขับรถไปน้องก็คุยเล่น ออเซาะ อ้อน
ตลอดทางเหมือนทุกที
พอถึงที่พัก น้องชอบที่พักมาก เพราะสวยมาก ระหว่างรอเช็คอิน น้องก็ถ่ายรูปเซลฟี่ อยู่บริเวณใกล้ ๆ ซักพักได้ยิน
เสียงว่า มาถ่ายรูปให้หน่อย กำลังจะหันไปถ่ายให้ พนักงานต้อนรับ ก็เรียกให้ไปเซ็นต์การเช็คอิน เลยหันไปทำ
เรื่องเช็คอินให้เรียบร้อยก่อน พอหันกลับไป จะถ่ายรูปให้น้อง แล้วก็เป็นอย่างที่คิด น้องดราม่าอีกแล้วจ้า
ก็ง้อ น้องนั่งหน้างอ อยู่ตรงล็อปบี้พักใหญ่ กว่าจะพูดจนนางหายดราม่าได้ เหนื่อยเหลือแสน
แล้วก็เที่ยว ก็พักผ่อน เล่นน้ำ ถ่ายรูป ดินเนอร์ริมทะเล อย่างสนุกสนาน น้องดูสนุก และ
ชอบที่พักมากมาย จนถึงเช้าวันกลับ น้องก็ชวนแช่อ่าง ในห้อง
แต่ระหว่างที่รอให้น้ำ และ ฟองสบู่เต็ม อ่าง ก็ให้น้องลงไปแช่รอก่อน ส่วนเราก็นั่งตอบไลน์เพื่อน
ตอบไลน์
ลูกค้า แล้วก็เช่นเคย ดราม่าบังเกิด เห็นสีหน้า หน้างอ อย่างแรง กลายเป็นว่า สนใจโทรศัพท์
มากกว่าจะสนใจ
น้อง เพลียจิง ๆ แต่ด้วยเพราะยังอยู่ที่พัทยาอยู่ ยังไม่อยากให้งานกร่อย ก็เลยต้องง้อ
อีกตามเคย ใช้เวลาอีกพักใหญ่กว่าน้องจะหายดราม่า
ถึงตอนกลับ ก็เหมือนจะจบทริปด้วยความสวยงาม น้องนั่งจับมือ ซบ ตลอดทาง จนถึงกรุงเทพฯ
ตอนเย็น น้องบอกจะกลับบ้าน ตจว. เพราะทางบ้านให้กลับ ในใจก็คิดว่า น้องกลับบ้านแล้ว ไม่น่ามีอะไรให้
ดราม่าอีกแล้ว ก็คุยไลน์กันปกติ น้องเดินทาง 10 เมย. เย็น ถึง 11 เมย. ซึ่งน้องทำอะไร กินอะไร ก็ถ่ายรูป
ส่งมาทางไลน์กันปกติ พอตอนเย็น เรากินข้าว เราก็ถ่ายบ้างก็ส่งให้น้อง ซักพัก มีข้อความเข้ามาว่า
"กินกับใคร" แต่ไม่ทันได้เปิดไลน์อ่าน น้องก็โทรเข้ามา ด้วยรู้ว่าจะมีดราม่าอีกแน่ ๆ เลยรีบรับสาย แล้ว
ก็อย่างที่คิดดราม่า บลา ๆ ๆ ๆ ชุดใหญ่ มากินกินใคร กี่คน ที่ไหน ด้วยความที่เริ่มจะเหนื่อย ก็จะถ่ายรูปส่งให้
น้องดูว่ามากับเพื่อน ๆ แต่ระหว่างจะเปิดกล้องถ่าย ดันไปโดนปุ่มตัดสาย คราวนี้ ข้อความไลน์ขึ้นรัว ๆ ๆ
ตัดสายทำไม อยู่กับใครแน่ ๆ ๆ บลา ๆ ๆ ๆ อีกประมาณ 10 กว่าข้อความ
คราวนี้ความอดทนหมด เลยขอบ้าง ใช้ความเงียบสยบทุกอย่าง คราวนี้ขอบล็อก บ้างหละกัน ลาขาดดดดด
